Hallo aan de overkant!
Vandaag neem ik je mee kriskras door Diksmuidse poldergebied. Ga je met me mee?
De Polderbloem ( hotel/restau/tea-room/taverne) aan de Markt van Diksmuide, lonkte ons voor een tas koffie. Psst: het suikerklontje is goed voor onderweg ...
In St.-Jacobskapelle werd onze aandacht even afgeleid bij het bewonderen van een metalen standbeeld: de Pelgrim (kunstenaar is Eddy Malfait).
Hier komt onze fietsroute samen met de Noordzee-fietsroute.
Nieuwkerke: Nà zo'n 3 km fietsen - langs een dichtbegroeide haag, aan het huisnummer 18, staan we met verbazing te kijken naar de Villa Marietta. Blauw- wit geschilderde luiken trekken de aandacht. Een zekere mevr. Faverger-Tack moet hier destijds hebben gewoond. Tijdens W.O.I was zij een dame van hoge leeftijd, die - gezeten op de rug van een ezelin- rondtrok naar de loopgraven, om daar de uitgeputte soldaten moed in te spreken. Waarschijnlijk om die reden, werd zij later ' de soldatenmoeder van het front' genoemd... We fietsen van de ene verwondering in de andere, tot we twee windmolens opmerken, die in het landschap werden neergezet in 2004. Project 'de Put' , een realisatie voor de som van 1,9 miljoen euro , biedt aan 1150 gezinnen groene stroom, gespreid over een periode van 20 jaar.
Nieuwkerke heeft ook een paardemelkerij op zijn grondgebied. De Koekoek is hier zeker nog niet uitgestorven! Hij vergezelde ons een eindje op onze tocht.
Wat verderop, aan de kerk van Lampernisse, hielden we even halt.
Sterker dan mezelf moest ik toch even het kerkje binnengaan. Hier vertrekt trouwens ook de wandelroute 'Zannekin' ( 6,4 km), die eveneens een realisatie van Westtoer is.
Richting Zoutenaaie maakten we kennis met de Grote Ijzerbroekgeul = een restant van een vroegere getijdengeul (kreek).
Aan St.-Katharinakapelle, meerbepaald het St.-Katharinapad ( tussen Zoutenaaie en Pervijze) terecht gekomen, nemen we een bidhuisje waar, of... wat er nog van overblijft. Hier hing even een doodse stilte... We spurtten weg richting Frontzane (spoorwegbedding naar Nieuwpoort) en... iets wat ik - tot op vandaag- niet goed begreep, bleek een kunstwerk te zijn, van Lucas Coeman (°1950): overeenkomstig begin- en einddatum W.O.I werden betonnen staven neergelegd. Het aantal staven verwijzen naar de getallen 4-8-19-14 / 11-11-19-18
Snap je het? 'k Ben blij dat ik niet meer alleen ben in 't ontwaren van die puzzel ... En sorry beste Lucas, 't was niet onaardig bedoeld...
Op jullie gezondheid !
Schorre/ 't Vissershuis ( klein maar fijn restaurant- café) haalden we dankbare herinneringen op aan een familie-onderonsje. Paling is hier de specialiteit. Proberen waard, hoor!
En nu, met de wind van voren, trapten we de laatste kilometers terug naar AF, langs de Dodengang, de Calvalerieberg ( =een gedenkteken voor de duizenden gesneuvelde soldaten en burgers van W.O. I), de Paxpoort ( Ijzertoren).
Dàg Diksmuide, stad van heerlijke zuivelproducten, bonte koeien en vette poldergrond !
Voor diegene die het nog niet wist...
:0) Veerle Loriaux
zondag 27 april 2008
vrijdag 25 april 2008
wandelen vanuit Kemmel
Na deze natte maartmaand meer dan tijd om weer eens de wandelschoenen aan te trekken.
Ons doel was deze keer een wandeling vanuit Kemmel . gewapend met de wandelkaart "wandelnetwerk Heuvelland "gingen we op stap.
De auto werd achtergelaten op ' Den Dries ' waar er volop parkeerplaats was.
Vooraf hadden we de knooppunten uitgetekend, erg handig om niet steeds op je kaart te moeten kijken.
Indien nodig kan je ze altijd raadplegen om je wandeling wat uit te breiden ,of bij noodweer en andere perikelen je tocht wat in te korten.Wij zelf kozen voor een afstand van een 11 km .
Onderweg moet je niet rekenen op versterking van de innerlijke mens dus is wat drank bij warm weer wel een aanrader.
Je kan wel je ogen trakteren op mooie vergezichten en ruimte .
Je neus kan je laten genieten van geur van aarde pas geploegd en soms ook van iets minder frissere geuren maar ze horen er ook bij.
Je moet wel goede stapschoenen aan thebben want het is soms wel klimmen en het de ondergrond is wat hobbelig.
Het is ook volop het moment van jong geweld in de weiden , een attractie voor klein en groot , eens iets anders dan de kermis.
De hele omgeving ziet er gewoon nieuw uit in dit seizoen . Op de kemmelberg zelf wacht ons de verrrassing . Hier is alles blauw van de boshyacinten, een blauw waar een schilder jaloers van wordt.
Terug in Kemmeldorp is het tijd om de inwendige mens te belonen en dat is dan ook geen probleem. De zon gunt ons zelfs een plaatsje op het terras van ' het labyrint' .Hier kan je terecht voor een drankje en een hapje.
Nog energie over ? Dan kan je je n og eens uitleven op de stelten of een spelletje spelen aan de taptafel.
Deze wandeling is een aanrader zeker in de lente.
tips : Ben je met de trein, dan kan je met de belbus tot Kemmel komen.
Je moet minstens 2 uur vooraf reserveren bij DE LIJN
op dit nummer : 059 565256
Wij namen de knooppunten : 76-71-75-55-54-51--60-61-63-74-83-82-81-80-79
Miriam
Ons doel was deze keer een wandeling vanuit Kemmel . gewapend met de wandelkaart "wandelnetwerk Heuvelland "gingen we op stap.
De auto werd achtergelaten op ' Den Dries ' waar er volop parkeerplaats was.
Vooraf hadden we de knooppunten uitgetekend, erg handig om niet steeds op je kaart te moeten kijken.
Indien nodig kan je ze altijd raadplegen om je wandeling wat uit te breiden ,of bij noodweer en andere perikelen je tocht wat in te korten.Wij zelf kozen voor een afstand van een 11 km .
Onderweg moet je niet rekenen op versterking van de innerlijke mens dus is wat drank bij warm weer wel een aanrader.
Je kan wel je ogen trakteren op mooie vergezichten en ruimte .
Je neus kan je laten genieten van geur van aarde pas geploegd en soms ook van iets minder frissere geuren maar ze horen er ook bij.Je moet wel goede stapschoenen aan thebben want het is soms wel klimmen en het de ondergrond is wat hobbelig.
Het is ook volop het moment van jong geweld in de weiden , een attractie voor klein en groot , eens iets anders dan de kermis.
De hele omgeving ziet er gewoon nieuw uit in dit seizoen . Op de kemmelberg zelf wacht ons de verrrassing . Hier is alles blauw van de boshyacinten, een blauw waar een schilder jaloers van wordt.Terug in Kemmeldorp is het tijd om de inwendige mens te belonen en dat is dan ook geen probleem. De zon gunt ons zelfs een plaatsje op het terras van ' het labyrint' .Hier kan je terecht voor een drankje en een hapje.
Nog energie over ? Dan kan je je n og eens uitleven op de stelten of een spelletje spelen aan de taptafel.Deze wandeling is een aanrader zeker in de lente.
tips : Ben je met de trein, dan kan je met de belbus tot Kemmel komen.
Je moet minstens 2 uur vooraf reserveren bij DE LIJN
op dit nummer : 059 565256
Wij namen de knooppunten : 76-71-75-55-54-51--60-61-63-74-83-82-81-80-79
Miriam
donderdag 24 april 2008
van tussen 2 oren
eindelijk ingelogd, eindelijk voor de eerste keer geblogd
dit is maar een oefending,
hier wordt duidelijk nog aan gewerkt,
eerste poging foto erin en dan maar even kijken wat het geeft.....
dinsdag 22 april 2008
Wandelen, sneukelen & keuvelen
Vrijdag 18 april laatstleden werd het Erfgoedwandelpad te Damme officieel geopend.
We gingen in op de uitnodiging en toerden richting stad "Lamme Goedzak".
Het werd letterlijk toeren, want de vele borden met wegwerkzaamheden noopten ons om tot bijna aan de grens met ons dierbaar buurland Nederland te rijden vooraleer Damme te bereiken maar het loonde de moeite !
We werden op het marktplein geweldig goed ontvangen en met een kop verse koffie was alle routeleed meteen vergeten.
De burgervader Dirk Bisschops en gedeputeerde Patrick Van Gheluwe schetsten in hun speech de historische waarden langs deze route en legden uit hoe dit wandelpad tot stand kwam.
De laatste klinknagel werd door beide heren de grond ingeklopt en de wandeling kon beginnen.
Het was even wennen, geen bewegwijzeringsbordjes meer zoeken maar ondanks het vele mooie dat te bewonderen valt toch je ogen op de grond richten om de richting van de klinknagels te volgen. Op het Haringplein hielden we halt voor de eerste innerlijke versterking van de mens. "Jenever met maatjes", heel toepasselijk. Daarna vernamen we ook de legende die verbonden is aan de stadsnaam Damme.
De legende verteld over het spoken van een zwervershond in deze kontrijen. Hij zou destijds door de plaatselijke bevolking gevangen genomen zijn en in de "Dammen" gegooid zijn, wat meteen zijn einde betekende. Zo werd "Damme" geboren.
Als we wat verder wandelen kunnen we in de schaduw van de kerk genieten van een Maerlandbier met kaas. De pastorie staat er nu verlaten bij na het jammerlijk overlijden van hun geliefde Pastoor Monbaliu. Enkele stadsgenoten vertellen ons sappige verhalen over welke echte bourgondiër deze geestelijke leiders wel was en hoe dicht de dorpsherder bij zijn parochianen leefde.
We trekken verder langs weiden tot aan het kanaal. Mooie vergezichten doen ons even aan de mooie boerenbuiten denken. De schapen gunnen ons een verbaasde blik. Ze zijn duidelijk nog niet gewoon aan de wandelaars.
Terug aangekomen in de kelder van het stadhuis wachten belegde broodjes en wijn op ons. Spijs & drank in overvloed.
We houden er een goed gevoel aan over bij onze thuiskomst. Damme, een stad met erfgoed, met landschap, met water, restaurants en lekkernijen.
Damme, een stad het bezoeken waard.
We gingen in op de uitnodiging en toerden richting stad "Lamme Goedzak".
Het werd letterlijk toeren, want de vele borden met wegwerkzaamheden noopten ons om tot bijna aan de grens met ons dierbaar buurland Nederland te rijden vooraleer Damme te bereiken maar het loonde de moeite !
We werden op het marktplein geweldig goed ontvangen en met een kop verse koffie was alle routeleed meteen vergeten.
De burgervader Dirk Bisschops en gedeputeerde Patrick Van Gheluwe schetsten in hun speech de historische waarden langs deze route en legden uit hoe dit wandelpad tot stand kwam.
De laatste klinknagel werd door beide heren de grond ingeklopt en de wandeling kon beginnen.
Het was even wennen, geen bewegwijzeringsbordjes meer zoeken maar ondanks het vele mooie dat te bewonderen valt toch je ogen op de grond richten om de richting van de klinknagels te volgen. Op het Haringplein hielden we halt voor de eerste innerlijke versterking van de mens. "Jenever met maatjes", heel toepasselijk. Daarna vernamen we ook de legende die verbonden is aan de stadsnaam Damme.
De legende verteld over het spoken van een zwervershond in deze kontrijen. Hij zou destijds door de plaatselijke bevolking gevangen genomen zijn en in de "Dammen" gegooid zijn, wat meteen zijn einde betekende. Zo werd "Damme" geboren.
Als we wat verder wandelen kunnen we in de schaduw van de kerk genieten van een Maerlandbier met kaas. De pastorie staat er nu verlaten bij na het jammerlijk overlijden van hun geliefde Pastoor Monbaliu. Enkele stadsgenoten vertellen ons sappige verhalen over welke echte bourgondiër deze geestelijke leiders wel was en hoe dicht de dorpsherder bij zijn parochianen leefde.
We trekken verder langs weiden tot aan het kanaal. Mooie vergezichten doen ons even aan de mooie boerenbuiten denken. De schapen gunnen ons een verbaasde blik. Ze zijn duidelijk nog niet gewoon aan de wandelaars.
Terug aangekomen in de kelder van het stadhuis wachten belegde broodjes en wijn op ons. Spijs & drank in overvloed.
We houden er een goed gevoel aan over bij onze thuiskomst. Damme, een stad met erfgoed, met landschap, met water, restaurants en lekkernijen.
Damme, een stad het bezoeken waard.
Verfijning fietsnetwerk Brugse Ommeland
Een fietsnetwerk is blijkbaar ook wel eens aan wijzigingen onderhevig. Soms kan een netwerk verfijnd worden zodat je via een kortere of rustiger weg je bestemming of het volgende knooppunt kan bereiken. Soms is het een alternatieve weg die veel veiliger is, soms is er een brug aangelegd over een spoorweg,...
Een verfijning van een fietsnetwerk in de praktijk toepassen is echter niet zo evident als het op het eerste zicht wel lijkt. Wat moet je bv. doen als er hierdoor een nieuw knooppunt wordt gecreëerd? Wat te doen met fietsers die nog over een vroegere kaartversie beschikken?
Is deze blog dan niet het ideale medium om wijzigingen door te geven?
Vrij recent kreeg het fietsnetwerk Brugse Ommeland Zuid er een nieuwe aftakking bij. Vanaf nu kan je vanuit het centrum van Torhout (knooppunt 2) op een veilige en rustige manier fietsen naar knooppunt 4 (Schaakske nabij St-Henricus). Bijkomend voordeel is dat je nog passeert aan de kinderboerderij D'Oude Smelterij (ideaal voor een stop met kinderen). In plaats van de vroegere verbinding die 5,6km lang was kom je nu van knooppunt 2 naar 4 op nog geen 3km rijden.
Een verfijning van een fietsnetwerk in de praktijk toepassen is echter niet zo evident als het op het eerste zicht wel lijkt. Wat moet je bv. doen als er hierdoor een nieuw knooppunt wordt gecreëerd? Wat te doen met fietsers die nog over een vroegere kaartversie beschikken?
Is deze blog dan niet het ideale medium om wijzigingen door te geven?
Vrij recent kreeg het fietsnetwerk Brugse Ommeland Zuid er een nieuwe aftakking bij. Vanaf nu kan je vanuit het centrum van Torhout (knooppunt 2) op een veilige en rustige manier fietsen naar knooppunt 4 (Schaakske nabij St-Henricus). Bijkomend voordeel is dat je nog passeert aan de kinderboerderij D'Oude Smelterij (ideaal voor een stop met kinderen). In plaats van de vroegere verbinding die 5,6km lang was kom je nu van knooppunt 2 naar 4 op nog geen 3km rijden.
maandag 21 april 2008
Weverijroute
De Weverij (fiets-)route
__________________
Onze fietsroute begint te Ingelmunster aan de Markt.
Na een 100 m. trappen werden we al uit het drukke verkeer geplukt en gedropt langs het kanaal Roeselare- Leie. Dit stukje jaagpad leidde ons langs het vlakke landschap, waar boeren duchtig aan het werk waren. Eksters en kraaien vlijden zich met grote bressen neer op de fris omgeploegde akkers. Langs alle kanten werden we verrast door wielertoeristen.
Langs de Muizelmolen, het natuurreservaat Leiemeander, het Munckenhof (= 'oudste' hoeve van Ooigem), bereikten we het sluizencomplex, waar het kanaal Roeselare- Leie in de nieuwe Leie uitmondt. Opgemerkt: er is een duidelijk hoogtevershil tussen beide waterwegen!
Even vóór Oostrozebeke spraken we onze picknic aan, omdat deze route niet voorziet in eet- en drankgelegenheid. Waar een routeplan al niet goed voor is!...
Wist je trouwens, dat katten dol zijn op peperkoek? De helft van mijn boterham is toen in de maag van een zwarte panter terecht gekomen!...
Voor het ' Goed ter Claerhout ' hielden we even halt bij een bidkapelletje ( 1929). Een rustplaats zou je het kunnen noemen, waar - in de meimaand- elke zondagnamiddag om 13u30 een rozenhoedje wordt gebeden. Hier liet ik even mijn gedachten de vrije loop. Misschien is deze plek ook een rustpunt voor jou, in deze jachtige tijd en mijmer ook jij even over je eigen weggetje?
Het provinciedomein 't Veld, te Ardooie, geeft perspectief aan elke toevallige passant of natuurvriend. Hier 'ontdekten' we ook de ' Veldroute' (36km lang). Waarschijnlijk loopt deze wel kriskras door Ardooie?
Onze tocht zat er bijna op na 41 km..., wanneer de kerk van Emelgem in zicht kwam, wij de Beukendreef inreden en hobbelend over kasseien het kasteel van Ingelmunster bereikten.
Pràchtig was deze route!
:0) Veerle Loriaux
__________________
Onze fietsroute begint te Ingelmunster aan de Markt.
Na een 100 m. trappen werden we al uit het drukke verkeer geplukt en gedropt langs het kanaal Roeselare- Leie. Dit stukje jaagpad leidde ons langs het vlakke landschap, waar boeren duchtig aan het werk waren. Eksters en kraaien vlijden zich met grote bressen neer op de fris omgeploegde akkers. Langs alle kanten werden we verrast door wielertoeristen.
Langs de Muizelmolen, het natuurreservaat Leiemeander, het Munckenhof (= 'oudste' hoeve van Ooigem), bereikten we het sluizencomplex, waar het kanaal Roeselare- Leie in de nieuwe Leie uitmondt. Opgemerkt: er is een duidelijk hoogtevershil tussen beide waterwegen!
Even vóór Oostrozebeke spraken we onze picknic aan, omdat deze route niet voorziet in eet- en drankgelegenheid. Waar een routeplan al niet goed voor is!...
Wist je trouwens, dat katten dol zijn op peperkoek? De helft van mijn boterham is toen in de maag van een zwarte panter terecht gekomen!...
Voor het ' Goed ter Claerhout ' hielden we even halt bij een bidkapelletje ( 1929). Een rustplaats zou je het kunnen noemen, waar - in de meimaand- elke zondagnamiddag om 13u30 een rozenhoedje wordt gebeden. Hier liet ik even mijn gedachten de vrije loop. Misschien is deze plek ook een rustpunt voor jou, in deze jachtige tijd en mijmer ook jij even over je eigen weggetje?
Het provinciedomein 't Veld, te Ardooie, geeft perspectief aan elke toevallige passant of natuurvriend. Hier 'ontdekten' we ook de ' Veldroute' (36km lang). Waarschijnlijk loopt deze wel kriskras door Ardooie?
Onze tocht zat er bijna op na 41 km..., wanneer de kerk van Emelgem in zicht kwam, wij de Beukendreef inreden en hobbelend over kasseien het kasteel van Ingelmunster bereikten.
Pràchtig was deze route!
:0) Veerle Loriaux
zaterdag 19 april 2008
Duinbossenwandelpad
Tussen De Haan en Wenduine kun je een 10km. lange wandeling maken.De wandeling start in De Haan aan het tramhokje vlak in het centrum en je wandelt er langs de zee tot in Wenduine om dan terug te keren door een prachtig natuurgebied " de duinbossen" die een lange, smalle strook natuurgebied vormen.In het natuurgebied zijn er veel plaatsen om even uit rusten.Af en toe gaat het wel een beetje op en neer maar dat maakt de tocht nog aantrekkelijker.Voor wie 10km. wat veel is, kan ook de helft van de wandeling doen en dan start je best aan de tramhalte in het centrum van Wenduine zo wandel je zeker door het natuurgebied dat kronkelt via smalle verharde paadjes.
vrijdag 18 april 2008
Rijckeveldebos
Beste padkruiser !
Gisteren ( zond. 13/04/'08) deden we een kleine boswandeling, maar wel eentje met een doel...
Met heel veel vreugde kan ik jullie meedelen:
de voldoening om uit te kijken op een nieuw stukje bos, Rijckeveldebos, dat werd aangeplant op 16 maart ll. te Sijsele.
Het zegt (vooràl) iets over diegene die er toen ook bij was, om - met zovele anderen- aandacht te schenken aan mensen met kanker.
Een hart dat klopt voor wie getroffen werd / wordt, een boodschap voor ieder van ons en wat slaat op onze kwetsbaarheid.
Een hart ook voor de natuur, in de aanwezigheid van een boom, en hoéveel impact het op mij heeft? Héél veel, beste mens.
Of het gaat om een linde,
een berk,
een beuk
of een wilg...
lieve boom,
zo klein, nietig, voor ons zo onbekend,
wordt maar rustig wie jij bent.
:0) Veerle Loriaux
Gisteren ( zond. 13/04/'08) deden we een kleine boswandeling, maar wel eentje met een doel...
Met heel veel vreugde kan ik jullie meedelen:
de voldoening om uit te kijken op een nieuw stukje bos, Rijckeveldebos, dat werd aangeplant op 16 maart ll. te Sijsele.
Het zegt (vooràl) iets over diegene die er toen ook bij was, om - met zovele anderen- aandacht te schenken aan mensen met kanker.
Een hart dat klopt voor wie getroffen werd / wordt, een boodschap voor ieder van ons en wat slaat op onze kwetsbaarheid.
Een hart ook voor de natuur, in de aanwezigheid van een boom, en hoéveel impact het op mij heeft? Héél veel, beste mens.
Of het gaat om een linde,
een berk,
een beuk
of een wilg...
lieve boom,
zo klein, nietig, voor ons zo onbekend,
wordt maar rustig wie jij bent.
:0) Veerle Loriaux
Bedevaartfietsroute (2)
Vervolg Bedevaartfietsroute.
Don't panic, here I am again !
Nu komen de klimpartijen eraan. Ik heb het beeeerekoud...
In Slypskapelle komt een eerste heuvel in zicht, aan het Tyne Cot Cemetery een volgende, ook de weg naar Passendaele- plaats word je niet gespaard, de Keiberg nabij Koekuit en daar - krijg - je - gegarandeerd - warm - van - hoor !
Maar de zon, die het van daarboven allemaal zag gebeuren en toch wat medelijden kreeg met deze arme onderdanen, was ons ter hulp gekomen. Dat werd tijd...
Samen deelden we de laatste kilometers van onze rit tot aan het einde.
Het was een parcours waarin ik àlle seizoenen heb gezien, maar het heeft - behalve mijn pezen en spieren- vooràl mijn geweten versterkt, nu ik door die eerste controlebeurt was geraakt !
Eind goed, al goed.
Zo, en hoe zit het met jou aan de overkant?
:0) Veerle Loriaux
Don't panic, here I am again !
Nu komen de klimpartijen eraan. Ik heb het beeeerekoud...
In Slypskapelle komt een eerste heuvel in zicht, aan het Tyne Cot Cemetery een volgende, ook de weg naar Passendaele- plaats word je niet gespaard, de Keiberg nabij Koekuit en daar - krijg - je - gegarandeerd - warm - van - hoor !
Maar de zon, die het van daarboven allemaal zag gebeuren en toch wat medelijden kreeg met deze arme onderdanen, was ons ter hulp gekomen. Dat werd tijd...
Samen deelden we de laatste kilometers van onze rit tot aan het einde.
Het was een parcours waarin ik àlle seizoenen heb gezien, maar het heeft - behalve mijn pezen en spieren- vooràl mijn geweten versterkt, nu ik door die eerste controlebeurt was geraakt !
Eind goed, al goed.
Zo, en hoe zit het met jou aan de overkant?
:0) Veerle Loriaux
Bedevaartfietsroute (1)
Hallo!
( Na enige omzwerving heb ik de weg - hopelijk- gevonden naar de juiste BLOG?...)
Dus, en met enige vertraging: Eerste controlebeurt Bedevaartfietsroute, waarvan ik het meterschap draag.
Naar jaarlijkse goede gewoonte stond ik terug in voor de controle van mijn fietsroute.
Zoals het weer van de afgelopen weken, hebben we het vandaag (zond. 05/04/'08 ) wel gehad! Ik maakte me stoer en sterk om me door dit stukje landsglorie te scheuren!
9u ( thuisfront Izegem) : Donkere wolken hangen nu heel laag boven ons. Ze dreven me bijna terug naar binnen, naar mijn bureel, waar nog heel veel schrijfwerk lag te wachten. NIET TOEGEVEN, de PLICHT ROEPT!!!
Na 17 km klikken we ons vast aan de fietsroute, ter hoogte van de Oude Spoorweglijn Roeselare/Menen. We kwamen er door... mits enkele slippertjes, maar daar geven we niet om. Links en Rechts heeft men intussen de inspanning gedaan een nieuwe bomenrij aan te planten. In natuur-termen heet zoiets: " Een zege Gods voor iedere boom dat we rijk(-er) zijn!"
Intussen water tot in de schoenen, lieten we ons even verwennen in Koffiehuis: " De Klokke" ( hartje Dadizele), voor een heerlijke boterkoek op grootmoeder's wijze en een warme chocolademelk van het huis. Meer moet dat niet zijn...
( wordt vervolgd...)
: 0) Veerle Loriaux
( Na enige omzwerving heb ik de weg - hopelijk- gevonden naar de juiste BLOG?...)
Dus, en met enige vertraging: Eerste controlebeurt Bedevaartfietsroute, waarvan ik het meterschap draag.
Naar jaarlijkse goede gewoonte stond ik terug in voor de controle van mijn fietsroute.
Zoals het weer van de afgelopen weken, hebben we het vandaag (zond. 05/04/'08 ) wel gehad! Ik maakte me stoer en sterk om me door dit stukje landsglorie te scheuren!
9u ( thuisfront Izegem) : Donkere wolken hangen nu heel laag boven ons. Ze dreven me bijna terug naar binnen, naar mijn bureel, waar nog heel veel schrijfwerk lag te wachten. NIET TOEGEVEN, de PLICHT ROEPT!!!
Na 17 km klikken we ons vast aan de fietsroute, ter hoogte van de Oude Spoorweglijn Roeselare/Menen. We kwamen er door... mits enkele slippertjes, maar daar geven we niet om. Links en Rechts heeft men intussen de inspanning gedaan een nieuwe bomenrij aan te planten. In natuur-termen heet zoiets: " Een zege Gods voor iedere boom dat we rijk(-er) zijn!"
Intussen water tot in de schoenen, lieten we ons even verwennen in Koffiehuis: " De Klokke" ( hartje Dadizele), voor een heerlijke boterkoek op grootmoeder's wijze en een warme chocolademelk van het huis. Meer moet dat niet zijn...
( wordt vervolgd...)
: 0) Veerle Loriaux
woensdag 16 april 2008
Kommiezenroute
Bij de start van een nieuw fietsseizoen is het zeker met de Kommiezenroute telkens bang afwachten: "hoe heeft de route de winter overleefd?" Want traditioneel is het Franse gedeelte steeds vatbaar voor verrassingen (vandalisme, omleidingen, enz...). En eerlijk gezegd ... ook dit jaar was het weer van dat. In Frankrijk werkt men duchtig aan de mobiliteit zodat de route op twee plaatsen gesneden wordt door een nieuwe weg. Daarnaast is men er in geslaagd om op het eilandje in Halluin een circus neer te poten met alles erop en eraan: grazende lama's en geiten, her en der geparkeerde vrachtwagens zodat de fietser zeker daar ferm zijn weg moet zoeken. Maar het zou maar tijdelijk zijn... En natuurlijk is er steeds weer de spectaculaire afdaling die bepaalde stroken van Paris-Roubaix meer dan waardig is. Oppassen is hier zeker de boodschap. Maar anderzijds deed het natuurlijk weer deugd om de fiets op te kunnen en de toerist te helpen bij zijn fietsplezier.
zaterdag 12 april 2008
Gentele fietsroute midden in natuurgebied Uitkerkse-Polders
Tussen Blankenberge en Zuienkerke ligt voor een groot deel het natuurgebied “Uitkerkse Polder”. Deze authentieke kustpolder is ongeveer 1400 ha groot.Natuurpunt heeft in dit gebied zeer leuk bezoekerscentrum “Groenwaecke”. Dit centrum is ongeveer één kilometer van het centrum van Uitkerke gelegen. Het centrum en de tentoonstelling is vrij te bezoeken en er is een mogelijkheid om koude en warme dranken te verbruiken. Vooral het terras achteraan is oase van rust.
Meer info over het natuurgebied en het bezoekerscentrum vind je op hun website: http:/www.uitkerkse-polder.be of http://www.natuurpunt.be/
Meer info over de fietsroute op onderstaande link.
Genteleroute
vrijdag 11 april 2008
West-Vlaamse kuitenbijters
Wie de West-Vlaamse bergenroute al heeft gefietst zal het volmondig beamen dat deze route geen route is voor mensen die het liever vlak houden.
Tijdens de laaatste editie van Gent-Wevelgem waren we nog getuige van de gewijzigde passage op de Kemmelberg. Gelukkig hoeven we de Kemmelberg met deze fietsroute niet op en kunnen we de knuist bewonderen vanop de flanken.
Starten kan je doen in het hart van het Heuvelland aan het bezoekerscentrum de Bergen. Ideaal om de streek beter te leren kennen op een aangename en actieve manier.
De start gaat richting de statige kerktorens van Ieper die we in de verte zien liggen. Ideaal want het gaat hoofdzakelijk bergaf en dus kunnen we rustig de spieren warm rijden. Aan het provinciedomein de Palingbeek houden we even halt en brengen we een blitsbezoek aan het bezoekerscentrum.
Het landschap wordt golvender en we kunnen al een eerste keer onze kuiten opspannen aan de achterzijde van het domein.
We gaan nu verder naar Wijtschate en onze heuvelzone komt eraan. We zijn maar wat blij als we in Mesen even halt kunnen houden aan de Ierse vredestoren (even van de route afwijken). Even voorbij Mesen rijden we nog even van het parcours af om de Spanbroekmolen te bewonderen. We vervolgen de route en stoppen in het enige café van Wulvergem. Een echt volkscafé zoals je er steeds minder kan vinden.
De keel is gesmeerd, de kuiten zijn warm en dus kunnen we stilaan beginnen aan de 'bergen'. De Walletjes (nee niet die van Amsterdam) doen ons al aardig puffen maar direct daarna komt de Zwarte Molen. Het zijn maar twee knuisten van 80m maar het is toch even trappen. Gelukkig is het landschap adembenemend. We gaan nu bergafwaarts richting Dranouter het centrum van de folk en dus houden we even halt aan folkexperience een modern muziekmuseum. Echt een aanrader.
We kijken even op de routekaart wat ons nog te wachten staat. Klinkende namen als de Baneberg, het Hellegat, de Rode Berg en de Lettenberg staan ons nog te wachten. Even hebben we zicht op de Kemmelberg maar we gaan linksaf naar Loker en dan komt de 'scherprechter' van de dag. Eerst dachten we nog wat een mooie weg tot we hem moesten op rijden. We puffen en blazen maar komen al bij al vrij makkelijk boven op de kleinste versnelling.
Gelukkig kunnen we even verpozen tot in Westouter maar vrij snel gaan we richting Rode Berg. Een langere klim maar niet zo lastig als de Baneberg. De Kemmelberg lonkt maar we kunnen keurig langs de flank rijden We houden nog even halt aan de Lettenberg en bezoeken de bunkers. Na het bezoekje hoeven we enkel nog even te trappen om op gang te komen, De laatste km hoeven we zelfs niet meer te trappen. Zo kunnen we nog wel 30 km verder rijden maar de lokroep van cafeetjes aan de Dries in Kemmel is te sterk. We knijpen de remmen dicht en proeven enkele lekkere streekbiertjes.
Terwijl we napraten plannen we al onze volgende uitstap. Dan trekken we de wandelschoenen aan.
Tijdens de laaatste editie van Gent-Wevelgem waren we nog getuige van de gewijzigde passage op de Kemmelberg. Gelukkig hoeven we de Kemmelberg met deze fietsroute niet op en kunnen we de knuist bewonderen vanop de flanken.
Starten kan je doen in het hart van het Heuvelland aan het bezoekerscentrum de Bergen. Ideaal om de streek beter te leren kennen op een aangename en actieve manier.
De start gaat richting de statige kerktorens van Ieper die we in de verte zien liggen. Ideaal want het gaat hoofdzakelijk bergaf en dus kunnen we rustig de spieren warm rijden. Aan het provinciedomein de Palingbeek houden we even halt en brengen we een blitsbezoek aan het bezoekerscentrum.
Het landschap wordt golvender en we kunnen al een eerste keer onze kuiten opspannen aan de achterzijde van het domein.
We gaan nu verder naar Wijtschate en onze heuvelzone komt eraan. We zijn maar wat blij als we in Mesen even halt kunnen houden aan de Ierse vredestoren (even van de route afwijken). Even voorbij Mesen rijden we nog even van het parcours af om de Spanbroekmolen te bewonderen. We vervolgen de route en stoppen in het enige café van Wulvergem. Een echt volkscafé zoals je er steeds minder kan vinden.
De keel is gesmeerd, de kuiten zijn warm en dus kunnen we stilaan beginnen aan de 'bergen'. De Walletjes (nee niet die van Amsterdam) doen ons al aardig puffen maar direct daarna komt de Zwarte Molen. Het zijn maar twee knuisten van 80m maar het is toch even trappen. Gelukkig is het landschap adembenemend. We gaan nu bergafwaarts richting Dranouter het centrum van de folk en dus houden we even halt aan folkexperience een modern muziekmuseum. Echt een aanrader.
We kijken even op de routekaart wat ons nog te wachten staat. Klinkende namen als de Baneberg, het Hellegat, de Rode Berg en de Lettenberg staan ons nog te wachten. Even hebben we zicht op de Kemmelberg maar we gaan linksaf naar Loker en dan komt de 'scherprechter' van de dag. Eerst dachten we nog wat een mooie weg tot we hem moesten op rijden. We puffen en blazen maar komen al bij al vrij makkelijk boven op de kleinste versnelling.
Gelukkig kunnen we even verpozen tot in Westouter maar vrij snel gaan we richting Rode Berg. Een langere klim maar niet zo lastig als de Baneberg. De Kemmelberg lonkt maar we kunnen keurig langs de flank rijden We houden nog even halt aan de Lettenberg en bezoeken de bunkers. Na het bezoekje hoeven we enkel nog even te trappen om op gang te komen, De laatste km hoeven we zelfs niet meer te trappen. Zo kunnen we nog wel 30 km verder rijden maar de lokroep van cafeetjes aan de Dries in Kemmel is te sterk. We knijpen de remmen dicht en proeven enkele lekkere streekbiertjes.
Terwijl we napraten plannen we al onze volgende uitstap. Dan trekken we de wandelschoenen aan.
dinsdag 8 april 2008
Meersenwandelroute
Aan de Kerk van Ver-Assebroek ( Brugge) start er een prachtige wandeling.
Je wandelt er door de Assebroekse Meersen. Een wandelgebied omgeven door natuur.
Je stapt er door laaggelegen vochtige weiden, dus bij drassig weer is stevig schoeisel wel aangeraden.Onderweg geniet je voortdurend van de stilte en de prachtige omgeving.
Met De Lijn ( bus nr . 1) www.delijn.be is het vertrekpunt gemakkelijk te bereiken, je stapt gewoon op aan het station van Brugge en af aan de eindhalte Kerk Ver-Assebroek en daar start de wandeling al.
Na 6,8 km. ben je terug aan het punt waar je vertrokken was.
Je wandelt er door de Assebroekse Meersen. Een wandelgebied omgeven door natuur.
Je stapt er door laaggelegen vochtige weiden, dus bij drassig weer is stevig schoeisel wel aangeraden.Onderweg geniet je voortdurend van de stilte en de prachtige omgeving.
Met De Lijn ( bus nr . 1) www.delijn.be is het vertrekpunt gemakkelijk te bereiken, je stapt gewoon op aan het station van Brugge en af aan de eindhalte Kerk Ver-Assebroek en daar start de wandeling al.
Na 6,8 km. ben je terug aan het punt waar je vertrokken was.
Fietsen in de eerste zonnestralen
De aanlooproute naar de Leie-Scheldefietsroute is ongeveer 20 km heen en terug en ook in lusvorm bewegwijzerd. Ideaal om van je fietstocht rond het Provinciaal Domein de Gavers, een grotere lus te fietsen.
De bewegwijzering start op het Provinciaal Domein de Gavers te Harelbeke Deerlijk, dicht bij de spoorweg Gent-Kortrijk, je moet er direct de onbewaakte overweg oversteken, deze overweg is wel voorzien van lichten en geluidssignaal.
Voor de aanlooproute bestaat er geen eigen kaart, maar is wel aangeduid op de kaart Leie-Schelde Fietsroute.
De bewegwijzering start op het Provinciaal Domein de Gavers te Harelbeke Deerlijk, dicht bij de spoorweg Gent-Kortrijk, je moet er direct de onbewaakte overweg oversteken, deze overweg is wel voorzien van lichten en geluidssignaal.
Voor de aanlooproute bestaat er geen eigen kaart, maar is wel aangeduid op de kaart Leie-Schelde Fietsroute.
Abonneren op:
Posts (Atom)
