Beste natuurvriend,
Ik had met veel gemak een gentiaan, een aconit, een strohalm of een zonnebloem kunnen plukken en meenemen naar huis, maar ik heb ze rustig gelaten waar ze thuis horen: in de Hoge Pyreneeën van het mooie Frankrijk. Daar heb ik - met het gezin- de vakantie doorgebracht.
Mijn echtgenoot (een ras-zuivere globetrotter) heeft ons hiermee verrast. Uren kan hij in boeken snuisteren, stapt toeristische infokantoren plat, zal niet vaak een aflevering van Vlaanderen Vakantieland missen, en steekt graag zijn neus in de vele vele vakantiebrochures.
Daarentegen ben ik een huismus.
Geen perfecte combinatie, dus.
Maar je zou er nog van opkijken, want wil ik mijn echtgenoot volgen (en dat hoort toch zo te zijn...), dan neemt hij me overal mee naartoe, en op die wijze heb ik al een stukje van de wereld gezien, waar ik uit eigen beweging nooit was geweest. Reken maar, ik ken mezelf!
Gouden herinneringen liggen nu opgeslagen in het geheugen. Wat een reis ons bijbrengt is een onbeschrijflijk gevoel hoe 'goed' wij het hebben om te kunnen reizen. Als ik iets kan bedenken waarom reizen zo dankbaar maakt, dan is het wel: kijken en vergelijken...
We tasten hierbij automatisch onze vertrouwde gewoonten af en krijgen er andere bovenop. Het vernieuwt én verruimt ons inzicht.
In al mijn oprechtheid dank ik God, om de fantastische vakantie die ik heb genoten, om de kracht van moeder natuur waarin ik me vaak heel klein heb gevoeld..., om de wijze waarop natuur hier nog natuur kan zijn..., om de vele mensen (onbekend wie, maar daarom niet onbemind) die zich dagelijks inzetten om blijvend zorg te dragen voor wat kwetsbaar is, want wat weerloos is is meestal waardevol.
Dank dat je even tijd vond, om naar mijn vakantieverhaal te willen luisteren, wat toch even iets anders is dan het praatje over een wandel- of fietstocht, dat u van mij doorgaans gewoon bent.
Met natuurvriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Blij om V & V terug in 't land te weten. We dachten al dat er zo weinig fietsers waren de laatste weken.
We hebben getracht om in die tijd de leemte te vullen met magnifieke vrijdagtochten naar o.a. Dadizele, de Middelkerkse Godelieveroute en de interprovinciale tocht naar Oostakker Lourdes, alles vanuit Loppem.
Het was Vlaanderen Vakantieland in de praktijk, met dank aan alle vrijdagfietsers.
Welgemeende groeten, V & V.
Beste Willy,
Jij bent ook een echte fietsfanaat, dat weet ik!
Het doet deugd, om gelijkgestemde zielen te ontmoeten en onze waardering voor het Vlaamse land te kunnen delen met anderen.
Dank je wel voor het berichtje.
Het heeft ons aangenaam verrast.
Vriendelijke groeten,
Veerle en gezin
Een reactie posten