Beste natuurvriend,
Waar hang jij uit?
Ik ben op zoek naar jou. 'k Hoop dat je met vrucht de tijd doorkomt, nu het groen zo prachtig oogt?
De ene zegt: Niets te vroeg, want de groei en bloei heeft lang op zich laten wachten...
De ander treedt bij: Er is voor alles een tijd en een rede, en daar kunnen wij maar beter aan wennen.
Met dat laatste benut ik het voordeel van de twijfel, door stilletjes te hopen op een goede afronding naarmate de tijd vordert. Ik raak het toch even aan, omdat ik nu eenmaal een zwak heb om me in de verwondering te wentelen. Is het niet mooi om ons te 'kunnen' verwonderen over wat wij niet zelf hebben gecreëerd? Er zijn zoveel hangende vragen rond dit fenomeen...
Neem nu bvb de insecten: velen onder ons zouden ze met plezier vernietigen. Intussen vormen ze een lekkernij voor tal van andere in het wild levende dieren. Ga maar eens naar een bos waar men de natuur ongestoord zijn gang laat gaan.
In dat opzicht laat ik me graag bijsturen door mensen met kennis van zaken.
Dank om de bijzonder mooi geïllustreerde bijdragen van Natuurpunt/ Natuurkoepel, die ik terugvind in zijn tijdschriften.
Op een authentieke manier worden we regelmatig op de hoogte gehouden en blijven we in het reine met onze eigen waarnemingen, bij het zoeken naar evenwicht en harmonie, in partnerschap met de natuur.
Met zonnige groeten,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten