Beste natuurvriend,
Mijn biologische klok liep niet af en 'k heb me zachtjes de dag laten inglijden.
Actief ontspannen?
Pfff, 't zal voor een andere keer zijn denk ik. Met mijn roadrunner een tochtje dichtbij huis.
Dat moet dan Kortrijk- Bossuyt zijn, met het ' Oude Pompgebouw van Bossuyt ' als trefpunt ! Dit pareltje industriële archeologie biedt sinds haar renovatie onderdak aan het VVV West-Vlaamse Scheldestreek en haar streekbezoekersmuseum, nietwaar meester ?
Bovendien vloeien hier de Schelde en het kanaal Bossuyt- Kortrijk plechtig in elkaar, en pakt het jaagpad zo nu en dan eens uit met een onverwachte verrassing...
Op 3 km. van Bossuyt ( Moen ) was de weg prompt afgezet ?
" w.a.t.e.r.o.v.e.r.l.a.s.t " Tja, dat kan niet missen... na de afgelopen dagen.
- Verderop dan inslaan?
Bah nee gij ! We gaan beter eens kijken waar 't onder water staat.
Ter hoogte van IMOG afvalverwerking kwam er helderheid in de zaak:
1- 2- 3 brandweerwagens van Zwevegem stonden klaar voor een flinke wasbeurt !
Wij zijn er in ieder geval ( droogjes) doorgeraakt.
Een klein toerke weg en were, 't kan toch deugd doen.
p.s. : Inmiddels is de wateroverlast al flink teruggedrongen tot een plas van één meter doorsnee.
:0) luie groeten,
Veerle Loriaux
zondag 29 maart 2009
zaterdag 21 maart 2009
De Goedendagfietsroute (45 km) achterstevoren.
Beste natuurvriend,
Het fietsnetwerk Leiestreek staat garant voor bijna 900 km. fietsplezier en is een van de meest verrassende toeristische regio's van Vlaanderen.
En - dat- hebben -we - geweten !
Een gouden tip van een fietsmakker in het achterhoofd, daagt me vandaag uit m'n tent. Waarom zouden we de laatst gereden fietstrip eens niet achterstevoren doen?
En- dat- hebben- we- gedaan !
Wielrenners persten de eerste adrenalinestoot uit hun longen en met wat ellebogenwerk maakten zij zich een weg langs het zonovergoten kanaal Ooigem- Kortrijk.
Genietend - in slow motion- van kleine details die het leven zo bijzonder maken, kronkelen we langs baantjes die ons verrassend onbekend lijken. Dàt is nu een van die uitdagingen als je een toerke achterstevoren maakt. De bordjes volgen? Vergeet het maar, wij gaan op den tast!
En dan... gebeurt het opeens dat je alles anders gaat zien, de zon belicht weer een ander deel van wat jij eerst zo mooi vond, associeer je ... of interpreteer je gevoelens van mensen helemaal anders, hetgeen wat je in de verste verte niet kon bedenken komt nu in je bereik.
Zo liet ik me verleiden door het uitzicht van tearoom 'De Banmolens'.
Dit- heeft- wel- iets!
Ik raakte weer verzonken in de tijd en deelde mijn gedachten mee aan de vriendelijke dame bij het onthaal, die me wist te vertellen dat dit gerenoveerd pand al heel wat heeft doorstaan.
De vroegste vermelding is in een oorkonde uit het jaar 1128 terug te vinden.
De banmolens ontlenen hun naam aan alle bewoners van Harelbeke, die binnen een kring van +/- 5 km rond de (2) molens woonden, de banmijl. Zij waren verplicht naar de Harelbeekse molens te gaan om er hun graan te laten malen en vervolgens een deel af te staan voor het werk en de belasting.
Het banrecht was in de Middeleeuwen een algemeen gebruik. Het niet naleven ervan betekende een grote schending en werd dan ook streng beboet.
Zo zie je maar dat een mens in doen en laten nooit als een vrije burger kon zijn.
Toch is er geen reden tot klagen. En dat ben ik bijlange niet van plan! Ik zoek een gezellig plaatsje op het terrras en duik weer de geschiedenis in bij het genieten van een heerlijk abdijbiertje...
Wil je ook even wegdoezelen in de geschiedenis van de banmolens? Kom gerust even langs, bestel het zonnetje erbij, en geef je ogen maar de kost, want het is heerlijk vertoeven op het terras! http://www.debanmolens.be/
Zàlige groeten,
:0) Veerle Loriaux
Het fietsnetwerk Leiestreek staat garant voor bijna 900 km. fietsplezier en is een van de meest verrassende toeristische regio's van Vlaanderen.
En - dat- hebben -we - geweten !
Een gouden tip van een fietsmakker in het achterhoofd, daagt me vandaag uit m'n tent. Waarom zouden we de laatst gereden fietstrip eens niet achterstevoren doen?
En- dat- hebben- we- gedaan !
Wielrenners persten de eerste adrenalinestoot uit hun longen en met wat ellebogenwerk maakten zij zich een weg langs het zonovergoten kanaal Ooigem- Kortrijk.
Genietend - in slow motion- van kleine details die het leven zo bijzonder maken, kronkelen we langs baantjes die ons verrassend onbekend lijken. Dàt is nu een van die uitdagingen als je een toerke achterstevoren maakt. De bordjes volgen? Vergeet het maar, wij gaan op den tast!
En dan... gebeurt het opeens dat je alles anders gaat zien, de zon belicht weer een ander deel van wat jij eerst zo mooi vond, associeer je ... of interpreteer je gevoelens van mensen helemaal anders, hetgeen wat je in de verste verte niet kon bedenken komt nu in je bereik.
Zo liet ik me verleiden door het uitzicht van tearoom 'De Banmolens'.
Dit- heeft- wel- iets!
Ik raakte weer verzonken in de tijd en deelde mijn gedachten mee aan de vriendelijke dame bij het onthaal, die me wist te vertellen dat dit gerenoveerd pand al heel wat heeft doorstaan.
De vroegste vermelding is in een oorkonde uit het jaar 1128 terug te vinden.
De banmolens ontlenen hun naam aan alle bewoners van Harelbeke, die binnen een kring van +/- 5 km rond de (2) molens woonden, de banmijl. Zij waren verplicht naar de Harelbeekse molens te gaan om er hun graan te laten malen en vervolgens een deel af te staan voor het werk en de belasting.
Het banrecht was in de Middeleeuwen een algemeen gebruik. Het niet naleven ervan betekende een grote schending en werd dan ook streng beboet.
Zo zie je maar dat een mens in doen en laten nooit als een vrije burger kon zijn.
Toch is er geen reden tot klagen. En dat ben ik bijlange niet van plan! Ik zoek een gezellig plaatsje op het terrras en duik weer de geschiedenis in bij het genieten van een heerlijk abdijbiertje...
Wil je ook even wegdoezelen in de geschiedenis van de banmolens? Kom gerust even langs, bestel het zonnetje erbij, en geef je ogen maar de kost, want het is heerlijk vertoeven op het terras! http://www.debanmolens.be/
Zàlige groeten,
:0) Veerle Loriaux
zaterdag 14 maart 2009
De Goedendagfietsroute (45 km)
Beste natuurvriend,
De Goedendagfietsroute verkent de Leiestreek en omgeving. Deze route start aan het museum Kortrijk 1302 en streekbezoekerscentrum voor Kortrijk en de Leiestreek, aan het BEGIJNHOFPARK.
Maar naar gewoonte als ik Kortrijk aandoe, bezoek ik eerst de St.-Antoniuskerk, om er even te bidden bij de graftombe van Zalige broeder Isidoor...
Zo ingenomen als ik was van de gunstige weersvoorspellingen over de radio, kon ik het de weerman achteraf niet echt kwalijk nemen dat we toch verrast werden door een paar hevige regenbuien. Hij is er wel grandioos in geslaagd om ons naar buiten te lokken!!!
Het Provinciaal domein De Gavers voerde ons heel kordaat door 180 ha natuurgebied: het grootste groendomein van de regio Kortrijk, temidden de verstedelijking en industrialisatie. Tja...
We volgen het wandel- en fietspad dat als een grote lus rondom het domein loopt.
Even buiten het domein komen we in de Steenbrugstraat en vervolgens in de Beneluxlaan. Hier zou ik de fietsers willen wijzen op de weg die in zeer slechts staat is, ook voor het autoverkeer.
Trimaarzate, de oude spoorweg die speciaal voor recreanten werd heringericht, brengt ons dichtbij de kapel ter Bede. Ze staat er sinds 1602 en vindt wellicht ook dat de tijden drastisch veranderd zijn. Wat verderop rijden we het Gebroeders van Raemdonckpark in, goed om iets achter de kiezen te stoppen.
" Beste vrienden,
Maak alstublieft wat tijd vrij en stap eens uit de routine van het dagelijks leven, leer opnieuw in verwondering staan voor al wat rust en stilte ademt. "
We naderen stilaan de gebouwen van de KULAK en de KATHO. Voor wie zich aan een ommetje wil wagen: het Nationaal Vlas, kant- en Linnenmuseum is hier vlakbij, in de Etienne Sabbelaan.
Op grondgebied Bellegem beginnen de klimpartijen, die ons nog een hele tijd in bedwang zullen houden. Maar dergelijke inspanningen houden dan ook altijd iets spannends achter de hand, nl.: het uitzicht op glooiende akkerlanden en eeuwenoude boerderijen wijd verspreid uit elkaar.
We houden onze adem in voor een kwikke afdaling en krijgen plots een reusachtige betonnen zuil in de gaten: de Sjouwer. Deze zuil kwam er als eerbetoon aan de vele duizenden West-Vlaamse seizoenarbeiders, die zich met drift verzetten tegen hun onwaardige levenstoestand en elders ( Frankrijk ) de basis legden voor onze welvaart.
In Aalbeke, Lauwe en Marke zetten we ons nog eens stevig op de trappers, en van dan af rijden we rustig de binnenstad Kortrijk tegemoet, via een tunnel onder de spoorweg, de Grote Markt op.
Het stadhuis, het Belfort en de halletoren ( die in 1994 een nieuwe beiaard kreeg met 48 klokken), maken een einde aan onze fietstocht. We laten ons neervleien rond het alziend oog van de St.-Maartenskerk..., die zag dat het goed was.
Proost !
En straks lekker slapen !
Gegroet!
:0) Veerle Loriaux
De Goedendagfietsroute verkent de Leiestreek en omgeving. Deze route start aan het museum Kortrijk 1302 en streekbezoekerscentrum voor Kortrijk en de Leiestreek, aan het BEGIJNHOFPARK.
Maar naar gewoonte als ik Kortrijk aandoe, bezoek ik eerst de St.-Antoniuskerk, om er even te bidden bij de graftombe van Zalige broeder Isidoor...
Zo ingenomen als ik was van de gunstige weersvoorspellingen over de radio, kon ik het de weerman achteraf niet echt kwalijk nemen dat we toch verrast werden door een paar hevige regenbuien. Hij is er wel grandioos in geslaagd om ons naar buiten te lokken!!!
Het Provinciaal domein De Gavers voerde ons heel kordaat door 180 ha natuurgebied: het grootste groendomein van de regio Kortrijk, temidden de verstedelijking en industrialisatie. Tja...
We volgen het wandel- en fietspad dat als een grote lus rondom het domein loopt.
Even buiten het domein komen we in de Steenbrugstraat en vervolgens in de Beneluxlaan. Hier zou ik de fietsers willen wijzen op de weg die in zeer slechts staat is, ook voor het autoverkeer.
Trimaarzate, de oude spoorweg die speciaal voor recreanten werd heringericht, brengt ons dichtbij de kapel ter Bede. Ze staat er sinds 1602 en vindt wellicht ook dat de tijden drastisch veranderd zijn. Wat verderop rijden we het Gebroeders van Raemdonckpark in, goed om iets achter de kiezen te stoppen.
" Beste vrienden,
Maak alstublieft wat tijd vrij en stap eens uit de routine van het dagelijks leven, leer opnieuw in verwondering staan voor al wat rust en stilte ademt. "
We naderen stilaan de gebouwen van de KULAK en de KATHO. Voor wie zich aan een ommetje wil wagen: het Nationaal Vlas, kant- en Linnenmuseum is hier vlakbij, in de Etienne Sabbelaan.
Op grondgebied Bellegem beginnen de klimpartijen, die ons nog een hele tijd in bedwang zullen houden. Maar dergelijke inspanningen houden dan ook altijd iets spannends achter de hand, nl.: het uitzicht op glooiende akkerlanden en eeuwenoude boerderijen wijd verspreid uit elkaar.
We houden onze adem in voor een kwikke afdaling en krijgen plots een reusachtige betonnen zuil in de gaten: de Sjouwer. Deze zuil kwam er als eerbetoon aan de vele duizenden West-Vlaamse seizoenarbeiders, die zich met drift verzetten tegen hun onwaardige levenstoestand en elders ( Frankrijk ) de basis legden voor onze welvaart.
In Aalbeke, Lauwe en Marke zetten we ons nog eens stevig op de trappers, en van dan af rijden we rustig de binnenstad Kortrijk tegemoet, via een tunnel onder de spoorweg, de Grote Markt op.
Het stadhuis, het Belfort en de halletoren ( die in 1994 een nieuwe beiaard kreeg met 48 klokken), maken een einde aan onze fietstocht. We laten ons neervleien rond het alziend oog van de St.-Maartenskerk..., die zag dat het goed was.
Proost !
En straks lekker slapen !
Gegroet!
:0) Veerle Loriaux
donderdag 5 maart 2009
Zo d'ouden zongen.
Beste natuurvriend,
Zo d'ouden zongen, zo piepen de jongen...
Het getjilp, het geflirt, er staat wat te gebeuren !
Hoor mij toch praten, nog maar zelf het nest ontgroeid en in de vlucht voor schoon vertier een vertelselke brabbelend over het ontluikende ouderschap...
( Neen, ik ben niet zwanger! voor alle duidelijkheid. )
Ik kijk uit het raam en zag zonet een merel met een prop mos en restjes verdord gras in z'n bek, naarstig op zoek naar een ideaal plekje, waar hij zijn schone zal hene leiden.
Dat is het leven, een voortdurend schouwspel waarin alle elementen aanwezig zijn die ons als een testkit kan dienen.
Een testkit. ..
Zeg ik het goed ?
De natuur laat zich niet leiden. Het bijzondere aan deze gedachte is dat zij ons voorgaat, in de hoop het ooit zelf te zullen begrijpen hoe wij ons best schikken naar de noodzaak.
De reis van A naar Z en wat daartussen gebeurt... ligt vaak in handen van onze wilskracht en aanvaarding.
Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux
Zo d'ouden zongen, zo piepen de jongen...
Het getjilp, het geflirt, er staat wat te gebeuren !
Hoor mij toch praten, nog maar zelf het nest ontgroeid en in de vlucht voor schoon vertier een vertelselke brabbelend over het ontluikende ouderschap...
( Neen, ik ben niet zwanger! voor alle duidelijkheid. )
Ik kijk uit het raam en zag zonet een merel met een prop mos en restjes verdord gras in z'n bek, naarstig op zoek naar een ideaal plekje, waar hij zijn schone zal hene leiden.
Dat is het leven, een voortdurend schouwspel waarin alle elementen aanwezig zijn die ons als een testkit kan dienen.
Een testkit. ..
Zeg ik het goed ?
De natuur laat zich niet leiden. Het bijzondere aan deze gedachte is dat zij ons voorgaat, in de hoop het ooit zelf te zullen begrijpen hoe wij ons best schikken naar de noodzaak.
De reis van A naar Z en wat daartussen gebeurt... ligt vaak in handen van onze wilskracht en aanvaarding.
Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux
zondag 1 maart 2009
Het landerijenpad - 11km
Beste natuurvriend,
Het info kantoor van Bredene vindt u in het Meeting- en Eventcentrum Staf Versluys. Daar halen we wandelbrochures op. Alle vertrekkende uit Bredene, zijn het wandelingen - uitgewerkt door de gemeente- maar door Westtoer naar voren gedragen.
Onze keuze is snel gemaakt, we hebben er absoluut zin in en gaan voluit voor het langste traject: het landerijenpad - 11km.
Eerst nog een hartverwarmertje halen bij BISTREAU ( bistro-tearoom-cultuurcafé), ondergebracht in het centrum. Voor info: 0478/ 36.70.02 bistreau@telenet.be
Het pad laat zich opmerken door zeshoekige bordjes met blauwe rand.
Langs het park 't Paelsteenveld met dahliatuinen kom je verrassend snel in het duinengebied.
Als ik nu ook nog eens wist achter élk geluid de naam van zangvogels te herkennen, ik denk dat ze me nog meer zouden overtreffen dan ze nu al doen!
Een voetgangerstunnel brengt je naar het centrum, de lange Duinenstraat in. Aansluitend de Polderstraat voert je naar rust en stilte. Deze straat doorkruist de GROTE POLDER die tussen 1612-1620 werd drooggelegd.
Nu en dan wordt je verrast door een limerick of rijmelarij. Wie zijn de mensen achter hun namen: Marise Trippas, Ferre Denis, e.a. ?
Uit de stille villawijk herrijst de Blocxhofstede en zo zullen we nog meer verrast worden op onze tocht. Ik ga ze niet allemaal noemen, maar ze verdienen onze aandacht wel!
Hier en daar vormen beschilderde gevels een verfraaiing in het straatbeeld. Let even op de zijgevel van huis n° 7 in de Dorpstraat en slagerij 't Wilgenhof...
De lente voelt heerlijk, de zon prikt al een beetje in de ogen en belemmert het uitzicht over het vlakke polderlandschap.
In Zuid-Oostwijk staat 't Poelenhof ( begin 18de eeuw) - nu ' Prinsenhof" genoemd. Het wachthuisje herinnert ons aan de Duitse bezetting, maar ik was meer geïnteresseerd in de speelse Golder Retriever die er liep... Tja, dierenvriend die ik ben.
Het Waterhof- daarentegen- en vooràl het stolpdak van de schuur, vond ik heel eigenaardig!
De natuur laat zich stilaan zien in zijn betere momenten, hoewel sommigen er niet door geraakt worden: aan het zwerfvuil dat ze achterlaten langs de rand van de akkers is dit een betreurenswaardige vaststelling!
Het natuurreservaat d'Heye levert grote inspanningen om de natuur te helpen. Grote en kleine grazers zorgen voor de werking van het ecosysteem. Niét om hun wol, melk of om het vlees worden ze ingezet, maar wel om het onderhoud van het gebied, waarbij elk dier zijn eigen voorkeurmenu geniet.
Heel langzaam voert de weg ons terug naar het park 't Paelsteenveld tot aan het Meeting- en Eventcentrum Staf Versluys.
We hebben onze strepen verdiend, zonder groot vertoon, maar met een warm gevoel vanbinnen.
Straks lekker slapen en morgen gezond weer op!
:0) Met lentekriebels,
Veerle Loriaux
Het info kantoor van Bredene vindt u in het Meeting- en Eventcentrum Staf Versluys. Daar halen we wandelbrochures op. Alle vertrekkende uit Bredene, zijn het wandelingen - uitgewerkt door de gemeente- maar door Westtoer naar voren gedragen.
Onze keuze is snel gemaakt, we hebben er absoluut zin in en gaan voluit voor het langste traject: het landerijenpad - 11km.
Eerst nog een hartverwarmertje halen bij BISTREAU ( bistro-tearoom-cultuurcafé), ondergebracht in het centrum. Voor info: 0478/ 36.70.02 bistreau@telenet.be
Het pad laat zich opmerken door zeshoekige bordjes met blauwe rand.
Langs het park 't Paelsteenveld met dahliatuinen kom je verrassend snel in het duinengebied.
Als ik nu ook nog eens wist achter élk geluid de naam van zangvogels te herkennen, ik denk dat ze me nog meer zouden overtreffen dan ze nu al doen!
Een voetgangerstunnel brengt je naar het centrum, de lange Duinenstraat in. Aansluitend de Polderstraat voert je naar rust en stilte. Deze straat doorkruist de GROTE POLDER die tussen 1612-1620 werd drooggelegd.
Nu en dan wordt je verrast door een limerick of rijmelarij. Wie zijn de mensen achter hun namen: Marise Trippas, Ferre Denis, e.a. ?
Uit de stille villawijk herrijst de Blocxhofstede en zo zullen we nog meer verrast worden op onze tocht. Ik ga ze niet allemaal noemen, maar ze verdienen onze aandacht wel!
Hier en daar vormen beschilderde gevels een verfraaiing in het straatbeeld. Let even op de zijgevel van huis n° 7 in de Dorpstraat en slagerij 't Wilgenhof...
De lente voelt heerlijk, de zon prikt al een beetje in de ogen en belemmert het uitzicht over het vlakke polderlandschap.
In Zuid-Oostwijk staat 't Poelenhof ( begin 18de eeuw) - nu ' Prinsenhof" genoemd. Het wachthuisje herinnert ons aan de Duitse bezetting, maar ik was meer geïnteresseerd in de speelse Golder Retriever die er liep... Tja, dierenvriend die ik ben.
Het Waterhof- daarentegen- en vooràl het stolpdak van de schuur, vond ik heel eigenaardig!
De natuur laat zich stilaan zien in zijn betere momenten, hoewel sommigen er niet door geraakt worden: aan het zwerfvuil dat ze achterlaten langs de rand van de akkers is dit een betreurenswaardige vaststelling!
Het natuurreservaat d'Heye levert grote inspanningen om de natuur te helpen. Grote en kleine grazers zorgen voor de werking van het ecosysteem. Niét om hun wol, melk of om het vlees worden ze ingezet, maar wel om het onderhoud van het gebied, waarbij elk dier zijn eigen voorkeurmenu geniet.
Heel langzaam voert de weg ons terug naar het park 't Paelsteenveld tot aan het Meeting- en Eventcentrum Staf Versluys.
We hebben onze strepen verdiend, zonder groot vertoon, maar met een warm gevoel vanbinnen.
Straks lekker slapen en morgen gezond weer op!
:0) Met lentekriebels,
Veerle Loriaux
Abonneren op:
Posts (Atom)
