Nieuwe wandelroute

Vrijdag werd de nieuwe Oedelembergwandelroute geopend. De hoeveelste het precies is in de provincie is mij ontgaan. Ik vermoed dat het rond de 50ste was. Dat het weer een aangename en verrassende route wordt staat buiten kijf.

De officiële opening was op zijn minst een succes te noemen. Bijna 100 genodigden trokken met de toeristische trein naar het vroegere Schepenhuys in Oedelem.

Een prachtig gebouw dat al die jaren ongewijzigd is gebleven. Ja, zelfs de stoelen die er stonden zijn ongetwijfeld al een eeuw oud. En dat maakt het nu net zo prachtig.

In de toespraak van gedeputeerde Van Gheluwe werd de route nader toegelicht. Omdat de route meer dan 11 km lang is werd de mogelijkheid ontwikkeld om de route op twee plaatsen in te korten. De 'deputé' had het over een mini-wandelnetwerk. In de rand hiervan vermeldde hij ook dat er momenteel gewerkt wordt aan een heus wandelnetwerk in de ruime omgeving van het Bulskampveld.

Maar goed, na de onthulling van het startbord was het tijd om de wandeling te starten. Eerst nog even met het toeristische treintje en dan konden we eigenlijk starten. Het eerste bordje dat we zagen was al meteen voorzien van gele plakband. Wellicht wilde de bewoner van het nabijgelegen huis liever niet tegen de paal rijden.

De tocht begon al goed met een mooie, lange private dreef. Tussen de statige bomenrijen kwamen we op het asfalt maar al snel doken we weer links een private dreef in. Deze was nog nooit eerder voor het publiek opengesteld. De route is exclusief voor wandelaars en dat is maar goed ook. De koeien in de weide kregen het al benauwd van de mensen die passeerden. Laat staan dat er hier enkele mountainbikers op een sneller tempo voorbij zouden komen.
Er bleek maar geen einde aan de dreef te komen tot we plots onze eindbestemming zagen opduiken. In de Zandberghoeve werden we nog getrakteerd op enkele hapjes en een glaasje sprankelend druivensap.

Het Brugse Ommeland is een nieuwe en mooie route rijker.

Oh ja, verwacht niet dat de Oedelemberg een col van formaat is. Met 23m slechts een molshoop hoog, maar wel voldoende om een mooi uitzicht te hebben en een gevarieerd landschap voor de voeten geschoven te krijgen.

Tip: printbare fietslabels

Via deze link kan je een fietslabel afprinten. Op dit fietslabel kan je de fietsnetwerk-knooppunten waarnaar je wilt fietsen invullen.

Hoe ga je te werk?

• Print het label
• knip het uit
• vul de knooppunt-nummers in
• plooi het en hang het aan je fietsstuur.

Zo heb je je fietstraject bij je op de fiets.

Je hebt natuurlijk wel eerst de kaart van het fietsnetwerk nodig om je favoriete routes uit te stippelen. Deze kaart kan je hier bestellen.

--> download en print hier het fietslabel (pdf-formaat, 0,74 KB)

De Slag om de Kemmelberg.

Het gaat hier om een bewust samengestelde en tijdelijke wandeling geheel in het teken van de Slag die hier in april 1918 plaatsvond.De wandeling start bij het dorpsonthaalpunt vlakbij de kerk van Loker die er vredig en ongeschonden bijstaat. Dat was wel eens anders want op 29 april 1918 werd het dorp en ook de kerk volledig verwoest.

De wandeling brengt ons langs grote herrinneringspanelen die ons de streek tonen zoals ze was toen geteisterd door de oorlog.
Je kan hier duidelijk zien hoe niet alleen de mensen te lijden hadden onder dit militair vertoon maar ook het landschap.We zien hoe de Kemmelberg er kaal en verwoest bij lag en ook de talloze bomkraters in het in het nu zo lieflijke landschap vol groen , bloemen en jonge dieren in de weiden.

Voor wie niet zo van die oorlogsherrineringen houdt ,geen nood het parcours brengt je langs mooie hoekjes met prachtig zicht op Loker, de Kemmelberg en de Scherpeberg.

Was hier eens het decor van een lange strijd nu zijn er alleen nog de stille getuigen. Zo kom je langs enkele overgebleven bunkers.Ook nu nog verwijzen weideafsluitingen gemaakt met afgebroken treinsporen (van de militairen) of treinbils dat hier dit alles verder leeft, herrinnert wordt .

De bewoners van deze streek zijn echter niet blijven stilstaan ook hier wordt gedacht aan de bezoeker, de gast , de toerist.
Terug in Loker kan je dan ook wel een frisse pint gaan drinken in het plaatselijk café.
Wanneer er nog tijd is kan je wat verder in Dranouter het folkmuseum bezoeken , ook interessant met kinderen.
Hier kan je gen ieten van een prachtig uitzicht van op het terras of van uit het café met de ronde vensters.Je kan er proeven van de regionale keuken en genieten van een lekker streekbier.


practische tips.

De wandeling heeft een lengte van 5,9 km.
De vertrekt aan het onthaalpunt van de Kerk van Loker.
De wandeling maakt gebruik van het wandelnetwerk Heuvelland. De knoopunten worden aangeuid ddo palen met vierkante borden.
De knooppunten zijn: 10>11>60>51>50>49>48>49>45>44>10 De tijdelijke wandeling met de panelen loopt nog tot 15 september.
Er bestaat een brochure met routebeschrijving en bijkomende informatie .
Deze is te verkrijgen in VVVHeuvelland ,Reningelsstraat 11 8950 Heuvelland ( Kemmel)
tel : O57. 45.04.55
toerisme @heuvelland.be
www. heuvelland.be

Wie meer wil weten over de eerste Wereldoorlog in de streek:
Er is ook een kraters en Mijnenwandelroute en een thematische fietstocht over de Mijnenslag in 1917.

miriam

van tussen 2 oren : menokke-makote-toe'bak

ruiterroutes staan erom bekend vooral door 'locals' gebruikt te worden, maar af en toe wordt er al eens op verplaatsing gespeeld, de rompslomp en het gesleep met zadels, tuig en aanhangwagen wordt voor lief genomen en de weg op ! richting Geluwe en Wervik voor de Menokkeroute. De verkleefde regio van westvlaanderen, henegouwen en noordfrankrijk, tussen heuvelland-westhoek en de dichtgecementeerde nijverheidsstreek van Menen-Kortrijk-Roeselare, de uithoek van de wereld Quoi !? Gelukkig valt van het laatste weinig te merken, zelfs niet langs de oude en de nieuwe Leie, de natuurlijke regiogrens, al is aan de franse overzijde wel wat onaantrekkelijk grauws en grijzigs waar te nemen, maar de zon schijnt en de meerkoeten, reigers en futen langs de riet-netel-en-wilengoevers zorgen voor kompensatie.
De rollende heuvels die beginnen in Moorslede-Passendale-Zonnebeke zetten zich golvend verder in het landschap rond Wervik. Ooit waren ze uitkijkpost en letterlijke laatste halte voor Duitse troepen die zichzelf gingen verliezen in de Ypres-salient. Nu bieden ze zowel uitzicht op Ieper, Kemmelberg en héél ver een blokje Euralille. Minder groenten dan in midden-mestvlaanderen, maar géén tabak meer te zien. Gedaan de subsidies, gekeerd die publieke opinie, weg lokale teelt. De nieuwe toppers ook hier, tarwe en weeral mais natuurlijk, het groene goud ?
Een wisselend landschap met nog een redelijk areaal aan onverharde slagen en kerkewegels, vooral ook dankzij een handvol doorduwers geback-uped door een ruimbemeten ruiters-en-menners-klub die de plaatselijke politiekers in de goeie richting deed kantelen. Het ruimer kader van provinciale initiatieven en bereidwillige sturing realiseerde een mooie dagtriproute.
Naderhand werd de route wat herschreven, verbeterd, gevaarpunten weggewerkt. Vooral de doorklievende weg Pecq-Armentieres was een in-twee-snijdend zwaard. Het vier maal dwarsen werd gereduceerd naar 2 veilige rondpuntsluizen in kombinatie met beheersovereenkomsten met landbouwers. Niet makkelijk maar enkele agrariers zien hun bedrijf ruimer en kalkuleren ook toerisme in, koren op de molen voor verdere plattelandsontwikkeling. Ook werden duidelijke borden aangebracht voor wie wél gebruik mag maken van de onverharde doorsteken, hoog, zichtbaar en vriendelijk blauw ....... Het kan dus wel !

twee nuttige links :
menokkeruiterroute
wervikse ruiters en menners

Tweebergen wandelroute

Trek eens op een zonnige dag je stoute schoenen aan en doe deze wandeling.
Je start in het mooie, rustige, groene dorp Westouter.

De startplaats ligt pal naast de kerk bij de infoborden.

Lijkt het begin wat saai , er komt wel vlug verandering in.Geef je ogen de kost, je ziet hier ver en veel.

Ben je alleen op stap , geen nood vogels en het geluid van een tractor op het veld houden je gezelschap.

Deze wandeling is ook leuk met kinderen omdat ze af en toe iets avontuurlijks heeft.Zo kom je langs een natuurreservaatje ' de Sulferberg'. Hier geven trapjes, en smalle paadjes die door het bos gaan iets mysterieus.

Je krijgt onderweg ook een prachtig uitzicht op Westouter.

Voorzichtig met kinderen wanneer je

de D27 nadert want hier wordt een vrij drukke weg overgestoken.

Daarna wordt het weer een serieuze klim langs de Sulferbergbeek waar de pinksterbloemen met hun voeten in het water staan.Voor onze voeten leek het nog te koud maar wie weet als jullie er voorbijkomen lukt het.

De hongerigen en dorstigen raadt ik aan

om ter hoogte van K 31 af te wijken naar de Rodebergstraat daar vinden ze vast een oplossing voor hun probleem.

De wandeling brengt ons verder lang het Hellegatbos en het Kotje Pietersbos. Zeg nu zelf de namen alleen als spreken tot de verbeelding.

Het Kotje Pietersbos kreeg zijn naam dank zij een zonderling smokkelfiguur die met zijn vrouw jaren lang in dit bos woonde.

Er is hier een speelzone waar de kinderen hun gangen kunnen gaan.Buiten het bos komen we weldra terug in de bewoonde wereld en meteen ook terug op onze startplaats.

Misschien nog even aandacht voor het mooie kerkje met een origineel keramiek boven het portaal van de poperingse kunstenaar de Gheus.Op het kerkhof herrinneren de witte zerken ons eens te meer aan de ' Grooten oorlog'.

Het mooie groene speelterrein is een uitnodiging voor de kinderen en de picknickbanken geschikt voor vermoeide volwassenen.

Hier zijn ook wel verschillende mogelijkheden om de dorstigen te laven.

Dat boekenwormen niet alleen in Damme terecht kunnen bewijst ' le temps des cerises' een mooi ingericht cafeetje met een beschut terrasje en een schat aan mooie tweedehandsboeken.

Je kan er ook wandelroutes bekomen.

Deze wandeling biedt dus heel wat variatie en voor elk wat wils.

tips : de wandeling is 7, 2km. Ze is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes.

Ze is niet geschikt voor wandelwagens omdat er veel smalle aardeweggetjes zijn en het traject vrij steil.

Bij warm weer drankvoorraad voorzien want geen bevoorading onderweg.

Vanzelfspekend goed schoeisel nodig .

parking bij de kerk

Starplaats ook met de belbus bereikbaar vanuit Ieper. reserveren minstens 2 uur vooraf .

tel :078 15 11 15.

miriam

De Vredesroute

Met de fiets door een licht heuvelend landschap en talrijke bezienswaardigheden bezoeken.
Wie de Vredesroute volgt en start in Ieper kan beginnen met een museumbezoek in het Flanders Field Museum, daar loopt tot 07/09/08 een tijdelijke tentoonstelling MENS CULTUUR OORLOG, een aanrader.Vervolgens starten we onze fietstocht en komen na een paar km. het provinciaal Domein De Palingbeek tegen.Onderweg kom je nog Hill 60 en iets verder met een klein ommetje Hill 62 tegen.In het centrum van Zonnebeke terug tijd voor een kort museumbezoek Memorial Museum Passchendaele 1917. Vooral de kelder van het museum is indrukwekkend weergegeven.In het park zelf worden er grote verfraaaiingswerken gedaan.De moeite waard voor een wandeling in het domein.Uiteraard kun je deze fietstocht ook doen aan de hand van de knooppunten.Een dagje vol afwisseling, sterk aanbevolen.
Let wel op de openingsuren van de musea.

Met het mooie weer van de laatste dagen kon een fietstocht niet achterwege blijven. Nadat we startten in Langemark en via Jonkershove naar de Blankaart fietsten hielden we halt aan Knokke-Brug.
een zalige picknick plaats aan de samenvloeiing van het Ieperleekanaal en de Ijzer. Rondom ons enkel het vlokke polderlandschap en de bomenrij van het jaagpad naast het kanaal.
Een leuke brug en af en toe een bootje dat voorbij komt.
In de infohut krijgen we nog wat meer tekst en uitleg over het fort dat hier ooit stond.

Aan de oever was het even helemaal wegdromen met een frisse bries.

De Maerland(fiets)route ( 52km )

Sportieve fietser!
De Maerlandfietsroute staat vandaag op de agenda.

Gezien we in Maldegem verblijven tijdens het Pinksterweekend, begint voor ons deze fietsroute vanaf hier, normaliter vertrekt ze in Damme.
Goed gelezen... dit ruikt naar Oost- Vlaanderen of toch een beetje, zij het wel dat deze tocht grotendeels door West-Vlaanderen loopt, zelfs een klein deeltje door Nederland.
We zoeken naar de Vakebuurtstraat om in te haken op deze route. Mooi - vind ik - is het kasteel van Reesinghe dat we aantreffen langs de Brugse Steenweg, op onze linkerzijde, goed weggestopt achter hoge bomen en brede struiken.
Aan het T-punt nemen we de 2e afslag rechts, richting Donk. Via de Heirweg bereiken we de Brezende. Je moet er wel wat kasseien voor over hebben om - door de Brezendedreef - het O.L.Vr.- van Brezendekapelletje te bereiken.
Sus-ke-wíet blijft nazinderen in de oren. Deze dappere vinken spelen de hoogste toon tijdens onze tocht. We naderen nu stilaan Moerkerke.
Wegkapelletjes sieren het landschap, waarvan de Sarpetakapel er eentje is. De straat, die we zonet zijn doorgereden, werd naar dit kapelletje genoemd.
In Vivenkapelle rijden we langs het Bradericplein en zetten het bronzen sculptuur op het netvlies: " Paard van Viven", een kunstwerk van Jef Claerhout.
Langzaam bereiken we St.-Kruis Brugge.Het landschap lijkt wel een groen lappendeken. Wéérom kasseien, maar deze keer loodst het ons naar Damme. Langs de ' oude stadswallen' wordt aan natuurbehoud gedaan, gerespecteerd en gereserveerd door Natuurreservaten vzw. Dank zij het vertrouwen van 10.000 natuurliefhebbers krijgt de organisatie mede ondersteuning.
De Jacob Maerlandstraat ( startplaats van deze route), de Ketelstraat, de Slekstraat en daar moet je even aan de linkerzijde zoeken naar een wit geschilderde fermette, met opschrift ' Ylenhof'. Ik vond het wel bijzonder, dat het mijn aandacht trok...
Terug komt Moerkerke in zicht, en eens we door St.-Pietersdijk zijn komt de geur van vers gemaaid gras ons tegemoet: de eerste voorraad voor het vee...
Lapscheure leid ons langs ' Hof ter Vrede' ( = prachtige hoeve) en verkeersborden beginnen... ietsje anders te lijken. Naderen we Nederland, soms?
Kronkelend vinden we het Moordenaarsstraatje en kort daarop staan we bij de Damse Vaart:
" Ik Kobus, zelfbedieningspont, brengt je naar de overkant.
Het Provinciebestuur West-Vlaanderen die me te water liet, wenst je een goede vaart." enzovoort...
Oeps ! Veerpontje vershwünden. Buiten gebruik.
Een ommetje van +/- 3 km brengt ons toch aan de overkant, richting Hoeke.
Heille / Eede / Aardenburg: Hier rijden we een stukje Nederland door. We beginnen onze stal al te ruiken.
De Meulenkreek en de grenspaal, ter hoogte van Middelburg, duwen ons langzaam terug in de richting van Maldegem.
Langs de Dinantweg, de Dijkstraat, de Strobrug, het klinkt ons allemaal bekend in de oren, komt de N49 in zicht, gevolgd door de Vakebuurtstraat.
Eindbestemming bereikt, tocht geslaagd!

Met zonnige groeten,
:0) Veerle Loriaux

De Beverhouts(fiets)route ( 38km )

Beste mama's, (even tussen ons):
Hoe was jouw moederdag?... Als ik denk aan mijn 2 sloebers...Ik heb niets tekort gehad!!!

Ik wil u mijn vakantie-adres gerust verklappen: jeugdherberg ' Die Loyale ' te Maldegem: Een herberg met een hart voor de bezoeker, netjes ingerichte woongelegenheden, lé-kker eten(!), vriendelijk onthaald door het huispersoneel. Ik voelde me hier als een koningin zo rijk! Kijkje nemen? Dat kan, via http://www.vjh.be/ ( reservatie gewenst).
We vertrekken vanuit Maldegem: de Bogaerdestraat, de Holleweg in. OEF! Uit die drukte !
Een rechte weg door Burkel (= een bebost gebied met talrijke wandelpaadjes) leidt ons naar Klijt (= Maldegemse wijk), het symfonisch orkest van wilde zangvogels krijg je er gratis bovenop.
Volgens ons plannetje rijden we nu naar St.-Joris te Beernem... " vervlogen stad van dennengeur" , het lattenklieven (= latten van 1m lang/ 3 cm breed ) en wat hier ooit een ambachtsnijverheid was, deed St.-Joris alle eer aan. Deze latten werden gebruikt om huizen te plafoneren. Pas na '60 is deze ambachtsnijverheid een stille dood gestorven.
We rijden recht naar de kanaaloever, richting herberg/ watersportcentrum KIJKUIT.
Het statige ' Blauwe kasteel' ( ter hoogte van de Velddreef ), doet vermoeden dat hier indertijd een en ander is gebeurd... Vandaag is zij 1 der oudste én belangrijkste hoeven van Oostkamp.
We komen uit op een 3- gemeentenpunt: Oostkamp / Beernem / Assebroek. Wij kiezen voor dit laatste en het zal ons zeker niet berouwen...
Aan de Mispelaerestraat doen we evenwel een zondeke, want hier verlaten we (tijdelijk) de route om onze picknick te kunnen aanspreken. Gevónden plekje was het Pastoor Verhaegeplein. We genieten van de vredige rust, beiaardklanken en het idyllische uitzicht op de parochiekerk, alsof de tijd hier is blijven stille staan...
Nog meer rust genieten we langs de abdijenroute, die ons rondom de Assebroekse Meersen, de Gemene Weiden, en de Chartreuzen heen leidt. Deze ruim 2,5 km durende "groene lijn" brengt ons naar Rijckevelde.
En nét wanneer we West - voor Oost-Vlaanderen gingen ruilen, rustten we even uit bij het eet- en praatcafé 't Ventieltje. Rust... tot er iemand begon moppen te tappen, we kwamen niet bij van het lachen, 't ging over " zuinig leven " en zo...
Met de kriebels in de buik legden we de laatste lootjes aan de tocht, langs het oeroude Maldegemveld, de Veldstraat, uitdeinend in de Holleweg.
Voor de rest van het verslag keer je terug naar het begin van mijn verhaal.

Met goedlachse groeten.
:0) Veerle Loriaux

Genteleroute tijdelijk onderbroken

Wegenwerken en omleidingen, eigen aan onze vlaamse wegen. Ook de Genteleroute is er niet van gespaard gebleven. De Hooistraat is afgesloten voor alle verkeer. Het is echter nog wel mogelijk s'avonds en in het weekend deze weg te volgen (voorlopig nog). Een alternatief is de Blankenbergse Dijk te volgen tot aan de Copsweg en daar gewoon de route verder te zetten.

Je kan nog wel een omweggetje maken naar het natuurcentrum "Groenwaecke" van Natuurpunt.

Van tussen 2 oren - ruiters only

"uitgezonderd ruiters" je zal het maar gedroomd hebben ! een klein scheurlapje natuur tussen Zonnebeke en Beselare, een smal pad over privé eigendom, enkel ruiters ! De werkelijkheid vertelt er ons echter bij dat we het smalle padje delen met een voetwandelroute, de ene kant een metertje kruidrand en prikkeldraad, de andere kant met de ploeg als diepsnijdend zwaard tot net ertegen, géén links, géén rechts ! Maar geen nood, zolang de rekreatiedruk beperkt blijft en de boer erbarmen toont blijft dit paadje één van de mooiste landschapspuzzelstukjes uit de regio. De golvende halfopen boszone van polygonebos en reutelhoek, met oude weides, braamstruweel en bosgeluiden. Op de harde wegen een trekpleister voor gemotoriseerde of bewielde rekreanten, weekend-degustanten en frisseluchtsnuivers, de stof-en modderwegjes verboden voor jeeps en monsterquads, meer rust voor wandelen en paardrijden en de verdwaalde VTT-er die niet te beroerd is om zijn bike over de obstruktie-logs te tillen......
Gemeenschappelijk gebruik voor stille rekreanten, mits een mum aan hoffelijkheid, moet kunnen !

van Steenbrugge naar Damme en terug

Onder het motto ' dicht bij huis is ook leuk ' vertrokken we op een zonnige namiddag met de fiets vanuit Loppem.

In Steenbrugge startten we het gebruik van het fietsnetwerk.

Het is onbezorgd fietsen over de oude spoorwegbedding langs de ' Gemene weiden'.

Voor wie een fietstochtje graag combineert met een terrasje is dit een goede route. Heel vlug al kwamen we langs ' de peerdeblomme' uitnodigend vooral nu de weiden ook geel zien van dat bloempje; we zijn er toch maar aan voorbijgereden.

Deze route is ook zeer geschikt met kinderen wegens deels autovrij ,alleen opgepast want er zijn wel veel oversteekplaatsen.

We reden tot aan het domein van Rijckevelde ,ideaal om de kinderen eens te laten rondrennen of te pickniken.

Van hieruit gaat de route richting Malesteenweg en deze moesten we oversteken waarna we onmiddelijk op een leuke weg zijn die ons langs de Abdij van Male brengt. Wie zin heeft in een terrasje komt hier weer aan zijn trekken. Vlakbij de abdij is een bistro met een mooi terras achteraan.

Daarna gaat de route langs mooie lanen tussen villas . Verder moeten we even langs een wat drukker punt maar het gaat steeds over een fietspad .

We genieten volop van het polderlandschap in de buurt van Damme.

Voor de zoete mondjes moet vermeld worden dat we ook nog langs 'de ijshoeve' komen.

We rijden Damme binnen waar de imposante toren ons van verre verwelkomt. Het loont om eens van dichtbij historisch complex te bekiijken, meteen ook een oase van rust in het wel toeristische Damme.

Hier aan terrasjes geen gebrek en natuurlijk zijn er ook de boekhandels voor de boekenworm.

De meeste boekhandels zijn tijdens de weekdagen wel vaak gesloten.

Damme heeft er sinds kort twee originele inwoners bij. een ooievaarspaar dat nestelt op een schouw langs de damse vaart.

Na een verdiend terrasje reden we terug.Vanuit Damme namen we een stukje een alternatieve route maar de rest verliep langs dezelfde weg. Dit was geen probleem want het is volop genieten van alles wat groeit en bloeit.

We reden langs de knooppunten : 69-70-75-68-9-61-15-14 en terug 14-15-8-9-68-75-70-69.

De rit op het fietsnetwerk is ongeveer 28 km.

miriam

Wandeltip

Wil je na een drukke werkdag even in alle rust weer tot jezelf komen? Dan moet je beslist de Huwynsbossen in Lichtervelde eens bezoeken. Een jong bos, nog niet plat getreden door recreanten. Geen auto te bespeuren en oh zo rustig op een doordeweekse dag.
Vooral 's avonds tijdens de week is het er ideaal om terug krachten op te doen.

Veurne-Ambachtroute (48km)

Hallo sportieveling!

Koksijde geeft vandaag het startsein bij onze volgende onderneming: de Veurne-Ambachtroute.

Even buiten de "beschermde" zone van Koksijde Ter Duinen houden we halt bij een archeologisch bezienswaardigheidje: de ruïnes van de Abdijkerk en van het Grote Pand. De Vlaamse Overheid zal instaan voor de valorisatie aan het historische abdijsite O.L.Vr. Ter Duinen.
Links er rechtover prijkt de statige abdijmolen.
We dwarsen de spoorlijn Veurne-Gent, en tot we uitkomen op het kanaal Veurne-Duinkerke, bereiken we ook stilaan de Grote Markt van Veurne.
Dit mooie stadje gedag gezegd, laten we ons neervleien aan de kaai en jachthaven, richting Nieuwpoortsluis, waar we eerst toch even onze innerlijke mens gaan versterken.
Dit kanaal steken we over en via het jaagpad rijden we langs de Lo-vaart, reikend naar Steenkerke.
We hebben er dorst van gekregen en houden even halt bij café ' De Zwaan' , op de hoek rechtover de kerk van Steenkerke.
..." Blanche en zin peerd." ..." Loat mie moa loop'n langs de straote." 't Zijn twee van de zovele kostbaar mooie liedjes van Willem Vermandere, dorpsbewoner van Steenkerke, en ... met een beetje geluk tref je hem in dit cafeetje aan, zoals het mij destijds overkwam.
Na een gezellige babbel met de bazin van het huis, zetten we onze tocht verder.
Zeg, heb jij kaas gegeten van kaas? Wel, dwaal dan even van het pad af en rij het dreefje naar de Beauvoordse Walhoeve op ( langs de Lo-vaart tussen Veurne en Alveringem), voor een héérlijk hoeve-ijsje, een slok verse karnemelk, of zuivelproducten van het huis. Dat heb je er toch wel voor over ?!
Terug op pad naderen we stilaan de Millebrug, en de slagbomen werden zelfs handmatig bediend.
Van Alveringem fietsen we richting Booitshoeke, Fortem, draaien dan rechtaf, voorbij het Mout- en Brouwershuis ( halfweg 18e eeuw gebouwd), en bereiken zo de Lo-vaart opnieuw.
Zij zal ons naar Eggerwaartskapelle loodsen. Hier vloeit onze route even samen met de Boterland-fietsroute.
Uitkijkend op het landschap worden we er met een bordje attent op gemaakt dat hier aan botanisch bermbeheer word gedaan.
We naderen stilaan Oostduinkerke. Vlug even tot aan de jeugdherberg De Peerdevisser... Oef, onze vrienden zijn nog thuis: de vriendelijke uitbaters van het huis, waar we al te graag een weekendje doorbrengen, omdat men er zo gastvrij is en (!) op netheid is gesteld. Nachtje slapen? http://www.peerdevisser.be/ Kom gerust eens langs ( reservatie gewenst).
In de beboste duinen van de Doornpanne en de Hoge Blekker doet de Vlaamse Milieu Maatschappij metingen van de luchtkwaliteit, in het kader van OSPAR. Doelstelling hiervan?
De gezondheid van de mens en het mariën ecosysteem in stand houden, alsook aangetaste zeegebieden herstellen.
Einde duinengebied, richting Zeelaan, duikt het Abdijmuseum op, die ons langzaam terugbrengt naar Koksijde Ter Duinen.

