Zie me graag !
Zoiets moet dat kleine meisje hebben gedacht, terwijl ze bij haar papa op de schoot kroop en gniffelend hem een kusje gaf.
Neen mevrouw/ mijnheer, ik vertel u geen verhaaltje voor het slapen gaan, daar zijn we wel al een beetje te oud voor. Maar misschien nooit oud genoeg om dat soort liefde te verstaan dan ook... het te mogen, te willen, te kunnen herbeleven.
Is vader alleen een biologisch erfdeel ?
Misschien wel een beetje meer: een schuilplaats bij regenvlagen, een beschermengel bij kleine aderlatingen van twijfel, een goochelaar in het oplossen van vraagstukken...
Wat ik van mijn vader denk ? Hij was mijn aller- eerste maatje.
In de ogen van een kind is het simpel: Papa is de aller-aller-allerbeste ! Punt !
Omdat het leven meer is dan ademen, eten, slapen, waken,..., is hij een baken.
Ik zal je altijd graag blijven zien, papa !
Mag ik dat kleine meisje nog eens zijn, zelfs al heb ik opgroeiende kinderen die me van alles komen vragen. 't Zal ( denk ik ) niet anders zijn als gisteren, vandaag en morgen...
Een vader heb je voor het leven, je bovenste beste maat in voor en tegen...
Stormen zullen nooit zo begerig zijn, noch groter dan de liefde die je vindt bij vader als bij z'n kind.
Een fijne vaderdag
aan alle vaders !
Vriendelijk aangeboden,
:0) Veerle Loriaux
Geen opmerkingen:
Een reactie posten