Beste natuurvriend,
We melden u met vreugde de geboorte van twee mereljongen!
Dat er hiërarchie onder mensen, maar zeker onder dieren bestaat, hoeft geen betoog. Ook in mijn tuin (-tje) teken ik de feiten met enige ernst op. Ik ben dan wel een heel bescheiden natuurmens als het op werkervaring aankomt, ik besef dat de verkenning onze beste wetenschapper is.
Wel dan, ik heb voor bomen in mijn tuin gekozen. 't Is dan een lapje van een voorschoot groot, en de bomen heb ik niet gekozen enkel en alleen voor de kruisbestuiving, maar meer nog ... om merels, mussen, mezen en metgezellen een veilig onderkomen te bieden.
Dit jaar - echter - worden we in onze opzet ontmoedigd door eksters en kraaien, beestjes die normaliter in bossen thuis horen en zéker niet in woonwijken (???)
Tot dusver ben ik er me van bewust dat de hiërarchie onder (alle) levende wezens binnen zijn natuurlijke selectie problematische gevolgen kan hebben.
We herkennen onder meer: de teloorgang van zangvogels. Zelf stelde ik vast hoe het koppeltje merels, dat zinnens was zijn nestplaats van vorig jaar terug op te poetsen, zich liet verrassen door een koppel eksters, dat al weken op de loer ligt om zich meester te maken van broedplaatsen van ondergeschikte zangvogels.
De was buiten te drogen hangen, tafelen op het terras of zoveel mogelijk in de tuin werkzaam zijn (wat ik zowieso al doe) ..., het zijn allemaal natuurvriendelijke afschrikmiddelen, zodat het liefelijk merelkoppeltje zijn gang kan gaan.
Zij weten dat we het beste met hen voor hebben en laten begaan.
Ik lig stil op mijn rug in het gras, met binnenin één grote klomp geluk, bij het nieuwe leven in mijn bolleboom! Hun ouders vliegen af en aan met iets eetbaars, om hun hongerige kroost groot te brengen. Onze bessenstruik wordt kaalgevreten, maar het doet goed te weten dat elke bes zijn natuurlijke weg vindt in de buik van een halfbakken vogel, dat straks het nest verlaat, en hopelijk... volgend jaar... zijn terugkeer maakt naar mijn tuintje.
Er is nog een hele weg af te leggen.
Maar ik hoop het zo...
Gedeeld in pril geluk,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten