zaterdag 29 augustus 2009

De Geuzenwandelroute (9,6km)

Beste natuurvriend,

Nieuwkerke,
ik heb je onderschat ! Bij wat ik las over jouw geschiedenis viel ik van de ene verbazing in de andere. Eigenlijk was het aan Nieuwkerke te danken, dat Ieper zo'n rijke lakennijverheid heeft gekend (!) want daar begon het destijds allemaal...
Het dorp werd een kleine stad en de groeiende welvaart trok heel veel immigranten aan.
De Engelsen zagen er wel iets in en graaiden het succes van de handel mee over zee.
Nieuwkerke bleef verweesd achter, er woedden godsdiensttroebelen tussen Geuzen en Rooms-Katholieken, de eerste hagenpreken vonden er plaats en de beeldenrevolutie stak op.

Vandaag ervaren we een vredige en rustige stad, temidden velden en weiden, ergens in de diep schone Westhoek.
We worden hartelijk begroet op het marktplein, aan het café Breugelhof, waar men nog spreekt over 't Wuf ( de vrouw) en een Seule ( emmer). Niet altijd het interieur, maar wel de mensen zorgen voor de sfeer, een stamcafé voor de volksmens.
De Klijte, Dranouter, Loker, Westouter, Wijtschate, Wulvergem en Nieuwkerke werden - sinds de grote fusieoperatie van 1977- omgevormd tot Heuvelland, met Kemmel als administratief centrum.

Langs de Heirweg zoeken we de Seulestraat op en slaan vlak voor het O.L.Vr.kapelletje onmiddellijk rechtaf de velden in. Als we de stilte nu konden meten, dan hoorden we ons hart kloppen, zo stil is het hier! En zeggen... dat we hier de voorbije winter bijna tot aan onze knieën in de modder zakten, waardoor we noodgedwongen moesten terugkeren.

De torens van Bailleul (Belle) in zicht, op het einde van de Eikenstraat, slaan we rechtaf en naderen de Westhof Farm Cemetry (1917-1918). Dit is een rustplaats waar 131 soldaten van U.K., Canada, New-Zealand en 5 Duitse soldaten begraven liggen. Aan de ingang vond ik de Cemetry Register. Wie wil kan het in alle eerbied ondertekenen.
We stappen door en komen aan een merkwaardig kruis: de tombe. " Hier stierven voor 't Katholieke Geloove 's avonds ten 11N op 12N januari 1568 de drie priesters van Reninghelst." las ik op het voetstuk. Ik wist van het bestaan van die tijd af, maar dat het zich ook voltrok zo dicht bij huis... Vreemd gevoel toch.

Aan 't Heuvelhof genoten we van het prachtig panorama en onderweg ook van de overheerlijke braambessen ! De mei - en sleedoorn, knotwilg en knoten behagen het landschap. Aan het volgende kruispunt ( gehucht Zwartemolenhoek) zien we rechts een Calvariekruis. Elke 3de zondag van september is dit kruis het doel van een verzoeningsbedevaart, die al de slachtoffers uit de woelige tijd rond 1570 - Katholieken en Geuzen- herdenkt.

Even verderop duiken we de boerenslag in: de kauwakkers, een kilometer lang akkerland. We klimmen naar de Walletjes, en zijn weer op 80M hoogte boven de heuvelkam van Nieuwkerke uitgestegen. Boven staan oriëntatietafels als een prima hulplijn !
We nemen nu een flinke tred neerwaarts en bereiken de drukke Dranouterstraat (!), die we dwarsen.

Gras en aarde onder onze voeten, in en rondom de akkers, loopt de Ghevelkesweg.Het voert naar de Pont d'Amour. Dit bruggetje overspande een vallei, om de tram van de lijn Steenwerck-Ieper toe te laten door het landschap te bollen.
Maar... ver van elke sociale controle, kreeg ik ineens een guitige ingeving... die mijn echtgenoot wel goed begreep: " Een kusje, vlug! Onder de brug !"
Allez, nog wat verder stappen, het Vijverstraatje en de Nieuwkerkestraat door en zo kwamen we terug op het marktplein.
"Kom, we drinken nog eentje bij Chaplin!"

Met hartelijke groeten van mijn voeten,
:0) Veerle Loriaux

zondag 23 augustus 2009

Ijzerbroeken fietsroute (41km)

Beste natuurvriend,

Vertrekkend uit het schilderachtig stadje Lo, wordt - via de Oude Zeedijk -het kanaal Ieper-Ijzer opgezocht, en doorkruisen we pittoreske dorpen en historische hoeven.
Is dit echt de Westhoek?... Ik waan me hier ver van huis en wat is het hier mooi !

Pypegaele, vrij vertaald uit het West-Vlaams dialect, betekent 'kruiwagen'. Zijn naam liegt er niet om: Destijds liep hier een weggetje, het enige dat door de wijk liep, nauwelijks de breedte van een kruiwagen. Via deze weg trok men naar de nabijgelegen pypegaelemeulen, om er het koren te laten malen.
Kronkelend komen we uit in de Woestenstraat. Hoeve nr.9, met een rood geschilderd hek, dateert van 1763!

We worden stilaan in Reninge verwacht. Rechtover de kerk sta ik stil bij een gedicht van Hans Andreus. Hij heeft wat te vertellen over de vederlichte dood. Zou die echt zo vederlicht zijn? Voor sommigen misschien, voor anderen misschien een strijd of komt zij als een dief in de nacht, als ik denk aan zoveel gesneuvelde soldaten en burgers bij (wereld)oorlogen. Het houdt een mens toch bezig...

In Lo-Reninge, een vredig stadje, gelegen in het vlakke land van "Bachten de Kupe" en de Westhoek komen we voorbij de 12de eeuwse St.-Pieterskerk, alles wat overblijft van de vroegere Augustijnenabdij. Een kleine 50m verderop trekt de 'duiventoren' (1710) onze aandacht. In 1957 werd het een beschermd monument en werd het eigendom van de stad. Kunstwerken van Jean Coenen, Dierendonck E. en Roger Lacquet, en een aangrijpend gedicht van Maria Bamas staan netjes in de dreef ingeplant.

De Fintelebrug over, en na +/-1 km Veurne-Ambacht Dijk zoeken we het jaagpad langs de Ijzer op. De Vaartdijk, die we zowat 3 km aanhouden, brengt ons bij het sluizencomplex van Fintele bij Pollinckhove.
We komen graag in restaurant- taverne De Lisdodde. http://www.delisdodde.tk/
Een Grimbergen van 't vat, een bierstoofpotje, paling in 't groen of een croque met verse groenten? Elke gast wordt hier met de grootste genegenheid ontvangen door de trouwe, lieve collie! Je geniet van het uitzicht van de prachtige vijver in de rustige omgeving en wordt er vriendelijk bediend door Dirk, dochter Shaline en personeel, terwijl Mieke ( de vrouw des huizes) zich uitslooft in de keuken. Het eten wordt bereid met dagverse producten en is heel lekker klaargemaakt!

Over de Lo-vaart worden we terug thuis verwacht: Lo.
" Wat je in het leven houdt
is de liefde
waaraan je zult sterven."
Dit lees ik aan de gevel van huis nr.17 in de Breydelstraat.

Als het liefde is, waarin we ooit afscheid zullen nemen van hier, dan hebben wij geluk gehad dat zij ons een leven lang heeft vergezeld op onze tocht...

Bijzondere opmerking:
Vanaf 24/08/2009 starten in het centrum van Lo ingrijpende werken.
Het Vlaams gewest zal de doortocht vanaf de Westpoort tot voorbij de markt in drie fasen heraanleggen.
Tijdens de eerste fase zal een omleiding van kracht zijn.
Eens het stuk van de Westpoort tot voorbij het kruispunt met de Oude Eiermarkt is heraangelegd zal met verkeerslichten gewerkt worden.
De werken zullen een jaar duren.

Van harte,
:0) Veerle Loriaux

zaterdag 22 augustus 2009

Thematocht: Fietsen langs kastelen (45km)

Beste natuurvriend,

Wie van thematochten houd, houd waarschijnlijk ook van cultuur en geschiedenis?
De thematocht vandaag: Fietsen langs kastelen, maakt gebruik van de knooppunten-bewegwijzering van het fietsnetwerk Leiestreek-West en Brugse Ommeland-Zuid. Dankzij de steun van de gemeenten Izegem, Ingelmunster, Meulebeke, Ardooie, en Roeselare kwam deze route tot stand.
Het traject start aan het kaasterkasteel te Rumbeke en loopt vervolgens langs:
40-41-15-13-12-25-20-19-22-23-54-55-24-25-66-40
Aan het eind van de Kaasterstraat zakken we af naar Izegem, waar we de Grote Markt door fietsen, de spoorweg dwarsen en langs de brug het kanaal opzoeken richting Ingelmunster.

Izegem - Pekkerstad...
Als u in de gelegenheid bent, bezoek dan even het centrum van de stad. Het bronzen beeld ' De Pekker ' van Marc Claerhout op de Grote Markt staat symbool voor de vlijtige en levenslustige Izegemnaar. De Pekker verwijst naar de Izegemse schoeisel- en borstelnijverheid.
'Pekken' en 'plakken' betekent ook: aan de toog (blijven) plakken. Voor ons is dat nog een beetje te vroeg op de dag, maar we halen toch al onze picknick boven.

Van Izegem naar Ingelmunster is een kleine 6 km. langs het kanaal. In het gemeentelijk sportstadion vindt dit weekend het Belgisch kampioenschap boogschieten plaats. De aanpalende parking stond (voor deze gelegenheid) met tentjes en motorhomes bezaaid.
Zwaluwen vlogen over de velden, vlas dat in hutjes rechtop stond, het hooi dat van het land moet, het boerenleven gaat onverstoorbaar verder!..
Sommige boerderijen zetten hun deuren voor een passant open, en laten je graag proeven van de producten die ze voortbrengen. Voor een boerestute met kaas en een boerken ( biertje van hoge gisting) zijn we best te verleiden. (*)
Een tip van de boerin, die men kan gebruiken in deze warme dagen: Hoe verdrijf ik wespen?
Zet een potje kruidnagel op je tuintafel en weg zijn ze! 't Is doeltreffend én goedkoop!

Met knooppunt 54 overlappen we heel even weer Meulebeke en komt zo Ardooie in zicht. Eens je het kasteel opmerkt, merk je ook links ervan het provinciedomein 't Veld.
Sinds 1981 behoort het toe aan de provincie van West-Vlaanderen, voorheen was het eigendom van het kasteel.
Het Rodesgoed te Kachtem voorbij, de Schaapsbrug over en zo rijden we terug naar Rumbeke.
Geachte heer Frederic Chopin,
Mag ik zo vrij zijn u langs deze weg te feliciteren met uw gouden pianowerken die u aan de wereld hebt geschonken.
Vandaag hebben ze me vergezeld op mijn tocht, en maakte het tot een van die mooie dagen waar ik wellicht nog graag zal aan terugdenken.

(*) kom eens langs bij http://www.denijsbeer-meulebeke.be/ als het feestelijk en bérelekker mag zijn!

:0) Met heel beleefde groeten,
Veerle Loriaux

donderdag 20 augustus 2009

Ieder z'n eigen onderneming.

Beste natuurvriend,

Je zorgt er best voor om de actualiteiten / activiteiten vóór te zijn, wil je iets organiseren...
Voor mensen die met ' toerisme " bezig zijn is dat niet anders, denk ik?
Het moeilijkste van de ganse onderneming is planning maken: het juiste puzzelstukje op het juiste moment op de juiste plaats weten in te passen.
Eenvoudig is anders, maar goed om weten is dat je er - bij zo'n onderneming- niet alleen voor staat, er zijn altijd wel mensen die goede suggesties offreren en waarmee je een eindje verder kan.

En zo zal ook ooit de idee gecreëerd zijn om mensen te willen bijstaan bij hun wandel-/fiets-/mountainbike-/ruiter-/autotocht, wat ik op zich een bijzonder initiatief vindt!

Zo staat het een recreant vrij zijn tocht zelf uit te stippelen, maar eveneens met een basis aan informatie waarmee men direct aan de slag kan gaan.
Je ervaart de uitdaging van je eigen kunnen, maar -onopvallend- ook met de inzet van verenigde krachten, om je weg in de natuur te vinden en te aanvaarden dat niet alle wegen even gemakkelijk te gaan zijn.

We zijn al op weg en da's wat telt!
En dat van die opmerking een beetje het gevoel te hebben dat men de actualiteiten / activiteiten moet voor zijn, is feitelijk maar een aanhangsel, omdat een mens nu eenmaal geneigd is te spelen op zeker. Is het wel altijd wijs op voorhand te weten waar de hindernissen liggen?
Indien we alles op voorhand weten, wat hebben we dan nog te leren?

We worden volleerde ondernemers, en elke stap die je zet: telt!
En wie het nu nog niet ziet, die begrijpt het hele liedje niet.


Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux

zaterdag 15 augustus 2009

Als gij boven aan de hemel staat...

Beste natuurvriend,

- Maria Hemelvaartdag 2009 -

We zetten onze benen nog eens aan het werk voor een trip, die passeert langs het schilderachtige stadje Damme. Aan de St.-Andriesabdij te Zevenkerken parkeren we de wagen en haken de fietsen af.

Maria Hemelvaartdag wordt een heel mooie, warme dag. Gelovig als ik ben, blijft moeder Maria mij tot voorbeeld. In en om Antwerpen viert men vandaag ook moederdag, waarbij ik graag alle moeders een deugddoende dag toewens !

's Zaterdags is het markt in Brugge en dat betekent doorgaans: VEEL VOLK. We rijden maar beter in een boog om de binnenstad heen en zoeken dan het kanaal Brugge-Damme op, waar normaliter de toeristenboot De Lamme Goedzak ligt aangemeerd. Die brengt je met zachte vaart naar de Uylenspiegelstad.

Land in zicht... en wij die verdorie niet weten of we hier even zullen stoppen! Het mooie weer lokt heel veel mensen uit hun kot, dat we ons maar beter uit de voeten maken en doorfietsen richting Knokke-Heist.
De Oostkerkebrug lijkt ons een ideale plek om de picknic aan te spreken: E boerestute mè esp en koas, en vuo mie e por caroten.

Dudzele leidt ons naar knooppunt 38, die ons verder langs verkeersluwe wegen sluist. Héér-lijk rustig!
Aan het einde van de vaartdijk passeren we langs de Kleiputten van Heist, die zo'n 30 ha waterrijk natuurgebied beslaat. Deze waardevolle zilte poldergraslanden worden door groot vee begraasd en op die manier intact gehouden.
Op de tonen van Toots Thielemans 'Old Friend' laat ik me heel langzaam de stad binnenglijden.

De zomerevenementen zijn hier blijkbaar nog aan de gang:
internationaal vuurwerkspektakel, garnaaltochten, beelden in de stad, en Knokke-Heist anders bekeken... Ik wil nog even de St.-Antoniuskerk binnen. Deze morgen werd hier alles georganisseerd rond de jaarlijkse zeewijding.

En moeder Maria,
die ons volgde vanuit den hoge hemel,
... lachte gemoedzaam,
en zag dat het goed was.

Met deze tocht wuiven we de vakantie stilletjes uit, worden de potloodpunten weer aangescherpt voor een nieuw schooljaar, en gaan wij - met opgeladen batterijen en een platte portemonnee- terug aan het werk.

Met zomers warme groeten!
:0) Veerle Loriaux