Beste natuurvriend,
Het is goed om er eens uit te zijn. Vakantie is een tijd van rust, of misschien juist hét moment om klusjes op te knappen... waar je anders niet toe komt.
Ik hoop nog wel dat er -hoedanook- wat tijd over blijft om aan ontspanning te doen, want altijd in dat strakke keurslijf lopen... Geen mens houdt dit vol.
Ik pleit dan wel voor de gewone dagen, en hoe-veel heil ik vindt in regelmaat en orde, ze geven me houvast. Maar dat is een persoonlijke behoefte, die geheel op mezelf van toepassing is.
Zoals steeds ben ik moeilijk m'n huis uit te krijgen, een gezinsvakantie gaat dan ook meermaals gepaard met licht gezeur en gejammer, tot ik eenmaal op mijn bestemming ben.
Zou die weerspannigheid soms te maken kunnen hebben met het (gedwongen) loslaten van gewoonten?
Ik denk het...
Ik ben er vrij zeker van!
Het is net alsof men enkele draadjes in mijn hoofd doorknipt, et voilà: probeer nu maar je plan te trekken met wat je hebt en wat je kan!
Voor mij is reizen dus altijd een beetje "overlevingstocht"...
Wedden dat ik het weer overleven zal? Ik haal mijn waakzaamheidsgeleiders uit de dubbele bodem van mijn valies boven. Zo'n stukje vernuft zou ik voor geen prijs kunnen missen:
Handen en voeten, die mijn lichaam dragen moeten.
Een kleine basis Franse en Engelse woordenschat, om ginder vast te stellen hoeveel ik er inmiddels van vergat...
Toch ook wat tevredenheid, gelukkig ben ik met weinig tevreden, dus dat is al gewonnen vrijheid.
Een boek, voor het geval ik nu eens niemand tegenkom om mee te praten, want waar je ook bent: mensen zijn belangrijk, belangrijker dan wat we hebben, die ons verder op weg zetten, die ons in hun land graag te gast laten zijn, mensen die je helpen bij het vinden van wat je nodig zoekt: een spontane glimlach en een beetje vriendschap op je tocht door het onbekende.
Elke ontmoeting maakt een mens een beetje rijker vanbinnen, dankbaar en stil tegelijk.
Dat is genieten, zoals je het in de beste omstandigheden graag zou willen, en ... zonder het te beseffen sta je er middenin.
Met de glimlach,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten