Beste natuurvriend,
Je zegt misschien wel: ... té eenvoudig toch, om er een woord aan te schenken.
Toch schenkt men met een woord de ander een unieke kans tot nadenken, reikt men een bepaalde gedachte aan...
We haalden de fiets van stal, onze goeie vriend de fiets, om - na onze vakantie- de stad in te trekken, gewoon om het plaatselijk terrein te verkennen.
Wil je weten hoe het voelde? Hemels was het!
Dit moment was al lang in de maak, nog voor we thuis kwamen zag ik me in gedachten al boodschappen doen, familie opzoeken, een blij weerzien van bekende gezichten. Je neemt je stilletjes aan voor om naar huis te gaan.
Het hoort erbij. Vakantie is zo weer om, eens je de sleutel van je huisslot hebt omgedraaid, en terwijl je de valiezen in de gang zet ben je helemaal vergeten dat je 1200 km. met je wagentje hebt getuft door nostalgische dorpjes.
Vandaag heb ik m'n vakantieboek afgewerkt, met heel veel zichtkaartjes versierd, foto's, documentatie, vervoersbewijsje van een of andere daguitstap en heel wat persoonlijke aantekeningen die deze reis levendig moeten houden.
Maar even belangrijk: is weten wat gebeurde in de straat, in de buurt, bekende gezichten terug te zien, het woon-school- werktraject verkennen. Ach, we blijven zoekend aanwezig.
Dàt... is thuis komen,
denk ik,
in je vertrouwde omgeving,
je vertrouwde gewoonten terug opnemen,
en met wat goed geluk terug die trappers opstappen,
wat stuntelig de eerste knooppunten hanteren,
voor een ritje door Roeselare, Ardooie, Ingelmunster,
en dan naar huis,
het gevoel dat je beweegt,
één draai om zijn as brengt me wat meters verder,
en wég ben ik,
kronkelend door Vlaanderen,
waar ik thuis ben.
Fijne groeten,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten