Beste natuurvriend,
De Goedendagroute verkent de Leiestreek in Kortrijk. De route gaat van start aan het museum Kortrijk 1302 en het streekbezoekercentrum aan het Begijnhofpark.
Om het even waarin men zich zoekend gedragen weet, wie gelovig door het leven wil gaan hecht minder belang aan zijn begrensdheid, maar wil met vertrouwen uitzien op wat komt. Vandaag: dag van het gezin en naamdag van broeder Isidoor - patroonheilige van de landbouwers- doet zich een dankbare gelegenheid voor om binnen te gaan in de passionistenkerk (Kortrijk), bij broeder Isidoor...
Nu kunnen we vertrekken. We komen bij de Leiearm , en laten ons leiden door het Guido Gezellepad dat uitmondt in de Vlaanderenkaai.
Richting Kuurne laten we ons bedwelmen door de geur van wilde bloesems. Hoeveel soorten (on)kruiden langs het kanaal zouden we hier niet bijeen tellen. Groen, groener, groenst! We hebben er zo naar verlangd, en zie wat er kan gebeuren..., in een oogwenk verandert alles!
Het verlengd weekend heeft heel wat mensen op reis gestuurd. Hierdoor krijgen we nu een stad te zien die heel langzaam lijkt wakker te worden. We genieten van de nette buurt, de fraaie voortuinen en voor we 't weten rijden we het provinciedomein De Gavers in. We fietsen door een adembenemend natuurgebied! Van hieruit gaat het richting Harelbeke / Zwevegem.
Een zalig weertje en mensen die je fijn begroeten, brengt ons in een goede stemming.
Behalve wanneer manlief vertelt wat nu gaat komen: klimwerk. Oei, dat had hij me beter (nog) niet verklapt.Zeker in mijn geval kan je daarmee niets mis doen, wat niet weet niet deert...
Voila, daar komt onze eerste klim: de Sint-Denijseweg. Amai mijn tere spieren! Maar daarna raas je aan een snelheid van 37km/u naar beneden. Dat spaart je ook nog eens 2 km trappen!
Maar bij het Laatste Oordje is het weer zover. Wablieft! Bijna kreupel! We slaan op het eind van de weg het hoekje om. 't Moet er wel om doen: de kreupelstraat...
Iets verderop rijden we de brug over de A14/E17 en doen we Rollegem aan. Vervolgens komt Aalbeke in het vizier. Na een zoveelste klimmetje, iets voorbij de Castelhoeve, prijkt links in de verte de betonnen zuil De Sjouwer: het herinnert ons aan de vele seizoenarbeiders/ grensarbeiders, uitgeweken om zich om den brode gedwongen het land te verlaten.
Terug fietsen we de A14/E17 over richting Marke, en terug komen we in een rustige woonwijk. De groene rand rond Marke voert ons langzaam naar Kortrijk.
Moeiteloos bereiken we ons uitgangspunt aan het museum Kortrijk 1302.
Fijne groeten. 'k Zal geen schaapkes moeten tellen, denk ik...
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten