donderdag 5 maart 2009

Zo d'ouden zongen.

Beste natuurvriend,

Zo d'ouden zongen, zo piepen de jongen...
Het getjilp, het geflirt, er staat wat te gebeuren !
Hoor mij toch praten, nog maar zelf het nest ontgroeid en in de vlucht voor schoon vertier een vertelselke brabbelend over het ontluikende ouderschap...
( Neen, ik ben niet zwanger! voor alle duidelijkheid. )

Ik kijk uit het raam en zag zonet een merel met een prop mos en restjes verdord gras in z'n bek, naarstig op zoek naar een ideaal plekje, waar hij zijn schone zal hene leiden.

Dat is het leven, een voortdurend schouwspel waarin alle elementen aanwezig zijn die ons als een testkit kan dienen.
Een testkit. ..
Zeg ik het goed ?
De natuur laat zich niet leiden. Het bijzondere aan deze gedachte is dat zij ons voorgaat, in de hoop het ooit zelf te zullen begrijpen hoe wij ons best schikken naar de noodzaak.

De reis van A naar Z en wat daartussen gebeurt... ligt vaak in handen van onze wilskracht en aanvaarding.

Met vriendelijke groeten,
:0) Veerle Loriaux

Geen opmerkingen: