Zin in een beetje geschiedenis?
Ik neem je mee naar Nieuwpoort. De eerste officiële aanwezigheid van permanente bewoning kwam er in 1163. Geschiedkundigen zijn er nog niet uit of de Latijnse term 'Novus Portus' nu ' nieuwe poort' dan wel ' nieuwe haven' betekent.
Filip van den Elzas, graaf van Vlaanderen, creëerde in 1163 een nieuwe stad met rechte straten, wallen en versterkingen er omheen. Om zijn steun daadwerkelijk te maken gaf hij de nieuwe haven en stad een stichtingskeure.
! Het stadsarchief kan men zelf doorsnuisteren, maar daarvoor moet je wel in Brugge zijn. !
Nieuwpoort, zoals wij het vandaag kennen, is een familiale badstad, en op dit ogenblik uitgegroeid tot hét mekka voor zeilers aan onze Kust.
Deze erfgoedwandeling start aan Nieuwpoort-bad, t.h.v. het Hendricaplein aan de Dienst voor Toerisme: het hart van de badplaats.
Het luxetoerisme van vervlogen tijden laat zich meteen verraden door het Grand Hôtel des Bains (1869), een luxehotel waarvan de kamers een eigen badkamer hadden en uitgerust met electriciteit en telefoon.
Tijdens W.O. I volledig vernield, werd gestart met de wederopbouw in 1924 naar de plannen van de Brusselse architect A. Lagache: een bouwwerk in ecletische stijl opgetrokken en verfraaid met gebeeldhouwde elementen.
Door de economische crisis - die aan W.O. II voorafging- werden de overnachtingen sterk teruggedrongen en moest het hotel in 1957 zijn deuren sluiten. Later werd het verkocht en opgedeeld in vakantieappartementen.
Baron Benjamin Crombez maakte naam en faam in de badplaats. Hij kocht alle gronden van Nieuwpoort-bad aan. Hij wou en zou een 'aristocratische' badplaats neerpoten. Toch stuitte zijn werkwijze op kritiek en ook het feit dat Nieuwpoort Zeebaden in die tijd tot Oostduinkerke behoorde was een rem op de ontwikkeling van het toerisme. Vandaag merken we daar hoegenaamd niets meer van!
Voor zichzelf liet Benjamin Crombez een riante zomerresidentie met wintertuin aan de Zeedijk
bouwen. De vzw Kindervreugde kocht de villa in 1948 aan. Het complex wordt tijdens de zomermaanden opengesteld voor democratische kindervakanties. Vandaag logeren in het gebouw ( omgedoopt tot 'de Barkentijn' ) vakantiegangers van alle leeftijden.
Een van de laatste getuigen uit het interbellum (= periode tussen 2 wereldoorlogen) vindt men in de Albert I-laan terug. De villa Falstaff (n° 195) is een hoekhuis in cottagestijl, naar de plannen van Gaston Lejeune: De ballustrades werden niét in hout maar in beton uitgevoerd.
De SIMLI-wijk ( villa-wijk) vraagt onze aandacht, waarbij we het laatste deel van onze wandeling bereiken.
De Brusselaar Joseph Van Neck, o.a. bekend als architect van de wereldtentoonstelling (1935) te Brussel, tekende het verkavelingsplan.
! Er werd gekozen voor een grillig stratenpatroon, met behoud van het duinenreliëf en de natuurlijke plantengroei !
De bouwplannen vertrouwde men toe aan de jonge architect Peter Callebout.
Op het kruispunt van de August Oleffelaan, met de Emile Verhaerenlaan en de Georges Eeckhoudlaan lieten Cesar Pylyser en Aline Sinaeve een kapel oprichten (1938) uit dank voor een geslaagde heelkundige ingreep.
We wandelen rustig uit het interbellum, zoeken de Albert I- laan op, waarna we afbuigen naar het Hendricaplein en nemen een waaier aan herinneringen en stille getuigenissen met ons mee naar huis.
Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux
1 opmerking:
NA GRONDIG ONDERZOEK VAN DE STAMBOOM VAN DE FAM.
CROMBEZ VERWIJS IK DAT BENJAMIN CROMBEZ NOOIT DE TITEL VAN BARON GEKREGEN HEEFT
Een reactie posten