Beste natuurvriend,
Een leeg wit blad.
Misschien wel het laatste blad voor dit jaar?
Terwijl niemand het in de gaten had dat bomen de kraantjes tussen hun takken en bladeren langzaam afsloten, om zich vanbinnen te kunnen bevoorraden voor de komende winter, moeten wij nog wat wennen aan de vrieskou...
In de kale takken hangen verlaten nesten. Nooit heb ik het begrepen dat kleine vogeltjes daar boven in " veiligheid " konden groot worden?
Ach, wie ben ik om de wetteksen uit te pluizen die de natuur zich voorschrijft? Immers, het verlangen naar een teken van leven is wel het meest scheppende waarover ik nadenk.
Seizoenen zijn prima geleiders om tussen rust en onrust een weg te vinden.
Het leven vraagt ons niet om onmogelijke offers te brengen, maar dat we zouden houden van elkaar als we houden van onszelf.
Beste natuurvriend / toevallige bezoeker,
Namens mijn gezin en mezelf wens ik je een hartverwarmend Kerstmis toe en een voorspoedig Nieuwjaar,
in vrede, vreugde, vriendschap, en hoop.
Fijne groeten,
:0) Veerle Loriaux / Izegem
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten