De Boerenkrijg wandelroute (7,8km)

Beste natuurvriend,

lente vandaag!
We gaan wandelen, niet zo heel ver van huis, in het licht glooiend landschap van de Wervikse deelgemeente Geluwe. Na even zoeken vonden we het gehucht Ter Hand, waar deze wandeltocht begint.
Ter Hand dankt zijn naam aan een aloude afspanning gelegen aan de 'groote straete van Ipre naar Cortryck' - oftewel 'Brigandpad' in de volksmond gezegd.
De Boerenkrijg gaat terug tot in de 18de eeuw en situeert zich tot op het einde van W.O.I, waarbij de Vlaamse plattelandsbevolking de jarenlange onderdrukking, de plunderingen, de verwoesting en vernedering van de Franse bezetter grondig beu was. Een gedenksteen 'Voor OUTER en HEERD' / 1798 - 1948 aan het huis op de hoek van de Magerheidstraat met de Peperstraat doet de tijd herleven. Even verderop trekken we een ietwat rustigere omgeving in. Mooi wandelen hier, dat wel, maar als de nood hoog is (oei oei!)..., dan heb je wel brute pech, want hier raak je niet meteen verlost van je kleine zonden. Cafetaria's kom je niet tegen onderweg.

Maar erger nog was het onveiligheidsgevoel dat me bekroop. In de Kleine Roeselarestraat ( in de volksmond de ' Patersbusstrate ' genoemd) werd ik bangelijk verrast door een arrogante autobestuurder, die rakelings langs ons heen reed.Ech waar, het is uitkijken, vooral aan de bocht net vóór de hoogspanningsmast, waar het pad naar rechts afwijkt en overgaat in een aardeweg!!!

We gaan langs boerderijen, waar kapelletjes in de muren of in de nok van het dak zijn gemetseld, en andere vind je zomaar langs een heg. De Peutevinkapel trekt onze aandacht, dat we er even voor van het pad willen afwijken.

Veldweggetjes zijn mij heel geliefd, want hier en daar kom je landhuisjes tegen die heel fraai tonen temidden het landschap. Mocht ik ooit het groot lot winnen ( kan wel niet, maar soms mogen we eens dromen hé...), dan kocht ik een huisje zoals ik in de Magerheidstraat n° 37 eentje vond...

Aan sommige hofsteden kan je niet achteloos voorbijgaan, óf hun naam doet je iets, óf hun bouwstijl, of deze in de Moeremaaistraat aan Hof Ter Eechoute: " Hier waakt de boer over het welzijn van zijn dieren." Mooi toch? ...En 't is nog waar ook!
De Geluwemolenstraat nodigt uit voor een zitpauze. Terwijl we uitkijken op het Leiedal, doormidden gesneden door de A19 (Kortrijk-Ieper) kijken we efkes in onze rugzak wat we nog over hebben aan proviant: een paar koekjes, 3 wortels, een tas koffie. Oké, daarmee kunnen we de laatste kilometers afwerken, hé paps?

Tussen de meersen lopen we over een betonstenen paadje, dat ons met het landbouwleven in contact houdt, vooraleer we terug huiswaarts keren.
Het was zo'n fijne namiddag, en ik hoop voor jullie hetzelfde gevoel als je deze tocht even zou willen maken.

Oh ja, ik vergat nog iets te zeggen...
Bijna aan het eind van onze wandeling zag ik een denneboom. Menslief, wat een grote dennenappels hingen eraan! Het deed me even terugdenken aan het tweede studiejaar. Van de juf leerden we dat dennenappels met open schubben ons vertellen dat het de komende dagen mooi weer zal zijn.
Ik ben dus in blijde verwachting..., en helemaal in de wolken!


Genegen,
:0) Veerle Loriaux