Beste natuurvriend,
Tijdens onze literaire-/wandel-/ fietstochten door Heuvelland, raken we altijd ingenomen door de vele streekproducten, die ons via buurtwinkels hier en daar worden aangeboden.
Op de website http://www.debuurtwinkel.be/ vindt u de gegevens van alle bakkers, slagers, kruideniers en dagbladhandelaars uit de streek.
Het glooiend landschap en fraaie vergezichten stonden garant voor een verrassende voettocht. Ook de zon was mild en goedgezind! We startten bij het info- kantoor.
We wandelen het Warandepark in en staan oog in oog met grote, oude bomen. We noteren: de gewone Esdoorn, de Zomereik, de Amerikaanse Eik, en de Treurbeuk.
Met opzet schrijf ik hen aan met een hoofdletter, want zij verdienen onze eerbied en waardering, en wat voel ik me klein onder hun reusachtige gesternte...
De parknaam 'Warande' ontleent zijn naam aan familie de la 'Warande'. Het jachtgebied en het kasteel (1925) behoorden toe aan de Kemmelse burgemeester Jacques Bruneel en beslaat 15 ha, golft sierlijk en is in Engelse landschapsstijl.
Opmerkelijk zijn de gloednieuwe zitbanken en oefentuigen , die je in het park aantreft.
Uit het park gekomen stoppen we even bij de Britse begraafplaats Lindenhoek, een van de vele in de streek rond Ieper. We wandelen stilletjes verder, ploeterend door modderige veldwegen, langs jonge loofbossen, een boomgaard, een wijngaard ( wijngaard Monteberg), en merken bij elke stap die we zetten een steeds weidser uitzicht op Heuvelland.
Nog voor we het hoogste punt van Kemmel bereiken (156m), waar enkele wegen kruisen, vindt links van ons een Franse begraafplaats, soldaten die sneuvelden tijdens de vreselijke Kemmelbergslag van 25/04/'18.
Aan de overkant van de weg, in "Au Chalet " spoelen we even de emoties weg .
De laatste kilometers zijn bijna geteld, komen voorbij Jeugdverblijfcentrum De Lork, en dan links een dreef in die ons terugvoert naar het Warandepark ...
Tintelende vingers, rode kaakskes, de flinke inspanning..., het betaalt zich straks wel terug in duurzame energie. Ik kan er weer voor een tijdje tegen!!!
Zonnige groeten ( sorry dat 't weer zo'n lange tekst was...)
:0) Veerle Loriaux.
zondag 8 februari 2009
zondag 1 februari 2009
erfgoedwandeling Oostende
Beste natuurvriend,
Terwijl (op een na...) al mijn pennevriendjes nog volop in winterslaap zijn, word ik stilaan wakker uit een véél te koude winter om een wandelingetje te maken:
Oostende, here we come!
Het Marie-Joséplein nodigt ons uit voor een erfgoedwandeling van 4,4 km., bij windkracht 5 en een meedogenloze schrale oostenwind! Ergens heb ik gelezen: " 17/02- Klaar weer op Sint Sylvijn, 't zal nog twee maanden winter zijn!" ...
We trekken er ons niets van aan, duiken de historische binnenstad in (Adolf Buylstraat) en worden al meteen op de kleurige tegeltableaux van huisnummers 26-34 gewezen.
De Langestraat, huisn° 69, zomerresidentie van de koninklijke familie, waar elk jaar koning Leopold I met vakantie ging, is een blikvanger. Het is in dit ' Koninklijk Paleis' dat koningin Louise-Marie in 1850 overleed. Nu heeft het Oostends Historisch Museum zich hierin gevestigd.
In de Kapucijnenstraat treft men de kapucijnenkapel, waar vrome vissersvrouwen destijds een behouden vaart voor hun man kwamen afsmeken. Twee maquetten van visserssloepen en mooie barokke eiken altaren van de 17de eeuwse kerk herinneren ons hieraan, ook de patroonheilige, de H.Antonius van Padua, in de volksmond: "Sint Antoontje".
Het feest- en cultuurpaleis, dat men vindt op het Wapenplein, kwam er nadat het stadhuis volledig in de as werd gelegd (1940). Op het plein staat een kiosk waar 's zomers talrijke concerten worden gehouden om de badgasten te vermaken. Op het dakrand staan namen van bekende componisten verwerkt.
Vandaar naar de St.-Pieter- en Pauluskerk, een paar straten verderop, kijk je uit op de haven.
De jachthaven kende een grote econmische bloei in de late 18de eeuw. Vandaag worden de viskraampjes zeer gegeerd door dagjestoeristen.
De Vindictivelaan, langs het O.L.Vrouwecollege ( oud-leerlingen: James Ensor / Leon Spilliaert) geeft uit op het Leopoldpark, waar we ons laten verleiden door waterpartijen, pittoreske bruggetjes en het bloemenuurwerk.
Even daarbuiten - en bijna aan het einde van onze wandeling- houden we even halt bij een synagoge (Filip Van Maestrichtplein), de neogotische St.-Jozefskerk, het koninklijk Atheneum, en het Kursaal waar het Casino - los van de exploitatie van Kursaal- is gevestigd als grootste casino van België.
Nog even stappen en we zijn terug bij AF.
Oostende,
een sterke structuur voor een al even sterk concept van voortdurende stadsvernieuwing, waarbij nagedacht word over inspirerende projecten die het de befaamde koningin der badsteden zijn naam gaf, is een levende stad aan zee...
Komende zomer doe ik de wandeling nog 's over, het is de moeite waard!
Met winterkoude groeten van mijn voeten,
:0) Veerle Loriaux
Terwijl (op een na...) al mijn pennevriendjes nog volop in winterslaap zijn, word ik stilaan wakker uit een véél te koude winter om een wandelingetje te maken:
Oostende, here we come!
Het Marie-Joséplein nodigt ons uit voor een erfgoedwandeling van 4,4 km., bij windkracht 5 en een meedogenloze schrale oostenwind! Ergens heb ik gelezen: " 17/02- Klaar weer op Sint Sylvijn, 't zal nog twee maanden winter zijn!" ...
We trekken er ons niets van aan, duiken de historische binnenstad in (Adolf Buylstraat) en worden al meteen op de kleurige tegeltableaux van huisnummers 26-34 gewezen.
De Langestraat, huisn° 69, zomerresidentie van de koninklijke familie, waar elk jaar koning Leopold I met vakantie ging, is een blikvanger. Het is in dit ' Koninklijk Paleis' dat koningin Louise-Marie in 1850 overleed. Nu heeft het Oostends Historisch Museum zich hierin gevestigd.
In de Kapucijnenstraat treft men de kapucijnenkapel, waar vrome vissersvrouwen destijds een behouden vaart voor hun man kwamen afsmeken. Twee maquetten van visserssloepen en mooie barokke eiken altaren van de 17de eeuwse kerk herinneren ons hieraan, ook de patroonheilige, de H.Antonius van Padua, in de volksmond: "Sint Antoontje".
Het feest- en cultuurpaleis, dat men vindt op het Wapenplein, kwam er nadat het stadhuis volledig in de as werd gelegd (1940). Op het plein staat een kiosk waar 's zomers talrijke concerten worden gehouden om de badgasten te vermaken. Op het dakrand staan namen van bekende componisten verwerkt.
Vandaar naar de St.-Pieter- en Pauluskerk, een paar straten verderop, kijk je uit op de haven.
De jachthaven kende een grote econmische bloei in de late 18de eeuw. Vandaag worden de viskraampjes zeer gegeerd door dagjestoeristen.
De Vindictivelaan, langs het O.L.Vrouwecollege ( oud-leerlingen: James Ensor / Leon Spilliaert) geeft uit op het Leopoldpark, waar we ons laten verleiden door waterpartijen, pittoreske bruggetjes en het bloemenuurwerk.
Even daarbuiten - en bijna aan het einde van onze wandeling- houden we even halt bij een synagoge (Filip Van Maestrichtplein), de neogotische St.-Jozefskerk, het koninklijk Atheneum, en het Kursaal waar het Casino - los van de exploitatie van Kursaal- is gevestigd als grootste casino van België.
Nog even stappen en we zijn terug bij AF.
Oostende,
een sterke structuur voor een al even sterk concept van voortdurende stadsvernieuwing, waarbij nagedacht word over inspirerende projecten die het de befaamde koningin der badsteden zijn naam gaf, is een levende stad aan zee...
Komende zomer doe ik de wandeling nog 's over, het is de moeite waard!
Met winterkoude groeten van mijn voeten,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Posts (Atom)