Zo, ik hoop dat u van deze tocht hebt genoten?
Nu de fiets op en ... drink er eentje op mijn gezondheid.
Maar wel zelf betalen, hé!

:0) Veerle Loriaux

Lange Lisroute (39km)

Dag actieve fietser!

We doen vandaag de Lange Lisroute. Zin om mee te fietsen? We starten aan het Marktplein te Nieuwpoort.
Nog eerst vlug even gedag zeggen aan Sabine, koffiehuis La Cantilena, aan de Langestraat 58, genietend in een warm en gezellig kader, kwaliteitsvol en vriendelijk bediend!
Zo, we kunnen er weer even tegen... We rijden nu doorheen de oude binnenstad, naar het Sluizencomplex De Ganzepoot.
Langs de Ijzeroever, kronkelend door het vlakke land, bereiken we de oude spoorwegverbinding Nieuwpoort- Diksmuide. De Frontzane loopt doorheen het weidse landschap, omwald door inpoldering en aanleg van grachten, die niet enkel bedoeld zijn om het vee terug te dringen, maar ook tegen de dreiging van overstroming.
Tussen Klein - en Groot Noordhof, de Grote Schrinkelschrans en het Oosthof ( dit zijn hoeven) prijkt een klein monumentale gedenksteen: " Ter nagedachtenis aan militaire burgerlijke slachtoffers van de vliegtuigcrash van 28/07/1944."
Langzaam bereiken we Ramskapelle.
Bunkers veraf of dichtbij herinneren ons aan den Grooten Oorlog. Ik was toen nog niet geboren, maar hun stille getuigenis laat me niet ongevoelig... Men heeft hier zelfs een geïmproviseerde schuttingsplaats neergeplant: opeengestapelde zakken zand, in een L-vorm, die indertijd beschutting moest geven voor de oprukkende vijand.
We rijden verder en bereiken Booitshoeke.
Om het pittoreske kerkje van nabij te kunnen zien, moesten we even van ons pad afwijken. Jammer genoeg was het kerkje niet toegankelijk voor het publiek. Enkele meters verderop, aan Boikenshoc, lieten we ons evenwel verwennen door heerlijke pannenkoeken, op de plaat gebakken ! Ruiken is goed, maar proeven is nog véél beter... En ze hébben ons gesmaakt, hoor!!! Intussen gaf ik m'n ogen de kost aan het landelijk interieur, omgeven door licht klassieke muziek én de vriendelijke ontvangst van uitbater en personeel.
Terug de weg op, komen we uit aan het Zouavepad, waar twee voormalige hoeven van de Duinenabdij van Koksijde onze aandacht trekken.
De N39 - die we dwarsen- brengt ons in de Pelikaanstraat.
Kronkelend gaat het zachtjes richting Nieuwpoort, waar men je nog even meeneemt langs het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke, de Pelikaanbrug onderdoor, en net als je de O.L.Vrouwekerk in de gaten krijgt draai je linksaf en rijd je recht het centrum binnen.
Wat vond je ervan?
Het proberen waard?
'k Zou het geloven, het zal je niet berouwen !

Met sportieve groeten,
:0) Veerle Loriaux