Ook aan iedereen die het goed meent met deze blog.
Ik lever deze bijdrage als blogbijdrage en niet als reactie omdat ik meen dat het belangrijk genoeg is om hetgeen ik wil uitdrukken als blogbijdrage te publiceren.
Als één van de mede-bloggers kan ik niet anders dan mijn spijt uitdrukken dat je jouw blogbijdragen stop zet.
Zoals je op veel andere blogs ziet is het laatste greintje respect tegenover een medemens verdwenen, zeker van mensen die menen dat ze als "anoniem" of een andere dekmantel zomaar hun zogezegde mening op internet mogen verkondigen.
Ik hoop dat de laatste reactie van "anoniem" niet de druppel is die voor jou de emmer deed overlopen en jou deed beslissen om als laatste te stoppen met deze blog.
Ik hoop dat "anoniem" het lef heeft om zich bekend te maken. Alhoewel, zijn of haar echte naam is in wezen onbelangrijk. Het is makkelijk kritiek te geven als je zelf geen serieuze inspanningen doet om een positieve bijdrage te leveren.
Ik ben zeker dat een aantal mensen jouw blogbijdragen apprecieerden zoals ze waren : meestal een poëtische uitdrukking van hetgeen jij ervaarde bij je talrijke fiets- en wandeltochten, die je samen met je familie ondernam. Ze waren een stille aansporing om de talrijke fiets- en wandelliefhebbers ook op jouw manier te leren genieten van ons mooi West-Vlaanderen.
Dat de liefde voor de natuur en de bewondering en soms verwondering ervoor een grote rol daarin speelden, en misschien de hoofdzaak waren voor jou, siert jou maar.
Ik zelf heb mijn bijdragen reeds een jaar en half geleden gestopt. Ik had het er moeilijk mee dat voorstellen tot herstructurering of eenvoudigweg structurering van de blog, die zonder veel inspanning konden doorgevoerd worden, misschien wel gehoor vonden bij de verantwoordelijken, maar nooit ingevoerd zijn. Voor ons buitenstaanders kwam het over alsof er zelfs geen inspanning werd voor gedaan. Onze voorstellen kwamen er op neer om makkelijker gerichte opzoekingen van bijdragen naar onderwerp mogelijk te maken en zo de blog gebruiksvriendelijker en aantrekkelijker te maken.
Ik vraag je maar één ding, reageer niet op deze bijdrage, ook anderen niet, want "anoniem" zou er maar zijn plezier in vinden en zich verkneukelen en dat gun ik hem of haar niet.
Nog veel succes met je nieuwe opgaven en we ontmoeten elkaar nog wel eens als gewone peter of meter van één van de talrijke fiets- of wandelroutes.
Zeer respectvol.
Willy De Kerpel
woensdag 27 oktober 2010
zondag 24 oktober 2010
Beste natuurvriend.
Beste natuurvriend,
Met heel veel zorg en toewijding heb ik mijn woord verleend aan deze blog.
Zo ben ik in 2007 ingegaan op het initiatief, dat Westtoer aanbood aan zijn meters en peters.
Met een kleine kern bogen we ons over onze taak.
Ik ben natuurvriend in hart en nieren, en leg graag de klemtoon op positieve acties, die van mensen echte ondernemers maakt. Het zet de deur wagenwijd open voor al diegenen die met fijngevoeligheid en een gezonde dosis moed naar het groene leven opkijken, waarvoor mijn groot respect.
Het komt er op aan oog te hebben voor details, om - mits tijd, geduld, heel veel aantekeningen, opzoekingswerk en het verklarend woordenboek- een artikeltje rond te krijgen, dat aansluit bij de intentie van de blog...
Een nieuwe uitdaging ligt voor me open, waarbij mijn natuurkennis goed van pas zal komen.
Ik sla deze bladzijde om, maar niet zonder afscheid te hebben genomen.
Het was mij een voorrecht om aan deze blog te hebben meegewerkt, en dank hierna iedereen met wie ik mijn korte reisverhalen heb mogen delen.
Het ga je goed!
Van harte,
Veerle Loriaux
Met heel veel zorg en toewijding heb ik mijn woord verleend aan deze blog.
Zo ben ik in 2007 ingegaan op het initiatief, dat Westtoer aanbood aan zijn meters en peters.
Met een kleine kern bogen we ons over onze taak.
Ik ben natuurvriend in hart en nieren, en leg graag de klemtoon op positieve acties, die van mensen echte ondernemers maakt. Het zet de deur wagenwijd open voor al diegenen die met fijngevoeligheid en een gezonde dosis moed naar het groene leven opkijken, waarvoor mijn groot respect.
Het komt er op aan oog te hebben voor details, om - mits tijd, geduld, heel veel aantekeningen, opzoekingswerk en het verklarend woordenboek- een artikeltje rond te krijgen, dat aansluit bij de intentie van de blog...
Een nieuwe uitdaging ligt voor me open, waarbij mijn natuurkennis goed van pas zal komen.
Ik sla deze bladzijde om, maar niet zonder afscheid te hebben genomen.
Het was mij een voorrecht om aan deze blog te hebben meegewerkt, en dank hierna iedereen met wie ik mijn korte reisverhalen heb mogen delen.
Het ga je goed!
Van harte,
Veerle Loriaux
zondag 10 oktober 2010
Ieper toen en nu...
Beste natuurvriend,
Ieper was ooit één van de belangrijkste steden van Europa. We laten ons verrassen, en spreiden onze fietsnetwerkkaart Westhoek Zuid uit.
Afstand: 91km
Traject heen: Izegem / Ruiter (Roeselare), dan knooppunten 37-34-65 (West-Rozebeke)-51-21-22(Langemark)-23-64-24(Boezinge)-35-36-48--47-46-44-42-55-40(Zillebeke)-38 (Ieper)
Traject terug: Ieper rondom rond: 38-39-33-34, dan verder: 26-23-22-21-51-65-34-37(Ruiter/Roeselare) en naar onze stal Izegem
We fietsen de ochtend in met goed weer! Deze rit mag niet misgaan, nu! We fietsen een rustige verkaveling t.h.v. Oostnieuwkerke bij Staden binnen, en nemen daar een eindje de 'Keure Jeuze Neuze Route' met ons mee. We volgen een trafiek waar bloemkool en groene kool de akkers weelderig kleuren. De blauwe plastiek transportbakken staan al vertrekkensklaar.
We doen het Vijverbos aan, en even later belandden we op de begraafplaats Westrozebeke. Er kronkelt weliswaar een smal weggetje langs, dat we te laat hadden opgemerkt. Een grote betonnen zuil op de begraafplaats, trok mijn aandacht:
"Als op het einde de rekening klopt
sterf je niet
dan blijf je in gedachte."
Ik weet niet wie het schreef, en eigenlijk had ik graag begrepen wat de auteur hiermee bedoelde. Wie me kan helpen ontrafelen, graag zelfs?
Knooppunt 21 (en waar ik naar uitgekeken heb!): de spoorwegbedding Kortemark- Boezinge. Een ver-a-de-ming, lekker geen verkeer om ons heen!!!
Een rede waarom er nooit nog oorlog mag zijn (maar met ons simpele verstandje helaas utopie blijkt), laat zich vermoeden bij het Dancox-monument. Op welke wijze hier in de omgeving werd gevochten, soms gestuurd door soldaten met genereuze ideeën én wel om zoveel mogelijk mensenlevens te beschermen, liet het opschrift mij even in stille gedachten alleen.
Onderweg kruisen de Bakelandt- en de Vredesfietsroute ons pad. De oversteek van het kanaal Ieper- Ijzer naar de Vaart Komen- Ieper verloopt rimpelloos. Het groene, natte lint verrijkt het landschap- en natuurwaarde tussen Ieper en Komen, en speelt een belangrijke rol voor de migratie van planten en dieren. Bovendien werd de Oude Vaart de recreatieve verbindingsas ten zuiden van Ieper. Het kanaal speelt ook een grote rol in de Ieperse waterhuishouding.
Rond de Palingbeek krijgen we een flinke klim te verwerken! Al eens knooppunt 42 gedaan? Dan weet je het...
Op de terugweg, langs Zillebeke passeren we het Canadese monument, waarrond zich 100 ha OCMW bossen uitstrekken. Mocht je in de gelegenheid zijn, stap dan eens binnen bij Hill '62 Sanctuary wood museum, bij Schier J. Canadalaan 26 / B-8902 Zillebeke/ tel.: 057 - 46.63.73
We keren terug huiswaarts langs de vestingen van Ieper, en kruisen de gevaarlijke(!) Noorderring.
Aan alles komt een eind. Hier kan ik met geen ander woord sluiten:
Dank,
om wat ik mocht beleven onderweg,
de fiets die me hier heen bracht,
de kracht die ik uit mijn benen heb getrapt,
het goede weer,
ach zo'n kostbaar stukje geluk,
dat meermaals ons behartigt en behaagt,
onze constante en alles bepalende.
Met lieve groeten,
:0) Veerle Loriaux
Ieper was ooit één van de belangrijkste steden van Europa. We laten ons verrassen, en spreiden onze fietsnetwerkkaart Westhoek Zuid uit.
Afstand: 91km
Traject heen: Izegem / Ruiter (Roeselare), dan knooppunten 37-34-65 (West-Rozebeke)-51-21-22(Langemark)-23-64-24(Boezinge)-35-36-48--47-46-44-42-55-40(Zillebeke)-38 (Ieper)
Traject terug: Ieper rondom rond: 38-39-33-34, dan verder: 26-23-22-21-51-65-34-37(Ruiter/Roeselare) en naar onze stal Izegem
We fietsen de ochtend in met goed weer! Deze rit mag niet misgaan, nu! We fietsen een rustige verkaveling t.h.v. Oostnieuwkerke bij Staden binnen, en nemen daar een eindje de 'Keure Jeuze Neuze Route' met ons mee. We volgen een trafiek waar bloemkool en groene kool de akkers weelderig kleuren. De blauwe plastiek transportbakken staan al vertrekkensklaar.
We doen het Vijverbos aan, en even later belandden we op de begraafplaats Westrozebeke. Er kronkelt weliswaar een smal weggetje langs, dat we te laat hadden opgemerkt. Een grote betonnen zuil op de begraafplaats, trok mijn aandacht:
"Als op het einde de rekening klopt
sterf je niet
dan blijf je in gedachte."
Ik weet niet wie het schreef, en eigenlijk had ik graag begrepen wat de auteur hiermee bedoelde. Wie me kan helpen ontrafelen, graag zelfs?
Knooppunt 21 (en waar ik naar uitgekeken heb!): de spoorwegbedding Kortemark- Boezinge. Een ver-a-de-ming, lekker geen verkeer om ons heen!!!
Een rede waarom er nooit nog oorlog mag zijn (maar met ons simpele verstandje helaas utopie blijkt), laat zich vermoeden bij het Dancox-monument. Op welke wijze hier in de omgeving werd gevochten, soms gestuurd door soldaten met genereuze ideeën én wel om zoveel mogelijk mensenlevens te beschermen, liet het opschrift mij even in stille gedachten alleen.
Onderweg kruisen de Bakelandt- en de Vredesfietsroute ons pad. De oversteek van het kanaal Ieper- Ijzer naar de Vaart Komen- Ieper verloopt rimpelloos. Het groene, natte lint verrijkt het landschap- en natuurwaarde tussen Ieper en Komen, en speelt een belangrijke rol voor de migratie van planten en dieren. Bovendien werd de Oude Vaart de recreatieve verbindingsas ten zuiden van Ieper. Het kanaal speelt ook een grote rol in de Ieperse waterhuishouding.
Rond de Palingbeek krijgen we een flinke klim te verwerken! Al eens knooppunt 42 gedaan? Dan weet je het...
Op de terugweg, langs Zillebeke passeren we het Canadese monument, waarrond zich 100 ha OCMW bossen uitstrekken. Mocht je in de gelegenheid zijn, stap dan eens binnen bij Hill '62 Sanctuary wood museum, bij Schier J. Canadalaan 26 / B-8902 Zillebeke/ tel.: 057 - 46.63.73
We keren terug huiswaarts langs de vestingen van Ieper, en kruisen de gevaarlijke(!) Noorderring.
Aan alles komt een eind. Hier kan ik met geen ander woord sluiten:
Dank,
om wat ik mocht beleven onderweg,
de fiets die me hier heen bracht,
de kracht die ik uit mijn benen heb getrapt,
het goede weer,
ach zo'n kostbaar stukje geluk,
dat meermaals ons behartigt en behaagt,
onze constante en alles bepalende.
Met lieve groeten,
:0) Veerle Loriaux
zondag 3 oktober 2010
Koolhof wandelroute / Nieuwpoort (7,8km)
Beste natuurvriend,
Misschien delen we dezelfde microbe: druk, druk, druk, druk,...
Met oktober begint mijn agenda aardig volgeschreven te geraken, maar de wekelijkse afspraak met natuur en bos blijft ons keurmerk!
Vandaag heb ik afspraak met de zee, Nieuwpoort, langsheen een uitgebreid netwerk van historische waterwegen.
Spoorlijn 74 Diksmuide-Nieuwpoort vormde een onschatbare bijdrage aan de ontwikkeling van Nieuwpoort tot toeristische badplaats. Vandaag kunnen wij hier niets meer van merken, indien we niet over didactisch materiaal en internet zouden beschikken.
We gaan hiermee wat dieper op de feiten in, terwijl we onze voettocht aanvatten op het Marktplein van Nieuwpoort (stad) voor het stadhuis, en wandelen langs de stadshalle.
De Frontzate (= de oude spoorlijn Diksmuide-Nieuwpoort) brengt ons naar de overkant van het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. We nemen de doorsteek naar het spaarbekken op de koolhofvaart. Oei ! We zijn hier niet alleen? Dappere mountainebikers delen met ons hetzelfde pad...Dit 10 ha grote spaarbekken werd gegraven met een tweeledig doel:
- vooreerst was er een grote hoeveelheid zand nodig voor de aanleg van de A18/E40 autosnelweg.
- de kom vervult de rol van bufferbekken, voor de opvang van piekdebieten in de waterafvoer.
Maar ook hengelaars en watervogels hebben hier hun vaste plek gevonden...
De wind kan hier flink door de kleren waaien! Een mens mag de natuur niet tegenwerken. Maar hijzelf mag nu niet indommelen. Het is zo'n dankbaar tijdverdrijf de longen te kunnen vullen met zeelucht! In het bijzonder als wind en regen ons straks aan de open haard gaan kluisteren!
In welke richting je je hoofd ook draait, je staat roerloos te kijken op het polderlandschap, waar roofvogels vrij spel krijgen op de open vlakte. Nu de maïs van 't veld wordt gehaald, breekt voor vele dieren een bange tijd aan...
We wandelen richting kerk het spaarbekken uit, terug de Frontzate op en stappen even later parrallel met het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke mee. Het pittoreske sluisje trekt onze aandacht. We houden even halt, om de primitieve maar totnogtoe doetreffende constructie te bestuderen.
Via het kanaal wordt het sluizencomplex de Ganzepoot bereikt. Zes waterwegen worden er samengebracht in één enkel sluizencomplex in de achterhaven.
Je weet het, of je weet het niet. Ik wist het niet: het Koning Albert I-monument kan je ook vanuit de hoogte bekijken. In één van de vele zuilen is een trap en een lift voorzien! Vandaag was het gesloten, dju toch! Voor alle info hieromtrent kan je terecht bij het toeristisch infokantoor, of je telefoneert naar : 058/ 23.55.87 Succes!
De Oude Veurnevaart brengt ons naar de startplaats terug.
De zeelucht heeft ons deugd gedaan. Een verhaaltje, vóór het slapen gaan, zal (denk ik) niet nodig zijn.
'k Hoop dat jouw dag ook goed is verlopen?
Met hartelijke herfstgroeten,
:0) Veerle Loriaux
Misschien delen we dezelfde microbe: druk, druk, druk, druk,...
Met oktober begint mijn agenda aardig volgeschreven te geraken, maar de wekelijkse afspraak met natuur en bos blijft ons keurmerk!
Vandaag heb ik afspraak met de zee, Nieuwpoort, langsheen een uitgebreid netwerk van historische waterwegen.
Spoorlijn 74 Diksmuide-Nieuwpoort vormde een onschatbare bijdrage aan de ontwikkeling van Nieuwpoort tot toeristische badplaats. Vandaag kunnen wij hier niets meer van merken, indien we niet over didactisch materiaal en internet zouden beschikken.
We gaan hiermee wat dieper op de feiten in, terwijl we onze voettocht aanvatten op het Marktplein van Nieuwpoort (stad) voor het stadhuis, en wandelen langs de stadshalle.
De Frontzate (= de oude spoorlijn Diksmuide-Nieuwpoort) brengt ons naar de overkant van het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. We nemen de doorsteek naar het spaarbekken op de koolhofvaart. Oei ! We zijn hier niet alleen? Dappere mountainebikers delen met ons hetzelfde pad...Dit 10 ha grote spaarbekken werd gegraven met een tweeledig doel:
- vooreerst was er een grote hoeveelheid zand nodig voor de aanleg van de A18/E40 autosnelweg.
- de kom vervult de rol van bufferbekken, voor de opvang van piekdebieten in de waterafvoer.
Maar ook hengelaars en watervogels hebben hier hun vaste plek gevonden...
De wind kan hier flink door de kleren waaien! Een mens mag de natuur niet tegenwerken. Maar hijzelf mag nu niet indommelen. Het is zo'n dankbaar tijdverdrijf de longen te kunnen vullen met zeelucht! In het bijzonder als wind en regen ons straks aan de open haard gaan kluisteren!
In welke richting je je hoofd ook draait, je staat roerloos te kijken op het polderlandschap, waar roofvogels vrij spel krijgen op de open vlakte. Nu de maïs van 't veld wordt gehaald, breekt voor vele dieren een bange tijd aan...
We wandelen richting kerk het spaarbekken uit, terug de Frontzate op en stappen even later parrallel met het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke mee. Het pittoreske sluisje trekt onze aandacht. We houden even halt, om de primitieve maar totnogtoe doetreffende constructie te bestuderen.
Via het kanaal wordt het sluizencomplex de Ganzepoot bereikt. Zes waterwegen worden er samengebracht in één enkel sluizencomplex in de achterhaven.
Je weet het, of je weet het niet. Ik wist het niet: het Koning Albert I-monument kan je ook vanuit de hoogte bekijken. In één van de vele zuilen is een trap en een lift voorzien! Vandaag was het gesloten, dju toch! Voor alle info hieromtrent kan je terecht bij het toeristisch infokantoor, of je telefoneert naar : 058/ 23.55.87 Succes!
De Oude Veurnevaart brengt ons naar de startplaats terug.
De zeelucht heeft ons deugd gedaan. Een verhaaltje, vóór het slapen gaan, zal (denk ik) niet nodig zijn.
'k Hoop dat jouw dag ook goed is verlopen?
Met hartelijke herfstgroeten,
:0) Veerle Loriaux
dinsdag 28 september 2010
Kleine genoegens voor later...
Beste natuurvriend,
Beetje jammer... dat ik niet in de Belgische of Luxemburgse Ardennen woon, de Veluwe in Nederland, de Limburgse of Antwerpse Kempen, misschien?
Wat verschillende natuurverenigingen laten optekenen in hun verslagen, is dat een grote biodiversiteit enkel kans maakt in aaneengesloten natuurgebieden. Hier niet, dus?
Correctie! Hier en daar werkt men aan dit euvel.
Zie bvb. Preshoekbos. Het nog prille bos is een onderdeel van een toekomstig recreatieve groenas, het 'Groen Lint Zuid', dat het Preshoekbos in Marke en Lauwe met het Kennedybos op 't Hoge in Kortrijk moet verbinden.
Misschien is het (van mijn kant) wenselijk, om te vertrekken vanuit het niets, het bijna verwaarloosbare stadspark, het bos(je) in de buurt, of (kleiner nog!) mijn eigen tuin, om wat creativiteit in ons op te wekken?
Pas als we om kleine dingen kunnen geven, slaat de be(ver)wondering wel over op de inburgering van talloze natuurverenigingen, die met heel bescheiden middelen grote initiatieven aanporren, en niet bij de pakken blijven zitten.
Geen cd's, dvd's, of parfum onder de kerstboom voor mij.
Ik koop een stukje natuur vrij!
Met hartsverwarmende groeten,
:0) Veerle Loriaux
Beetje jammer... dat ik niet in de Belgische of Luxemburgse Ardennen woon, de Veluwe in Nederland, de Limburgse of Antwerpse Kempen, misschien?
Wat verschillende natuurverenigingen laten optekenen in hun verslagen, is dat een grote biodiversiteit enkel kans maakt in aaneengesloten natuurgebieden. Hier niet, dus?
Correctie! Hier en daar werkt men aan dit euvel.
Zie bvb. Preshoekbos. Het nog prille bos is een onderdeel van een toekomstig recreatieve groenas, het 'Groen Lint Zuid', dat het Preshoekbos in Marke en Lauwe met het Kennedybos op 't Hoge in Kortrijk moet verbinden.
Misschien is het (van mijn kant) wenselijk, om te vertrekken vanuit het niets, het bijna verwaarloosbare stadspark, het bos(je) in de buurt, of (kleiner nog!) mijn eigen tuin, om wat creativiteit in ons op te wekken?
Pas als we om kleine dingen kunnen geven, slaat de be(ver)wondering wel over op de inburgering van talloze natuurverenigingen, die met heel bescheiden middelen grote initiatieven aanporren, en niet bij de pakken blijven zitten.
Geen cd's, dvd's, of parfum onder de kerstboom voor mij.
Ik koop een stukje natuur vrij!
Met hartsverwarmende groeten,
:0) Veerle Loriaux
zaterdag 25 september 2010
Media- Zondag 2010.
Beste natuurvriend,
Media- Zondag...
Als ik het verklarend woordenboek raadpleeg, lees ik over alles wat duiding maakt van (massa)communicatie, via verspreiding van informatie en kennis.
Ook hier én nu.
In het veelzijdig aanbod aan communicatie zou een mens bijna verdwaald raken.
De Media tracht met bescheiden middelen en mankracht een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Ik denk dat ik mijn weg tot de communicatiewereld gevonden heb...
Ik geef toe dat ik de Media deels met argwaan, deels met vertrouwen benader.
Toch kan ik nauwelijks vatten hoeveel mensen dagelijks met ons bezig zijn... in de verspreiding aan informatie bij de verwerking van onze behoeften en plichten, bij werk en vrije tijd, bij ziekte en gezondheid, bij onszelf en bij elkaar, ...
Dat communicatie een grote bijdrage kan leveren tot het algemeen welzijn, vind ik heel belangrijk!
Het is niet omdat ik anders niet weet wat te doen met mijn tijd, want mijn tijd -net als uw tijd- is kostbaar...
Het is niet om te willen ontsnappen tussen mijn vier muren...
Het is "alles" wat voorafgaat:
de documentatiemap, het internet, het leerboek, de fiets- en wandelkaart, de mondelinge overdracht van informatie, natuurgids en tips, enzovoort enzoverder.
Dàn pas kan de tocht beginnen.
Media- zondag gaat me niet onverschillig voorbij. Redenen te over om er even bij stil te staan. 't Is te zeggen: Doen wijzelf moeite genoeg om te durven communiceren?
Met beleefde groeten,
:0) Veerle Loriaux
Media- Zondag...
Als ik het verklarend woordenboek raadpleeg, lees ik over alles wat duiding maakt van (massa)communicatie, via verspreiding van informatie en kennis.
Ook hier én nu.
In het veelzijdig aanbod aan communicatie zou een mens bijna verdwaald raken.
De Media tracht met bescheiden middelen en mankracht een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Ik denk dat ik mijn weg tot de communicatiewereld gevonden heb...
Ik geef toe dat ik de Media deels met argwaan, deels met vertrouwen benader.
Toch kan ik nauwelijks vatten hoeveel mensen dagelijks met ons bezig zijn... in de verspreiding aan informatie bij de verwerking van onze behoeften en plichten, bij werk en vrije tijd, bij ziekte en gezondheid, bij onszelf en bij elkaar, ...
Dat communicatie een grote bijdrage kan leveren tot het algemeen welzijn, vind ik heel belangrijk!
Het is niet omdat ik anders niet weet wat te doen met mijn tijd, want mijn tijd -net als uw tijd- is kostbaar...
Het is niet om te willen ontsnappen tussen mijn vier muren...
Het is "alles" wat voorafgaat:
de documentatiemap, het internet, het leerboek, de fiets- en wandelkaart, de mondelinge overdracht van informatie, natuurgids en tips, enzovoort enzoverder.
Dàn pas kan de tocht beginnen.
Media- zondag gaat me niet onverschillig voorbij. Redenen te over om er even bij stil te staan. 't Is te zeggen: Doen wijzelf moeite genoeg om te durven communiceren?
Met beleefde groeten,
:0) Veerle Loriaux
zondag 19 september 2010
De Goedendagroute(49km)
Beste natuurvriend,
Naar goede afspraken met Westtoer voeren vrijwilligers, op regelmatige basis, controle uit over de door haar georganiseerde tochten.
Vandaag staat het nazicht van de Goedendag(fiets)route op onze kalender.
Deze route start aan de Groeningeabdij te Kortrijk, nabij de plek waar op 11 juli 1302 de Guldensporenslag plaats vond. In deze slag werd de goedendag als wapen gebruikt.
Nu we hier zijn, brengen we eerst een bezoekje aan de St.-Antoniuskerk, bij broeder Isidoor.
De Goedendagroute volgt de Leie stroomafwaarts via Kuurne. Van daaruit loopt het verder langs Harelbeke, Stasegem, Zwevegem, Bellegem, Rollegem, Aalbeke, Marke, Bissegem, terug naar Kortrijk.
Vlak aan het toeristisch infokantoor staat momenteel een kunstwerk, van Jeps Stein Bullet: " Lost Flammos". Heel intrigerend, confronterend, lijkt mij. Ik ga het kantoor binnen om meer uitleg te vragen over het werk. Het kunstwerk zou verwijzen naar de tentoonstelling 'Ongelooflijk'.
Ongelooflijk! Van hemel, hel en halleluja is een erfgoedtentoonstelling rond het volksgeloof in de laatste anderhalve eeuw. Met de deskundige hulp van twee talentvolle scenografen, Hilde Bouchez en Marij De Brabandere, is dit een zeer open en hedendaagse presentatie geworden.
periode: van 9 juli 2010 - 9 januari 2011
locatie: Museum Kortrijk 1302 / Begijnhofpark - Houtmarkt
info: toerisme@kortrijk.be tel.: 056/ 27.78.40
We rijden de stad uit, en zoeken de rust van het Provinciedomein De Gavers op. Renovatiewerken van de recreatieve site Zuid maken het domein deels ontoegankelijk, maar ófwel trotseer je een modderpad van +/- 100 à 150m ófwel neem je een ommetje.
De lucht is grauw en wordt zwaar. De eerste miezerige regenvlagen komen eraan. Aangename kennismaking!
Even voorbij de oversteek van de A17, bereiken we de St.-Denijseweg (die ik de Ivoren Tempelstraat durf te noemen, vanwege de mooie huizen!), en hier worden onze kuitspieren aan een eerste proef onderworpen, een tweede volgt aan het Laatste Oordje, en vanaf dan ben je het glooiend landschap al gewend.
Tussen Bellegem en Rollegem, en nat tot op ons hemdje, zoeken we een schuilplaats. We zijn al content met een bushokje. Zie ons hier nu zitten als twee snotneuzen (letterlijk!), maar al bij al hebben we ook pret voor twee. En zie! de hemel klaart op!
In mijn hoofd weergalmt een zoveelste keer Una Furtiva Lagrima, uit: l'Élexir d'amour, van Donizetti.
Nog een kleine knauw, ter hoogte van Aalbeke, komt Kortrijk in zicht. De hoge betonnen zuil 'De Sjouwer' houden we links van ons, terwijl we rechts de brug over het klaverblad van de A14-E17/ A17-E403 nemen. In 2002 werden hier rond de eerste bomen geplant van het Preshoekbos. Het nog prille bos is een onderdeel van een toekomstig recreatieve groenas, het 'Groen Lint Zuid', dat het Preshoekbos in Marke en Lauwe met het Kennedybos op 't Hoge in Kortrijk verbindt. Het Preshoekbos wordt een nieuw bos van 40 ha, waarvan 10 ha in landbouwgebruik blijft.
Met het haar in alle windstreken fietsen we Kortrijk binnen, waar mijn echtgenoot een ticket heeft besteld voor de tentoonstelling Ongelooflijk. Dank je wel, paps!
En daarmee is het . gezet achter een deugdzame fietstocht.
Straks lekker slapen.
Morgen gezond weer op!
Met doorweekte groeten,
:0) Veerle Loriaux
Naar goede afspraken met Westtoer voeren vrijwilligers, op regelmatige basis, controle uit over de door haar georganiseerde tochten.
Vandaag staat het nazicht van de Goedendag(fiets)route op onze kalender.
Deze route start aan de Groeningeabdij te Kortrijk, nabij de plek waar op 11 juli 1302 de Guldensporenslag plaats vond. In deze slag werd de goedendag als wapen gebruikt.
Nu we hier zijn, brengen we eerst een bezoekje aan de St.-Antoniuskerk, bij broeder Isidoor.
De Goedendagroute volgt de Leie stroomafwaarts via Kuurne. Van daaruit loopt het verder langs Harelbeke, Stasegem, Zwevegem, Bellegem, Rollegem, Aalbeke, Marke, Bissegem, terug naar Kortrijk.
Vlak aan het toeristisch infokantoor staat momenteel een kunstwerk, van Jeps Stein Bullet: " Lost Flammos". Heel intrigerend, confronterend, lijkt mij. Ik ga het kantoor binnen om meer uitleg te vragen over het werk. Het kunstwerk zou verwijzen naar de tentoonstelling 'Ongelooflijk'.
Ongelooflijk! Van hemel, hel en halleluja is een erfgoedtentoonstelling rond het volksgeloof in de laatste anderhalve eeuw. Met de deskundige hulp van twee talentvolle scenografen, Hilde Bouchez en Marij De Brabandere, is dit een zeer open en hedendaagse presentatie geworden.
periode: van 9 juli 2010 - 9 januari 2011
locatie: Museum Kortrijk 1302 / Begijnhofpark - Houtmarkt
info: toerisme@kortrijk.be tel.: 056/ 27.78.40
We rijden de stad uit, en zoeken de rust van het Provinciedomein De Gavers op. Renovatiewerken van de recreatieve site Zuid maken het domein deels ontoegankelijk, maar ófwel trotseer je een modderpad van +/- 100 à 150m ófwel neem je een ommetje.
De lucht is grauw en wordt zwaar. De eerste miezerige regenvlagen komen eraan. Aangename kennismaking!
Even voorbij de oversteek van de A17, bereiken we de St.-Denijseweg (die ik de Ivoren Tempelstraat durf te noemen, vanwege de mooie huizen!), en hier worden onze kuitspieren aan een eerste proef onderworpen, een tweede volgt aan het Laatste Oordje, en vanaf dan ben je het glooiend landschap al gewend.
Tussen Bellegem en Rollegem, en nat tot op ons hemdje, zoeken we een schuilplaats. We zijn al content met een bushokje. Zie ons hier nu zitten als twee snotneuzen (letterlijk!), maar al bij al hebben we ook pret voor twee. En zie! de hemel klaart op!
In mijn hoofd weergalmt een zoveelste keer Una Furtiva Lagrima, uit: l'Élexir d'amour, van Donizetti.
Nog een kleine knauw, ter hoogte van Aalbeke, komt Kortrijk in zicht. De hoge betonnen zuil 'De Sjouwer' houden we links van ons, terwijl we rechts de brug over het klaverblad van de A14-E17/ A17-E403 nemen. In 2002 werden hier rond de eerste bomen geplant van het Preshoekbos. Het nog prille bos is een onderdeel van een toekomstig recreatieve groenas, het 'Groen Lint Zuid', dat het Preshoekbos in Marke en Lauwe met het Kennedybos op 't Hoge in Kortrijk verbindt. Het Preshoekbos wordt een nieuw bos van 40 ha, waarvan 10 ha in landbouwgebruik blijft.
Met het haar in alle windstreken fietsen we Kortrijk binnen, waar mijn echtgenoot een ticket heeft besteld voor de tentoonstelling Ongelooflijk. Dank je wel, paps!
En daarmee is het . gezet achter een deugdzame fietstocht.
Straks lekker slapen.
Morgen gezond weer op!
Met doorweekte groeten,
:0) Veerle Loriaux
Abonneren op:
Posts (Atom)
