maandag 26 april 2010

Raad je plaatje

Op 28 mei wordt een nieuwe erfgoedwandelroute geopend in de Provincie. Hieronder alvast de foto die op de cover zal prijken.
Kun jij zeggen in welke stad deze foto werd genomen?

zondag 25 april 2010

Forten en Dijken tussen Brugge en Damme. 33.5km/41,5km

Beste natuurvriend,

Forten en Dijken tussen Brugge en Damme is een thematische fietstocht, die vertrekt vanuit Brugge.
traject: 5/3/2/10/13/25/16/17/20/19/56/55/54/*/92/94/96/97/99/94/92/54/*/57/55/56/18/17/16/59/60/14/15/8/3/5
afstand:
33.5 km (+ aanlooproute van 2x4,4km via de Brugse Vesten)
41,5 km met het ommetje via Sluis

Voor wie zielsveel houdt van het Vlaamse polderland (wat door Jacques Brel zo lieflijk bezongen werd: Le Plat Pays) zal zeker op de uitnodiging van vandaag ingaan!
De geschiedenis voert ons terug in de tijd dat hier nog geen sprake was van natuurpracht, maar van woelige tijden. Forten, linies en vestingselementen zijn hier nog grotendeels aanwezig in het landschap.

We starten onze tocht via de Brugse stadswalling, de zogenaamde Brugse Vesten, en rijden langs de Gentpoort, de Kruispoort (die de stad destijds voldoende militaire slagkracht moest geven), en de Dampoort waar we rechts afslaan, de Ring dwarsen en de Noorweegse Kaai opzoeken. Wat verderop ligt de Lamme Goedzak aangemeerd, goed voor een boottochtje op de Damse Vaart. Je krijgt watergezelschap van talrijke meerkoeten! De vaart vormt de centrale as van de fietstocht, en was destijds bedoeld om Duinkerken via Brugge met de haven van Breskens aan de Westerschelde te verbinden...

Wie de Schellemolen niet heeft gezien, wel die is niet tot in Damme geweest! Bij het bankje voor deze monumentale streekmolen hielden we een picknick. Voor meer info: http://www.molenszwinstreek.eu/
Schaapjes,
ze grazen in groene weiden,
onbezorgd, onbezonnen,
welvoeglijk en bemind,
maakt me zo blij als een kind..
Lente is dan ook -voor mij- het mooiste seizoen doorheen het jaar. Het leven begint opnieuw! Ik krijg niet genoeg van het jonge vee, pas ontloken bloesemknoppen, en een truitje minder om dragen voelt ook wat beter...

Naast restanten van de oude vestingsgordel alsook de moerassige bodem langs de vaart, werd het militaire bolwerk opgedoekt en stilaan herschapen tot een natuurreservaat: "Oude stadswallen van Damme", goed voor 115ha! Geregeld gidsen mensen van Natuurpunt ons doorheen het reservaat. ( info: toerisme Damme)
Natuurreservaat van de Romboutswerve, even verderop, is gekend om zijn vogelpracht. Trekvogels komen hier 's winters in grote getale bivakkeren.

Over de Sifonbrug slaan we links af en bereiken Oostkerke, één van de oudste parochies van de Zwinstreek. Voor een hersenbreker, een zenuwkraker, of gewoon een bruine Grimbergen van 't vat weet men ons nog te verleiden. Wip eens binnen bij eetcafé De Knotwilg, dan snap je het wel...

Met de fiets kom je langs pittoreske plekjes waar je met de wagen gewoon niet komt, of je rijdt het achteloos voorbij en hebt uiteindelijk niets gezien. Zo passeren we aan knooppunt 55 een typische polderhoeve van het zogenaamde langgeveltype: het Oosterhof. Goed kijken hoor, het loont de moeite!
Oude Canadapopulieren, met hun dikke groeven in de bast, loodsen ons naar Hoeke. Hier heb ik heel mooie herinneringen bijeengespaard... Da's voor een volgend verhaal, misschien...

Je kan je tocht uitbreiden tot Sluis. Dan volg je knooppunt 92. Wie niet voor het ommetje kiest, neemt hier het veerpont Kobus, die je naar de andere kant van de Damse Vaart brengt. Vervolgens neem je knooppunt 57.
Het Nederlandse Sluis, inmiddels uitgegroeid tot de belangrijkste Zwinhaven, vormt met de gebastioneerde stadswalling een mooie hereniging tussen verleden en heden. Half Zeeuws, half West-Vlaams, en je hebt meteen door dat ik graag mensen in het dialect hoor praten: een stukje erfgoed a.h.w. dat best beschermd mag worden!

We keren terug langs Damme. De eerste kerk van Damme was een kruiskerk. Door de dalende bevolking leek ze te groot en kwam men ertoe om de torenspits, de dwarsbeuk en het schip af te breken. Onder de toren ligt Jacob Van Maerlant ( auteur uit de Zuidelijke Nederlanden) begraven, naar wie een fietstocht in de streek werd genoemd.

Het Zuidervaartje (meteen het einde van onze tocht) loopt langs knooppunt 8/3/5.We zetten ons krap voor de laatste kilometers.
* een zonovergoten dag: oké !
* het parcours: heel divers, geslaagd !
* eten en drank: doe maar een koekje en een flesje water mee...
* extra mededeling? Een kilo wortels, als het kan, voor de paarden.

En straks lekker slapen, morgen gezond weer op.

Met beestige groeten -xxx-
:0) Veerle Loriaux

woensdag 21 april 2010

Dag van de Aarde - 40ste editie

Beste natuurvriend,

Dank je wel
omdat ook jij zorg wil dragen
voor de Aarde
de grond onder je voeten
wilt bewaren óók voor morgen ...
er samen wilt voor zorgen ...
niet zozeer ons zal moeten
wijzen op de diepere waarde
dat blijvend onze aandacht zal vragen
Dank je wel !

;0) Veerle Loriaux

zondag 18 april 2010

Eéntje voor jou, ééntje voor mij...

Beste natuurvriend,

Eéntje voor jou..,
ééntje voor mij...
Ik kan nu niets zeggen, want ik moet tellen!

Aan de hoek van de Manestraat (Kachtem) met de Hogestraat tref je knooppunt 24 aan, niet zo ver van het bos Rodesgoed. De eerste 7 kilometers hebben we in de benen. Het belooft een zonnige dag te worden. We verkennen de streek rondom onze thuishave, waar groenten de velden kleuren.

Het luchtruim is leeg...
Niet te geloven dat een vulkaanuitbarsting (waar ook in de wereld) zo'n impact kan hebben op het luchtverkeer... Wil je geloven dat we er moeten aan wennen. Nuja, ik geef er niet erg om, er is vredige stilte, tot ver aan de hemel...

Aan de Scharestraat staan 3 statige bomen (enfin boomstammen), de kruin gekortwiekt en de zijtakken afgezaagd. Vergeef me dat ik dit een ware verminking van bomen vindt.
Lichterveldestraat kruisen we (knooppunt 19) en nu krijgen we een lichte helling in de kuiten, waarmee we kennis hebben gemaakt met de Diksmuidse Boterweg. Stilaan bereiken we Koolskamp (Ardooie). Het is nu precies 10 uur en we hebben 23 kilometers afgelegd.
Aan de Kapellestraat verlaten we Koolskamp.

De tv-antenne van Egem(Pittem) aan de Egemveldweg staat te pronken op zijn voetstuk. We fietsen er langs, nadat we eerst de N50(Kortrijk/Brugge) hebben gedwarst.
Groenvinken zweven over de velden, even achterna gezeten door kwetterende kievitten... Opnieuw steken we de N50 over, richting Wingene, en belanden in de Schaapbrugstraat.
Hier moet ik mezelf toch wat bijtanken, de batterijtjes raken leeg...
We zitten aan knooppunt 20/Ruddervoordestraat, het zoveelste wegkapelletje voorbij, het zoveelste bos in zicht, een praatje met een marathonloper, de Robaardstraat uit, de Kurkedreef door, de Groenstraat in, en het laatste eindje naar Ruddervoorde loopt langs een kiezelweg. Klokslag 12uur en 39 kilometer verder hebben we onze bestemming bereikt.

Eindeloos weerklinkt het liedje 'This Melody' van Julien Clerc in mijn hoofd. Ik weet niet waarom, maar als ik thuis kom moet ik het opzoeken en zing ik het zachtjes uit mijn gedachten...
Langs 66/25/24/55/18(Ardooie)19(Koolskamp)23/20/10/93: heenweg
traject: 39km
Langs 92/90/89/8(bos Groenhove)12/13/15/16/28/26/25/66: terugweg
traject: 46km

De terugweg loopt langs Lichtervelde.
Als je eens moest weten wie ons toch vergezelt langs veld en bos, dat een mens er stil van wordt. Van verwondering, maar ook van verbazing: een kraai - uit pure verveling(?)- houdt zich op een schoorsteen bezig met het voegwerk uit te pikken.Het is dus tóch waar... dat ze het doen. De snoodaards!
We besloten om even halt te houden aan Hoeve Ter Kerst, een plaats om te onthaasten.
We worden er vriendelijk bediend, met koffie en pannenkoek. Whaw! Het zijn reuze (!) pannenkoeken,...en lekker!
Een bezoekje waard, vind ik. Ik neem de voorgeschiedenis van deze hoeve (die teruggaat tot in de 15de eeuw) even door. Het is een verhaal met een mooi eindpunt! U kan er alles over vernemen op http://www.hoeveterkerst.be/
Doe het eens, het is een wondermooi verhaal. Of nog beter: Kom eens langs!

(p.s.: Vanmorgen zat ik wortels te tellen: ééntje voor jou lief paardje, ééntje voor mij, ééntje voor jou, ééntje voor mij,...)

Met dankbare groeten om deze mooie dag,
:0) Veerle Loriaux


zaterdag 17 april 2010

Het Brugse Ommeland Zuid.

Beste natuurvriend,

Je moest 's weten...lieve mensen, het kan toch zo'n deugd doen om in een ordinaire jeans rond te lopen, een sloddertruitje aan, gauw een jas van de kapstok gegraaid, handschoenen aan en sjaal, alle kleuren van de regenboog zeg maar: We-trekken-er-op-uit! En als het voor meneer merel goed is, dan is dat voor mij ook goed.

We fietsen in "waaiers" , een vakterm om te zeggen dat we trapsgewijs achter elkaar rijden. De bedoeling hiervan is meestal om iemand uit de wind te zetten. Maar er is helemaal geen wind, we doen het gewoon omdat we het plezant vinden. We parasiteren een beetje op elkaar en laten daarbij de kopman/-vrouw het werk maar doen...

En we rijden terug Batavia in, de wijk met zijn mooi groene omheining en wat menig fietser toch al aangenaam verrast zal hebben (daar ben ik nu 's heel zeker van!), vooral de natuurtechnische ingreep opdat flora en fauna er zijn herintroductie zou kunnen maken...Buitengewoon! Soms solitair..., dan weer solidair met elkaar tracht de natuur zich te schikken al naargelang de noodzaak het gebied.
De geur van mest heeft een heel doordringende geur, maar nog liever dit dan industrie. Geef mij maar de boerenlucht.

Om de natuur te observeren moet je zelf goed kunnen zwijgen. Je gaat vaker af op je intuïtie om de leefwijze van de natuur te kruisen...
Zover we kijken loopt elk lapje gras over in het ander. De streek rond Lichtervelde is een open, lichtglooiend landschap. In de verte krijg je Gits en Hooglede te zien, maar wij rijden richting Torhout. Onze tocht gaat langs knooppunten: 66/25/26/28/16/13/12/8/2 (Torhout) en terug. Het traject is 78km
We passeren langs de Heihoek, waarnaar een wandeltocht is genoemd. Het Goed Ter Meersch laten we links liggen en we fietsen richting centrum Lichtervelde. Daar doen we een dorpscafeetje aan, waar iedereen iedereen kent. Knooppunt 13 ligt nu achter ons en we zetten de laatste kilometers naar Torhout in. Aan de Torhoutstraat steken we een brugje over. Zo belanden we op grondgebied Zwevezele(Wingene), en rijden in dezelfde richting met de E403 (Kortrijk/Brugge)mee. Wat verderop steken we terug een brug over en hebben de E403 nu aan onze rechterzijde.

Nog wat asfalt onder de wielen en dan vliegen we het Groenhovebos in. Hier houden we halt voor een picknick, temidden een bonte verzameling zangvogels: de tjiftjaf/merel/ekster/boekvink/koolmees/lijster, maar er zijn er vast nog veel meer. Ik moet ze nog leren kennen... In het hart van het bos, t.h.v. de Bosdreef, staat de Abdij Virgo Fidelis, een "open huis" dat uigegroeid is tot een centrum voor spiritualiteit. Een open huis in een oase van stilte en rust, waar je de vrijheid krijgt om jezelf te zijn als individu of als groep. Je kan er van de natuur genieten en je erdoor laten inspireren. In die geest gaat ook mijn weg, een weg dat me ergens dropt - God weet waar- maar mij ook terug thuis brengt.

Op het einde van de Groenhovestraat rijden we rechts het centrum van Torhout binnen.
Hier woonde Karel Van Wijnendaele, de pionier van de Vlaamse Wielersport.
We hebben nu 39 km in de benen. We moeten wel nog terug! Maar we gaan er eerst ene pakken, dat hebben we verdiend, denk ik.


Met honderd procent vriendelijke fietsgroeten!!!
:0) Veerle Loriaux


donderdag 15 april 2010

Schijn bedriegt?...

Beste natuurvriend,

Je kan je wel verschansen..., maar door je roep wordt je verraden.
Met een schicht sla je op de vlucht, maar weer verraadt je je aanwezigheid.
Je laat een geur, een spoor achter, dat ons uiteindelijk bij jou brengt, en op die wijze verraadt je opnieuw wie en waar je bent.
Heel fascinerend lijkt me, voor wie de natuur een warm hart toedraagt.
En zo spits ik mijn oren, kijk ik rond en houdt -van alles wat ik zie- enkele korte aantekeningen...

Met de fiets rij ik heel graag langs grachten en bosranden. In het voorbij rijden tuur ik dan tussen en in de bomen.
Op die manier raak ik wel eens van mijn rijvak af, zoals vandaag, en zo belandde ik bijna in de gracht.

Daarin vond ik een dode reisduif, half met z'n kop en lijfje onder het slib. Jonge reisduiven maken nu proefvluchten. Onervaren trotseren zij voor het eerst weer en wind en soms vliegt zo'n duif dan tegen hoogspanningskabels aan. Ik vermoedt dat het zo moet zijn gegaan?...
Ik heb het dier uit de gracht gehaald, de ringnummer genoteerd, de duivenbond gecontacteerd, zodat de eigenaar van de duif op de hoogte kan worden gebracht. Graag had ik het dier levend terugbezorgd, maar dat zijn nu eenmaal dingen die gebeuren...

Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux

zondag 11 april 2010

Oedelembergwandelroute (11,5km/7km)

Beste natuurvriend,

Het beloofde land ligt aan je voeten, het vlakke land, het glooiend land, het land van melk en honing, het Brugs Ommeland.
Het landelijk groen, ten noorden van Oedelem, waar de Bergbeek door de tijden heen het glooiend reliëf tekende en vorm gaf, wordt vandaag op de kaart gezet.

Vraag me niet waarom ik hier wou zijn: bos..., veld..., rust..., gras onder de voeten: dàt wil ik vandaag en ik denk het hier te zullen vinden...

Onze voettocht start bij de Dienst voor Toerisme/ Marktplein 1
Om de hoek komt de St.-Lambertuskerk te voorschijn en straks loop ik erlangs. Eerst even stilstaan bij het wel heel impossant Schepenhuys. Anno 1752 staat geschreven in de nok van de voorgevel. Het rijke verleden van de gemeente wordt hierbinnen met zorg bewaard, en met tentoonstellingen regelmatig aangepast en ter inzage gesteld van het brede publiek.

Oude ambachten die de plaatselijke bevolking werk en zekerheid schonken, hebben de tijd niet doorstaan. De oude steenbakkerij en de zuivelfabriek leven verder in de herinnering van de arbeiders, en verder staat nog een hoge schoorsteen overeind en bewijst de dikke kleilaag zijn begerige bouwstof tot steen. Oedelem is een landbouwgemeente en laat zich langs de ontelbare hoeves in beeld brengen.
We verlaten het valleitje van de Poulagiebeek, en slaan -voorbij het kapelletje- links de dreef in. We laten ons meermaals verrassen door statige dreven met kaarsrechte populieren of door zijn oudere varianten (een kruising van) zwarte en Canadese populieren.

Op het einde van de Praatstraat sta je voor de keuze: een korte tocht (7km) gaat hier naar links. Voor de langere lus volg je ons en stap je naar rechts 11,5km de tocht rond.
Nu wil ik me even richten tot Bart, een van de medestichters van deze blog:
Beste Bart,
Op 09.09.08 zette je een plaatje op de blog. Vandaag ben ik langs dit pittoreske hoevetje voorbij gewandeld. Het ligt goed verdoken in een stille uitlopende tak van de 'Weg naar St.-Kruis' En ik dacht: Waarom ben ik hier niet eerder gepasseerd. Echt mooi!
Wanneer neem je ons nog eens mee door de provincie?...

De Weg naar St.-Kruis is ein-de-loos lang! Begrijpelijk wel, deze straat volgt het tracé van de oude landweg die Male met Oedelem verbond en is al terug te vinden op de kaart van Pieter Pourbus (16de eeuw). Deze wijk 'Maandagse' verwijst naar de middeleeuwse heerlijkheid 'het Maendagsche'. Ze bezat het recht op rechtspraak en had dan ook een galg die hier in de buurt opgesteld stond.

Als we de Parochieweg aandoen staan we bijna aan het einde van de tocht. Hoog in de bomen bouwt de raaf dapper zijn nest. Gezegd en geschreven zou zij een zeldzame gast geworden zijn in België, Frankrijk en Nederland? Naar mijn eigen bevindingen heeft zij haar herintroductie gemaakt de laatste jaren, hoog, onherbergzaam, knipogend naar de wereld onder zijn heerschappij en dat dappere gezelschap daar... zijn wij.

Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux

zaterdag 10 april 2010

Lichtervelde.

Beste natuurvriend,

Het knooppuntnetwerk is een vernuftig werk...
Het volgt een parcours dat aansluit op je eigen mogelijkheden en tijdsinvulling.
De afstand bepaal je zelf.
Kortom...
als recreatief fietser en/of wandelaar werd je nooit eerder zo op je wenken bediend als vandaag!

Om te zeggen... dat ik terug ben van weggeweest, en tuurlijk wil ik een verfrissend slot breien aan mijn vakantiegevoelens. Wie zal mij dit voorrecht tegenspreken, die ook houdt van fietsen en wandelen in Vlaanderens hoogwaardig stukje groen?

Niet ver van hier reikt Lichtervelde.
We spinnen een zijden draadje tussen stad en dorp... tot we er zijn.
Willen we hierbij al onze steken goed op een rij hebben, dan maken we eerst een lussenpatroon en leggen de startknoop aan bij Izegem (Leievaart), en vervolgen het patroon langs:
66 / 25 / 26/ 28 (Batavia) / 16 / 15 (Lichtervelde) en terug
Traject: 54 km.

Da's een uitstekend opzetpatroon!
De lente tooit zich in een lichtgroen, kleurig kleedje en toont zich van zijn beste kant. Het zonnegloed op de wangen verspreidt een aanstekelijk aroma, want meerdere mensen zijn op het lumineuze idee gekomen om vandaag op de fiets te klimmen en een toerke te doen. Vliegtuigen hebben er blijkbaar zin in, want in alle breedtes trekken zij dikke witte strepen door de staalblauwe hemel. Ik ontwaar er kruisjes in (en je weet vast wat dit wil zeggen? Wie eindigde niet zijn liefdesbrief met xxxxxxxxxxxxxx ...... Doe maar niet bescheiden en geef het maar toe!).

En passant doorkruisen we Roeselare- Beveren.
Een zeer fijn plekje lijkt me de Bataviawijk, die een deel van het traject naar deze plaats heeft genoemd. Batavia: een wijk met een groot hart voor mensen, waar vriendschap belangrijk is en inspeelt op sociale en creatieve vormgeving.
De aanvoer van Natuurtechnische werken hier (ook wel 'natuurbouw' genoemd) grijpen mijn aandacht. Dit is een omzetting van cultuurland in natuurterrein. Omdat het voor heel wat flora en fauna niet meer mogelijk is geworden om een leefplaats te vinden, dringt deze kunstmatige ingreep zich meer en meer op.

Aan het breipatroon mocht geen steek ontbreken, zodat we ervoor kozen een ommetje te maken op onze terugreis en onze vrienden in Gits een bezoekje te brengen.
Kijk, dat zijn zo van die wendingen die je kan inlassen tijdens je tocht, een knooppuntje meer of minder maakt het verschil niet afwijkend, het is geen race tegen de tijd.
Jij kiest en jij gidst jezelf door het landschap.
Wat een vrijheid!

I'm back!
:0) Veerle Loriaux