zondag 27 april 2008

Boterlandfietsroute

Hallo aan de overkant!

Vandaag neem ik je mee kriskras door Diksmuidse poldergebied. Ga je met me mee?

De Polderbloem ( hotel/restau/tea-room/taverne) aan de Markt van Diksmuide, lonkte ons voor een tas koffie. Psst: het suikerklontje is goed voor onderweg ...
In St.-Jacobskapelle werd onze aandacht even afgeleid bij het bewonderen van een metalen standbeeld: de Pelgrim (kunstenaar is Eddy Malfait).
Hier komt onze fietsroute samen met de Noordzee-fietsroute.
Nieuwkerke: Nà zo'n 3 km fietsen - langs een dichtbegroeide haag, aan het huisnummer 18, staan we met verbazing te kijken naar de Villa Marietta. Blauw- wit geschilderde luiken trekken de aandacht. Een zekere mevr. Faverger-Tack moet hier destijds hebben gewoond. Tijdens W.O.I was zij een dame van hoge leeftijd, die - gezeten op de rug van een ezelin- rondtrok naar de loopgraven, om daar de uitgeputte soldaten moed in te spreken. Waarschijnlijk om die reden, werd zij later ' de soldatenmoeder van het front' genoemd... We fietsen van de ene verwondering in de andere, tot we twee windmolens opmerken, die in het landschap werden neergezet in 2004. Project 'de Put' , een realisatie voor de som van 1,9 miljoen euro , biedt aan 1150 gezinnen groene stroom, gespreid over een periode van 20 jaar.
Nieuwkerke heeft ook een paardemelkerij op zijn grondgebied. De Koekoek is hier zeker nog niet uitgestorven! Hij vergezelde ons een eindje op onze tocht.
Wat verderop, aan de kerk van Lampernisse, hielden we even halt.
Sterker dan mezelf moest ik toch even het kerkje binnengaan. Hier vertrekt trouwens ook de wandelroute 'Zannekin' ( 6,4 km), die eveneens een realisatie van Westtoer is.
Richting Zoutenaaie maakten we kennis met de Grote Ijzerbroekgeul = een restant van een vroegere getijdengeul (kreek).
Aan St.-Katharinakapelle, meerbepaald het St.-Katharinapad ( tussen Zoutenaaie en Pervijze) terecht gekomen, nemen we een bidhuisje waar, of... wat er nog van overblijft. Hier hing even een doodse stilte... We spurtten weg richting Frontzane (spoorwegbedding naar Nieuwpoort) en... iets wat ik - tot op vandaag- niet goed begreep, bleek een kunstwerk te zijn, van Lucas Coeman (°1950): overeenkomstig begin- en einddatum W.O.I werden betonnen staven neergelegd. Het aantal staven verwijzen naar de getallen 4-8-19-14 / 11-11-19-18
Snap je het? 'k Ben blij dat ik niet meer alleen ben in 't ontwaren van die puzzel ... En sorry beste Lucas, 't was niet onaardig bedoeld...
Op jullie gezondheid !
Schorre/ 't Vissershuis ( klein maar fijn restaurant- café) haalden we dankbare herinneringen op aan een familie-onderonsje. Paling is hier de specialiteit. Proberen waard, hoor!
En nu, met de wind van voren, trapten we de laatste kilometers terug naar AF, langs de Dodengang, de Calvalerieberg ( =een gedenkteken voor de duizenden gesneuvelde soldaten en burgers van W.O. I), de Paxpoort ( Ijzertoren).
Dàg Diksmuide, stad van heerlijke zuivelproducten, bonte koeien en vette poldergrond !
Voor diegene die het nog niet wist...

:0) Veerle Loriaux

Geen opmerkingen: