Daar stonden we dan, klaar voor vertrek in het centrum van Langemark. De eerste zonnestralen deden al vermoeden dat het warm zou worden. Achteraf bleek dat we misschien wel één van de warmste dagen van het jaar zouden hebben.
In het centrum van Langemark eerst nog even geluisterd naar de luisterzuil met sagen en legenden. Hiervoor moeten we later beslist nog eens terug komen. Op de website van de gemeente lijkt het alvast veelbelovend (http://www.langemark-poelkapelle.be/ ).
Starten doen we langs de Vrijbosroute richting Boezinge. Het is wel even uitkijken voor enkele putten van konijnen die soms te ijverig zijn, maar dat kan de pret niet bederven want van auto's is al helemaal geen sprake meer.
Als snel fietsen we naast het jaagpad van het kanaal Ieper-Ijzer. Het is duidelijk te zien dat we midden de verlof periode zitten want de fietsers zijn overal te bespeuren. Aan de brug van Steenstraete houden we eerste stop. Kwestie van de vochtreserves op peil te houden. Triest te denken dat hier de allereerste gasaanvallen in de geschiedenis plaats vonden. Op 22 april 1915 werd voor het eerst chloorgas als wapen gebruikt. Hierover had ik vooraf al op internet al heel wat info gevonden (http://www.wo1.be/ )
We vertrekken opnieuw en volgen het kanaal verder tot aan de Drie Grachten en rijden de Ijzerbroeken in. Het vlakke land hier is 100% genieten. Plots zien we voor ons op een heuvel de kerk van Klerken. Eerst gaat het rond Klerken. Op de heuvelkam stoppen we even om te genieten van het landschap. Het uitzicht is fantastisch!!
We passeren de molenruïne van Klerken. Kapotgeschoten tijdens WO1 maar een vredessymbool geworden.
Nu gaat het in dalende lijn richting het Vrijbos. ZOuden we hier sporen van Bakelandt terug vinden? Net voor we het centrum bereiken gaan we nog even bergop. Gelukkig worden we hier ook beloond voor onze inspanningen.
In het centrum houden we weer halt voor een drankje en een hapje. De temperatuur wijst nu al 30°C aan. Terug de fiets op en naar het Vrijbos, het bos van Bakelandt. Het bos van de rover is bijlange niet meer zo groot als toen, maar het blijft aangenaam om door te fietsen. Zeker met de hoge temperaturen is het een verademing. Niet ver hier vandaan in het bos ontmantelt de dienst DOVO nog tal van explosieven. Voornamelijk oorloogstuig uit WO1 dat hier nog altijd wordt terug gevonden.
We volgen nu een kaarsrechte weg. De historische Melanedreef gaat ook bergop en dus worden we alweer beloond op een mooi uitzichtpunt.
Nu gaat het naar Madonna, nee niet de zangeres maar een klein dorpje. In het dorp staat nog een beeld dat herinnert aan de Seizoenarbeiders die elk jaar naar Frankrijk trokken om het 'seizoen' te doen. Via de Galgestraat komen we terug op de Vrijbosroute. het laatste stukje is lastig. Er is wat wind komen opzetten, het is snikhee en de kelen worden droog. Gelukkig zien we nu de kerk van Langemark opduiken. Hoog tijd dus om te genieten onder een parasol van een lekker streekbiertje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten