West-Vlaamse kuitenbijters

Wie de West-Vlaamse bergenroute al heeft gefietst zal het volmondig beamen dat deze route geen route is voor mensen die het liever vlak houden.
Tijdens de laaatste editie van Gent-Wevelgem waren we nog getuige van de gewijzigde passage op de Kemmelberg. Gelukkig hoeven we de Kemmelberg met deze fietsroute niet op en kunnen we de knuist bewonderen vanop de flanken.
Starten kan je doen in het hart van het Heuvelland aan het bezoekerscentrum de Bergen. Ideaal om de streek beter te leren kennen op een aangename en actieve manier.
De start gaat richting de statige kerktorens van Ieper die we in de verte zien liggen. Ideaal want het gaat hoofdzakelijk bergaf en dus kunnen we rustig de spieren warm rijden. Aan het provinciedomein de Palingbeek houden we even halt en brengen we een blitsbezoek aan het bezoekerscentrum.
Het landschap wordt golvender en we kunnen al een eerste keer onze kuiten opspannen aan de achterzijde van het domein.
We gaan nu verder naar Wijtschate en onze heuvelzone komt eraan. We zijn maar wat blij als we in Mesen even halt kunnen houden aan de Ierse vredestoren (even van de route afwijken). Even voorbij Mesen rijden we nog even van het parcours af om de Spanbroekmolen te bewonderen. We vervolgen de route en stoppen in het enige café van Wulvergem. Een echt volkscafé zoals je er steeds minder kan vinden.
De keel is gesmeerd, de kuiten zijn warm en dus kunnen we stilaan beginnen aan de 'bergen'. De Walletjes (nee niet die van Amsterdam) doen ons al aardig puffen maar direct daarna komt de Zwarte Molen. Het zijn maar twee knuisten van 80m maar het is toch even trappen. Gelukkig is het landschap adembenemend. We gaan nu bergafwaarts richting Dranouter het centrum van de folk en dus houden we even halt aan folkexperience een modern muziekmuseum. Echt een aanrader.
We kijken even op de routekaart wat ons nog te wachten staat. Klinkende namen als de Baneberg, het Hellegat, de Rode Berg en de Lettenberg staan ons nog te wachten. Even hebben we zicht op de Kemmelberg maar we gaan linksaf naar Loker en dan komt de 'scherprechter' van de dag. Eerst dachten we nog wat een mooie weg tot we hem moesten op rijden. We puffen en blazen maar komen al bij al vrij makkelijk boven op de kleinste versnelling.
Gelukkig kunnen we even verpozen tot in Westouter maar vrij snel gaan we richting Rode Berg. Een langere klim maar niet zo lastig als de Baneberg. De Kemmelberg lonkt maar we kunnen keurig langs de flank rijden We houden nog even halt aan de Lettenberg en bezoeken de bunkers. Na het bezoekje hoeven we enkel nog even te trappen om op gang te komen, De laatste km hoeven we zelfs niet meer te trappen. Zo kunnen we nog wel 30 km verder rijden maar de lokroep van cafeetjes aan de Dries in Kemmel is te sterk. We knijpen de remmen dicht en proeven enkele lekkere streekbiertjes.
Terwijl we napraten plannen we al onze volgende uitstap. Dan trekken we de wandelschoenen aan.