Welkom in het Rhodesgoed (Kachtem)

Beste natuurvriend,

Het domeinbos vind je terug op de fietsnetwerkkaart Leie West, vlakbij knooppunt 25.
Aan de ingang van het domein is een ruime parking, ook je tweewieler kan je hier kwijt in de fietsenstalling. Deze wandeling is (veiligheidshalve) niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Het domein, dat 40 ha beslaat, was eigendom van de familie Van Rode, afkomstig uit Schelderode (Oost-Vlaanderen), die ook bezittingen had in Roeselare, Rumbeke, Oekene, Emelgem en Izegem. Het goed werd door het Vlaams Gewest (1995) aangekocht om er een nieuw bos aan te leggen...Het Agentschap voor Natuur en Bos waakt over de staat van het domein. Er werd voor loofbomen gekozen bij de aanplanting: Wilg en populier creëren het bosbeeld, in afwisseling met traag groeiende soorten zoals: zomereik, gewone es, zoete kers, beuk en haagbeuk.

'k Lere weer tevoete loop'n.
We zoeken het beginpunt van de wandeling, dat we gauw vinden vlakbij de parking aan het domein. Je volgt de oranje pijl, dat op een houten paaltje is aangebracht en je bent vertrokken voor een kleine 4,5 km door het groen.
Friese Melk- en Zwartblesschapen trekken onze aandacht. Deze dieren worden ingezet, omdat ze geen hoge eisen stellen. Het Friese (witte)melkschaap heeft een lange geschiedenis, en werd als 'het lam Gods' in 1432 al afgebeeld op een schilderij van de gebr. Van Eyck in de Sint-Baafs kathedraal te Gent.

Bomen zijn de voorboden van de seizoenen. De eerste tekenen van een vroege herfst liggen verschrompeld op de grond. Ik hou zielsveel van een boom: naast de titel als grote regulator van lucht- en milieukwaliteit is hij misschien voor velen onder ons de betere geleider naar het hart...
De zomereik is hier en daar wel het slachtoffer van witziekte, en de es wordt omsnoerd door klimhortensia. Het geeft een fraai zicht, misschien niet erg comfortabel voor de boom zelf, maar het lijkt me een ideale broed- en schuilplaats voor de kleinere zangvogels.

Een bos in ontwikkeling heeft een natuurvriend zoveel te bieden, op één voorwaarde dan: dat het wordt opengesteld voor het grote publiek, en niet enkel op gezette tijden.
Als dit bewust wordt gedaan om ecologische redenen, dan zwijg ik.
Een ruiterpad loopt hier de hele afstand bijna parallel met het wandelpad.
Zo kletsend over koetjes en kalfjes zien we niet dat we stilaan het einde van de wandeling nabij komen.

We hebben genoten, omdat we gelukkig geen gevolg hebben gegeven aan het weerpraatje, want 'thuis zitten', dat is echt niks voor ons, mensen.


Een boeket lieve groeten,
:0) Veerle Loriaux