Weersvoorspellingen.

Beste natuurvriend,

Daar zitten ze weer: de vriezeganzen, oftewel de (witte) wilde ganzen, ergens ten westen van Diksmuide.
Een nieuwjaarsbezoekje aan vrienden bracht ons erheen.
Diksmuide.... polderstreek, dikke vette kleigrond, lichtglooiend landschap en wij... blij verrast dat ik mijn geluk niet op kon, toen ik ze -één na één- zag neerstrijken op een open veld.

Hàd ik ze niet opgemerkt, ze verraadden zichzelf door hun geschreeuw, schuw en oplettend, maar machtig in kolonie.
" De Hanen, de Hond en de Kat,
zo men heel vaak heeft gevonden,
vertellen het weer van dag tot dag,
nog beter dan de almanak. "
Zo las ik ergens... Maar elk dier is een verbeterde weerspreuk. Zelfs als de ganzen drukdoend door elkaar praten, zij er maar zeker van dat zij de winter bijlange nog niet zijn vergeten! Dàt laten ze je maar al te graag luidkeels weten!

Maar mijn hart verlangt naar warmte... Zou de weersvoorspeller (voortdurend met zijn hoofd in de boeken) het dan nooit aan den lijve ondervinden wanneer seizoenen gaan en komen?
Ik voel het anders wel aan mijn rechterbeen! Een beenbreuk maakte het tot mijn barometer voor het leven...

Er is hoop! Oh ja, we komen stilaan uit onze donkerste dagen.
Met hoeveel minuten de dagen lengen, ach ...De tijd is niet de belangrijkste uitrusting die we nodig hoeven, maar wel onze zintuigen.
Zij graven voor ons in de diepte van de weerswisselingen.

Dieren zijn de beste weersvoorspellers. Op enkele uitzonderingen na...De Kat!
Als katten zingen in koor, dan nadert snel de lente hoor!
Helaas ook... hun weerzinwekkend gehuil, hun niet te harden kattepis, hun driftbuien, hun dominante krauwen en krijsen tot de bedrukte genadeslag, en dan... is het lente!

" Le Carnaval des Animaux", van Camille Saint-Saënt, die er het grootste plezier in vond in een satirisch en humoristisch zwerfverhaal voor ons te laten spreken: een Kat (!), die - na zovele omzwervingen- eindelijk haar vaste stek vindt bij andere dieren, die onder een toevalstreffer zich allemaal aangetrokken voelen door ...
In een zekere dweepzucht met de seizoenen mocht ik u dit verhaal niet onthouden.

Hopende de tijd naar lente goed te kunnen doorstaan...
sluit ik inmiddels
met lieve groeten
van mijn wintervoeten.

:0) Veerle Loriaux