Fietsen moet kunnen...

Beste natuurvriend,

Het was een uitdaging! Het was alles wat ik in de weegschaal (zeg maar 'waagschaal') durfde leggen PRIMO omdat je jong bent en SECUNDO om aan de realiteit te ontsnappen.
De realiteit was toen: "Koning auto heeft altijd voorrang!" Je komt er wel achter dat die stelling niet helemaal klopt eens je zelf achter het stuur zit, maar... ik was toen nog niet zo ver.

Voor mijn Eerste Communie kreeg ik een fiets, mijn eerste fiets. Diezelfde dag wou én zou ik fietsen. Een heuse prestatie, maar ik won!
Ach, als je jong bent...

We woonden aan een heel drukke provinciebaan, vandaar dat ik pas op mijn tiende naar school mocht met de fiets. Ik voelde me als een koning zo rijk!
Ach, je bent jong voor iets...

Veertien jaar, snotneus op kot, weg van huis, de vrijheden van het studentenleven, niemand om verantwoording bij af te leggen, als dan alleen ...aan de kotmadam als je vijf minuten te laat arriveerde. Halsbrekende toeren heb ik uitgehaald, maakte kronkels tussen de rij wachtende auto's, en kreeg wel eens een vuist te zien.
Ach, je bent jong en de wereld ligt aan je voeten...

Van Oudenaarde naar Gent en terug, van Beervelde naar Sint-Amandsberg en terug, dat waren favoriete trips, en met mijn hoofd in de wolken, ver van rustig, mijn fiets doopte ik Lucifer! Mijn fiets en ik waren onafscheidelijke maatjes voor het leven!

Het gaat al wat rustiger, maar toch ben ik soms nog als een kind. Het kriebelt vanbinnen wel eens als ik voorbij een rij wachtende auto's fiets.
Ach, was dat niet... jong zijn?
Als ze met drie naast elkaar fietsen?
Als een van hen langzaam zijn middenvinger opsteekt?
Als een autobestuurder maar eens durft te claxoneren... gewoon negeren?
Als ze halsbrekende toeren uithalen...?
Als ze met een onverlichte fiets de weg opgaan bij donker weer...?


Ik kijk even in mijn achteruitkijkspiegel en hou mijn hart vast.
... Ik ben zelf ook jong geweest. Gevaren zie je meestal achteraf.